جادوگری تا سال 1563 در بریتانیا جرم بزرگی محسوب نمی‌شد، اگرچه بدعت تلقی می‌شد و توسط پاپ اینوسنت هشتم در سال 1484 محکوم شد. 1>

بیشتر جادوگران فرضی معمولاً زنان مسن و همیشه فقیر بودند. هر کسی که به اندازه کافی بدشانس بود که «شبیه تاج»، دندان‌های درهم، گونه‌های فرورفته و لب‌های پرمو داشته باشد، «چشم شیطان» را دارد! اگر آنها نیز گربه داشتند، این یک دلیل تلقی می شد، زیرا جادوگران همیشه یک "آشنا" داشتند، گربه رایج ترین آنهاست.

بسیاری از زنان بدبخت بر اساس این نوع شواهد محکوم شدند و پس از تحمل شکنجه های وحشتناک به دار آویخته شدند. . «پیچ های انگشت شست» و «پنجه های کاسپی» آهنی (شکلی از آهن های پا که روی منقل گرم می شوند) معمولاً از جادوگر فرضی اعتراف می گرفتند.

تب جادوگر به مدت 14 ماه وحشتناک بین سال‌های 1645 تا 1646، آنگلیا شرقی را فرا گرفت. مردم این شهرستان‌های شرقی کاملاً پیوریتن و ضد کاتولیک‌های خشمگین بودند و به راحتی توسط واعظان متعصبی که مأموریتشان یافتن کوچک‌ترین بوی بدعت بود، تحت تأثیر قرار می‌گرفتند. مردی به نام متیو هاپکینز، یک وکیل ناموفق، به کمک آمد (!) او به "ژنرال جادوگر" معروف شد. او 68 نفر را تنها در بوری سنت ادموندز به قتل رساند و 19 نفر را در چلمسفورد در یک روز به دار آویخت. پس از چلمسفورد به نورفولک و سافولک رفت.آلدبورگ 6 پوند برای پاکسازی شهر از جادوگران، کینگز لین 15 پوند و استومارکت سپاسگزار 23 پوند به او پرداخت کرد. این در زمانی بود که دستمزد روزانه 2.5 p بود.

قرار است قلب حک شده بر روی دیواری در بازار در Kings Lynn نقطه ای باشد که قلب مارگارت رید، جادوگری محکوم شده را نشان دهد. در آتش سوزانده شد، از شعله های آتش پرید و به دیوار برخورد کرد.

بیشتر تئوری های استنباط متیو هاپکینز بر اساس Devils Marks بود. او یک زگیل یا خال یا حتی یک نیش کک را به عنوان علامت شیاطین انتخاب کرد و از "سوزن کوبنده" خود استفاده کرد تا ببیند آیا این علائم نسبت به درد حساس نیستند یا خیر. "سوزن" او یک سنبله به طول 3 اینچ بود که در دسته فنری جمع می شد تا زن بدبخت هرگز دردی احساس نکرد.

متیو هاپکینز، جادوگر یاب عمومی. از بخش گسترده ای که هاپکینز قبل از سال 1650 منتشر کرد

آزمایش های دیگری برای جادوگران وجود داشت. مری ساتون از بدفورد تحت آزمایش شنا قرار گرفت. در حالی که انگشتان شستش به انگشتان بزرگ پاهای مقابل بسته شده بود، او را به داخل رودخانه پرتاب کردند. اگر شناور بود، گناهکار بود، اگر غرق شد، بی گناه بود. مری بیچاره شناور شد!

آخرین یادآوری از سلطنت وحشت هاپکینز در سنت اوسیث، اسکس، در سال 1921 کشف شد. دو اسکلت ماده در یک باغ پیدا شد که در گورهای بدون علامت سنجاق شده بودند و پرچ های آهنی از آن رانده شده بودند. مفاصل آنها این برای اطمینان از اینکه جادوگر نمی تواند از قبر بازگردد، بود. هاپکینز مسئول بیش از 300 بوداعدام ها.

مادر شیپتون هنوز در کنارسبورو، یورکشایر به یادگار مانده است. اگرچه او را جادوگر می نامند، اما بیشتر به خاطر پیش بینی هایش در مورد آینده مشهور است. او ظاهراً اتومبیل، قطار، هواپیما و تلگراف را پیش‌بینی کرده بود. غار او و چاه چکه، جایی که اشیاء آویزان شده در زیر آب چکه مانند سنگ می شوند، مکان محبوبی برای بازدید امروز در کنارسبورو هستند.

در آگوست 1612، جادوگران پندل، سه نسل از یک خانواده، راهپیمایی کردند. در خیابان های شلوغ لنکستر و به دار آویخته شدند.

اگرچه بسیاری از قوانین علیه جادوگری در سال 1736 لغو شد، شکار جادوگران همچنان ادامه داشت. در سال 1863، یک جادوگر مرد ادعا شده در برکه ای در هدینگهام، اسکس غرق شد و در سال 1945 جسد یک کارگر مزرعه مسن در نزدیکی روستای Meon Hill در وارویک شایر پیدا شد. گلویش را بریده بودند و جسدش را با چنگال به زمین چسبانده بودند. این قتل حل نشده باقی مانده است، با این حال این مرد در محلی شهرت داشت که یک جادوگر است.

به نظر می رسد که اعتقاد به جادوگری به طور کامل از بین نرفته است.