Flora Sandes was de enige Britse vrouw die officieel aan het front vocht in de Eerste Wereldoorlog.

Flora werd op 22 januari 1876 in North Yorkshire geboren als jongste dochter van een plattelandsrector en groeide op in het landelijke Suffolk.

Flora's typische opvoeding uit de middenklasse deed niets af aan haar jongensgeest. Ze reed, schoot, dronk en rookte! Niet voor haar de deftige bezigheden van een domineesdochter - deze adrenalinejunkie hunkerde naar spanning en avontuur.

Zodra ze kon, verliet ze het platteland van Suffolk voor de felle lichten van Londen. Na een opleiding tot stenograaf verliet ze het Verenigd Koninkrijk voor een avontuurlijk leven in het buitenland.

Ze vond een tijdje werk in Caïro voordat haar rusteloze aard haar naar Noord-Amerika bracht. Ze werkte zich een weg door Canada en de VS, waar ze naar verluidt een man neerschoot uit zelfverdediging.

Terug in Engeland leerde de tomboy Flora autorijden, bezat ze een Franse raceauto en sloot ze zich aan bij een schietclub! Ze volgde ook een opleiding tot verpleegster bij de First Aid Nursing Yeomanry.

Toen in 1914 de oorlog uitbrak woonde Flora, nu 38 jaar oud, met haar vader en 15-jarige neef in Londen.

Flora wilde niets missen van wat ze als een nieuw avontuur zag en meldde zich aan als vrijwilliger bij de St John Ambulance Service en vertrok met haar eenheid vanuit Groot-Brittannië naar Servië. Na bijna een jaar gewonde soldaten te hebben verpleegd, sprak Flora vloeiend Servisch en stapte ze over naar het Servische Rode Kruis, waar ze met een Servisch infanterieregiment aan het front werkte.

De gevechten waren hevig toen de Oostenrijks-Duitse troepen oprukten en de Serviërs zich moesten terugtrekken. Flora raakte al snel betrokken bij de gevechten en werd op het veld ingelijfd bij het Servische leger. Het Servische leger was een van de weinige dat vrouwen toestond om mee te vechten.

Ze klom snel op in de rangen tot sergeant-majoor. In 1916 publiceerde ze ' Een Engelse vrouwelijke sergeant in het Servische leger'. om de Servische zaak meer bekendheid te geven en werd thuis in Engeland een beroemdheid. Flora raakte zwaar gewond door een granaat terwijl ze samen met haar mannen in Macedonië vocht en werd onder vuur terug in veiligheid gesleept door een van haar luitenants. Ze had veel granaatscherfwonden in haar lichaam en haar rechterarm was gebroken. Flora's moed onder vuur werd erkend en ze kreeg de King GeorgeSter door de Servische regering.

Ondanks haar verwondingen is deze ontembare Ze overleefde niet alleen de oorlog, maar ook de Spaanse griep die na de oorlog zoveel slachtoffers maakte. Ze hield van haar jaren in het leger en was vastbesloten om 'een van de jongens' te zijn.

Flora werd in 1922 gedemobiliseerd en vond het onmogelijk om zich weer aan het dagelijks leven in Engeland aan te passen. Ze keerde terug naar Servië en trouwde in 1927 met een 12 jaar jongere Wit-Russische officier. Samen verhuisden ze naar het nieuwe koninkrijk Joegoslavië.

In april 1941 werd Joegoslavië binnengevallen door Nazi-Duitsland. Ondanks haar leeftijd (65) en haar gezondheid, gaf Flora zich opnieuw op om te vechten. Elf dagen later versloegen de Duitsers het Joegoslavische leger en bezetten het land. Flora werd kort gevangen gezet door de Gestapo.

Na de oorlog was Flora alleen en berooid, haar man stierf in 1941. Dit weerhield haar er echter niet van om te reizen: in de jaren daarna ging ze met haar neef Dick naar Jeruzalem en vervolgens naar Rhodesië (het huidige Zimbabwe).

Uiteindelijk keerde ze terug naar Suffolk, waar ze na een kort ziekbed overleed op 24 november 1956, 80 jaar oud. Kort voor haar dood had ze haar paspoort vernieuwd, ter voorbereiding op nog meer avonturen!