Η Flora Sandes ήταν η μόνη Βρετανίδα που πολέμησε επίσημα στην πρώτη γραμμή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η νεότερη κόρη ενός αγροτικού πρύτανη, η Φλώρα γεννήθηκε στο Βόρειο Γιορκσάιρ στις 22 Ιανουαρίου 1876 και μεγάλωσε στο αγροτικό Σάφολκ.

Η τυπική μεσοαστική ανατροφή της Φλόρα δεν έκανε τίποτα για να μετριάσει το αγορίστικο πνεύμα της. Έκανε ιππασία, πυροβόλησε, ήπιε και κάπνισε! Δεν ήταν γι' αυτήν οι ευγενικές ασχολίες μιας κόρης πρύτανη - αυτή η εθισμένη στην αδρεναλίνη λαχταρούσε τον ενθουσιασμό και την περιπέτεια.

Μόλις μπόρεσε, εγκατέλειψε την ύπαιθρο του Σάφολκ για τα λαμπερά φώτα του Λονδίνου. Αφού εκπαιδεύτηκε ως στενογράφος, έφυγε από το Ηνωμένο Βασίλειο για μια περιπετειώδη ζωή στο εξωτερικό.

Βρήκε δουλειά στο Κάιρο για λίγο καιρό πριν η ανήσυχη φύση της την οδηγήσει στη Βόρεια Αμερική. Δούλεψε σε όλο τον Καναδά και τις ΗΠΑ, όπου λέγεται ότι πυροβόλησε έναν άνδρα σε αυτοάμυνα.

Επιστρέφοντας στην Αγγλία, αντί να ακολουθήσει τα ευγενικά χόμπι μιας γυναίκας της μεσαίας τάξης της Εδουαρδιανής εποχής, η αγοροκόριτσο Φλόρα έμαθε να οδηγεί, είχε ένα γαλλικό αγωνιστικό αυτοκίνητο και έγινε μέλος μιας λέσχης σκοποβολής! Εκπαιδεύτηκε επίσης ως νοσοκόμα με τη Νοσηλευτική Εθνοφυλακή Πρώτων Βοηθειών.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1914, η Φλώρα, 38 ετών πλέον, ζούσε με τον πατέρα της και τον 15χρονο ανιψιό της στο Λονδίνο.

Μη θέλοντας να χάσει αυτό που έβλεπε ως άλλη μια νέα περιπέτεια, η Φλώρα γράφτηκε ως εθελόντρια στην Υπηρεσία Ασθενοφόρων του Αγίου Ιωάννη και μαζί με τη μονάδα της έφυγε από τη Βρετανία για να ταξιδέψει στη Σερβία. Μετά από σχεδόν ένα χρόνο νοσηλείας τραυματισμένων στρατιωτών, η Φλώρα μιλούσε άπταιστα τη σερβική γλώσσα και μετατέθηκε στον Σερβικό Ερυθρό Σταυρό, όπου εργαζόταν με ένα σερβικό σύνταγμα πεζικού στην πρώτη γραμμή του μετώπου.

Οι μάχες ήταν σφοδρές, καθώς οι αυστρογερμανικές δυνάμεις προέλαυναν και οι Σέρβοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Η Φλώρα σύντομα ενεπλάκη στις μάχες και κατατάχθηκε στον σερβικό στρατό στο πεδίο της μάχης. Ο σερβικός στρατός ήταν ένας από τους λίγους που επέτρεπε στις γυναίκες να καταταγούν για να πολεμήσουν.

Ανέβηκε γρήγορα στην ιεραρχία και έφτασε μέχρι την θέση του λοχία-ταγματάρχη. Το 1916 δημοσίευσε το βιβλίο Μια Αγγλίδα λοχίας στον σερβικό στρατό". για να αυξήσει το προφίλ του σερβικού αγώνα και έγινε διάσημη στην Αγγλία. Τραυματίστηκε άσχημα από μια χειροβομβίδα ενώ πολεμούσε μαζί με τους άνδρες της στη Μακεδονία, η Φλώρα σύρθηκε σε ασφαλές μέρος κάτω από τα πυρά από έναν από τους υπολοχαγούς της. Υπέστη εκτεταμένα τραύματα από θραύσματα στο σώμα της και το δεξί της χέρι έσπασε. Η γενναιότητα της Φλώρας κάτω από τα πυρά αναγνωρίστηκε και της απονεμήθηκε το King GeorgeStar από τη σερβική κυβέρνηση.

Παρά τους τραυματισμούς της, μόλις συνήλθε αυτή η αδάμαστη Επιβίωσε όχι μόνο από τον πόλεμο αλλά και από την ισπανική γρίπη που σκότωσε τόσους πολλούς μετά τον πόλεμο. Λάτρευε τα χρόνια της στο στρατό και ήταν αποφασισμένη να είναι "ένα από τα αγόρια".

Αποστρατευμένη το 1922, η Φλώρα δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στην καθημερινή ζωή της Αγγλίας. Επέστρεψε στη Σερβία και το 1927 παντρεύτηκε έναν Λευκορώσο αξιωματικό, 12 χρόνια νεότερό της. Μαζί μετακόμισαν στο νέο βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας.

Τον Απρίλιο του 1941 η Γιουγκοσλαβία δέχτηκε την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας. Παρά την ηλικία της (65 ετών) και την υγεία της, η Φλώρα κατατάχθηκε και πάλι για να πολεμήσει. Έντεκα ημέρες αργότερα οι Γερμανοί νίκησαν τον γιουγκοσλαβικό στρατό και κατέλαβαν τη χώρα. Η Φλώρα φυλακίστηκε για λίγο από την Γκεστάπο.

Μετά τον πόλεμο η Φλώρα βρέθηκε άφραγκη και μόνη, αφού ο σύζυγός της πέθανε το 1941. Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να ταξιδέψει: τα επόμενα χρόνια πήγε με τον ανιψιό της Ντικ στην Ιερουσαλήμ και στη συνέχεια στη Ροδεσία (σημερινή Ζιμπάμπουε).

Τελικά επέστρεψε στο Σάφολκ, όπου μετά από σύντομη ασθένεια πέθανε στις 24 Νοεμβρίου 1956 σε ηλικία 80 ετών. Είχε ανανεώσει το διαβατήριό της λίγο πριν πεθάνει, προετοιμαζόμενη για περισσότερες περιπέτειες!