"Elementarne, mój drogi Watsonie".

Słynny wers pochodzący z filmowej adaptacji jednej z serii powieści o fikcyjnym detektywie Sherlocku Holmesie i jego pomocniku doktorze Watsonie. Książki te przyniosły Sir Arthurowi Conan Doyle'owi uznanie krytyków i wywarły trwały wpływ na gatunek kryminału.

Sir Arthur Conan Doyle był płodnym pisarzem, który za życia stworzył ogromną liczbę dzieł, obejmujących różne gatunki, od kryminałów, historii, science fiction, a nawet poezji.

Podczas gdy jego zdolności literackie przyniosły mu wielki podziw i popularność, początkowo rozpoczął karierę jako wykwalifikowany lekarz i udowodnił, że jest zdolny w wielu różnych dziedzinach.

Jego życie rozpoczęło się w Edynburgu, gdzie urodził się w maju 1859 roku w zamożnej irlandzkiej rodzinie katolickiej, jako jedno z ośmiorga dzieci. Jego matka stała się ważną osobą w jego życiu, podczas gdy jego ojciec niestety walczył z problemami psychicznymi i alkoholizmem, co doprowadziło do jego przedwczesnej śmierci.

W międzyczasie młody Arthur został wysłany na naukę do jezuickiej szkoły przygotowawczej o nazwie Stonyhurst College w Lancashire. Przez rok uczył się w innej jezuickiej szkole w Austrii, aby rozwijać swoje umiejętności językowe.

W 1876 r. Arthur podjął dalszą edukację i wstąpił na Uniwersytet w Edynburgu, aby studiować medycynę. Jego szkolenie jako lekarza nie przeszkodziło mu w realizacji innych pasji, w szczególności pisania, które kontynuował przez cały okres studiów, a nawet stworzył serię opowiadań.

Jego pierwszą zaakceptowaną publikacją było opowiadanie opublikowane w czasopiśmie Edinburgh Journal zatytułowane "The Mystery of Sasassa Valley". W międzyczasie, z powrotem w dziedzinie medycyny, opublikował także swoją pierwszą pracę naukową w British Medical Journal.

Po ukończeniu studiów licencjackich z medycyny i magisterskich z chirurgii w 1881 r. Doyle pracował na pokładzie SS Mayumba jako chirurg okrętowy. Podróż zaprowadziła go aż do wybrzeży Afryki Zachodniej.

Po zakończeniu tej podróży Doyle powrócił do Anglii i założył swoją pierwszą praktykę lekarską, która niestety nie okazała się tak udana, jak się spodziewał. Ta porażka pozwoliła jednak Doyle'owi poświęcić więcej czasu na pisanie, podczas gdy czekał, aż jego kariera medyczna nabierze rozpędu.

W 1885 roku Arthur poszerzył swoje kwalifikacje, uzyskując tytuł doktora medycyny, a kilka lat później wyruszył w podróż do Wiednia, aby poszerzyć swoją wiedzę z zakresu okulistyki.

Mniej więcej w tym czasie ożenił się również z Louisą Hawkins i miał dwoje dzieci o imionach Mary i Kingsley.

Po spędzeniu czasu z żoną w Austrii, a następnie odwiedzeniu Wenecji, Mediolanu i Paryża, powrócił do Londynu i założył praktykę na Wimpole Street. Niestety dla Doyle'a jego wysiłki, aby zostać okulistą, zakończyły się niepowodzeniem, jednak jego wykształcenie medyczne wkrótce okaże się bezcenne, ponieważ zwrócił się ku pisaniu fikcji i stworzył postać, której wymagająca zdolność do identyfikowania najdrobniejszych szczegółów była nieoceniona.szczegóły poprzez rozumowanie i dedukcję stałyby się natychmiastowym hitem.

Jednym z pierwszych wystąpień ukochanej postaci Sherlocka Holmesa było "Studium w szkarłacie", które zostało napisane w zaledwie trzy tygodnie. Po początkowych trudnościach ze znalezieniem wydawcy, jego utwór został wydrukowany, a następnie otrzymał pozytywne recenzje od prasy. W listopadzie 1886 r. został zaakceptowany przez wydawcę Ward Lock and Co, a następnie ukazał się w następnym roku wBeeton's Christmas Annual z 1887 roku.

Stworzenie Sherlocka Holmesa i jego zdolności do obserwacji i dedukcji zostało zainspirowane przez profesora uniwersyteckiego Doyle'a, Josepha Bella, którego wymagające podejście do medycyny było dobrze znane.

Ponieważ pierwsza publikacja okazała się popularna, wkrótce rozpoczęto prace nad kontynuacją, która ukazała się w magazynie Lippincott's w lutym 1890 r. Wydrukowano "The Sign of the Four", a następnie kilka opowiadań opublikowanych przez Strand Magazine.

Pomimo tego, że Sherlock Holmes stał się natychmiastowym hitem, Doyle nie był tak pewny swojego bohatera i w korespondencji do matki w 1891 roku mówił o "zabiciu Holmesa", na co ona odpowiedziała: "Nie możesz!". Chcąc pisać o innych postaciach, Doyle zaczął żądać więcej pieniędzy za opowiadania o Holmesie, aby zniechęcić wydawców. Ten plan nie przyniósł jednak pożądanego efektu, ponieważ publikacjebyli skłonni zapłacić wyższe kwoty.

Gdy jego żądania fiskalne zostały spełnione przez wydawców, popyt na Sherlocka Holmesa wkrótce uczynił Conan Doyle'a jednym z najbogatszych autorów swoich czasów.

Niemniej jednak do grudnia 1893 roku podjął decyzję o usunięciu Holmesa i profesora Moriarty'ego z opowiadań, gdy pogrążyli się w śmierci w "The Final Problem", aby skupić się na innych projektach literackich.

Decyzja ta nie spodobała się jednak szerokiej publiczności i ostatecznie Conan Doyle został zmuszony do ożywienia Sherlocka Holmesa w powieści "The Hound of the Baskervilles" z 1901 roku.

Historia okazała się niezwykle popularna i jedna z najtrwalszych jego dzieł, ponieważ po dziesięcioleciach nadal jest wybierana do celów telewizyjnych i filmowych.

Conan Doyle nie pisał o Sherlocku Holmesie od czasu śmierci swojej postaci osiem lat wcześniej. Został on następnie opublikowany w formie serialowej dla Strand Magazine i utorował drogę do kontynuacji Sherlocka Holmesa, który do tej pory zyskał taką popularność, że Conan Doyle nie mógł wycofać postaci z obawy przed dalszym sprzeciwem opinii publicznej.

Rozpoczął tę historię niedługo po powrocie z RPA, gdzie pracował jako lekarz w Bloemfontein podczas II wojny światowej.

Podczas swojego pobytu w Afryce Południowej Conan Doyle pisał dzieła non-fiction odnoszące się do jego czasu spędzonego na pracy jako lekarz, z jedną książką zatytułowaną "The Great Boer War" i innym krótszym utworem argumentującym na korzyść tego, co uważał za uzasadnienie wojny. Nie był to jedyny utwór non-fiction napisany przez Conan Doyle'a, ponieważ interesował się różnymi tematami i pozostałZa życia był aktywny politycznie, nawet dwukrotnie kandydował do parlamentu w 1900 r. i ponownie w 1906 r. jako liberalny unionista.

W 1902 r. został pasowany na rycerza przez króla Edwarda VII w uznaniu jego wysiłków w Afryce Południowej.

Wracając do jego literackiego świata, w następnym roku opublikowano opowiadanie "The Adventure of the Empty House", wyjaśniające rzekomą śmierć Sherlocka Holmesa i Moriarty'ego. Stało się ono jednym z pięćdziesięciu sześciu opowiadań poświęconych postaci Holmesa, z których ostatnie zostało opublikowane w 1927 roku.

Portret Sherlocka Holmesa autorstwa Sidneya Pageta

Podczas gdy Doyle nadal zajmował się swoim najpopularniejszym bohaterem, jego osobiste zainteresowania literaturą faktu były eksplorowane w różnych tekstach. Po relacjonowaniu wydarzeń w Afryce Południowej, pisał na rzecz kampanii na rzecz reformy Wolnego Państwa Kongo, która nakreśliła belgijskie okrucieństwa popełnione za panowania Leopolda II. Jego książka na ten temat została opublikowana w 1909 roku, zatytułowana,"Zbrodnia w Kongo".

Co więcej, zainteresowania Conan Doyle'a rozciągały się na wymiar sprawiedliwości, co doprowadziło do jego zaangażowania w dwie sprawy karne, jedną dotyczącą pół-indiańskiego prawnika o imieniu George Edalji, a drugą niemieckiego Żyda o imieniu Oscar Slater. Jego zaangażowanie w obie sprawy doprowadziło do tego, że obaj mężczyźni zostali następnie uniewinnieni od zarzucanych im przestępstw.

W międzyczasie Arthur Conan Doyle doświadczył tragedii bliżej domu, kiedy jego żona Louisa zmarła na gruźlicę. Rok później poślubił Jean Leckie, którą znał od jakiegoś czasu i mieli razem troje dzieci.

Conan Doyle za życia nadal tworzył bogatą literaturę obejmującą szeroki wachlarz gatunków. Zgromadził wiele dzieł non-fiction, od powieści na wpół autobiograficznych, takich jak "The Firm of Girldestone", po historyczną fikcję "The White Company" przedstawiającą średniowieczne rycerstwo.

Podczas gdy Doyle został utożsamiony ze swoim najsłynniejszym bohaterem Sherlockiem Holmesem, jego własne pasje i przekonania przefiltrowały jego twórczość i przyczyniły się do naszego zrozumienia tego złożonego polimatu.

Jednym z takich tematów, z którym stał się bardzo blisko związany, były zjawiska nadprzyrodzone. Nieco sprzeczne z logicznymi kalkulacjami Holmesa, jego paranormalne zainteresowania pozostały z nim przez większość jego życia, ponieważ zyskał pocieszenie i zrozumienie dzięki duchowym systemom wierzeń. Do tego stopnia, że w ostatnich latach swojego życia podjął duchową pracę misyjną, która zaprowadziła go tak daleko, jak to tylko możliwe.Do 1926 r. przyczynił się do założenia Świątyni Spirytystycznej z siedzibą w Camden w Londynie.

Po odnalezieniu ukojenia i sensu w swojej pracy spirytystycznej i ukończeniu portfolio literatury, które przetrwało próbę czasu, Sir Arthur Conan Doyle zmarł w lipcu 1930 roku na atak serca.

Za życia stworzył obszerny katalog literatury, wykazując się biegłością w wielu gatunkach, ale to jego "detektyw konsultacyjny" Sherlock Holmes przyniósł mu uznanie krytyków i światową sławę.

Sherlock Holmes stał się jedną z najważniejszych postaci kryminałów i jest tak samo popularny, jak wtedy, gdy pojawił się po raz pierwszy.

Arthur Conan Doyle udowodnił, że jest zdolny nie tylko jako lekarz, osoba publiczna, dziennikarz i autor, ale także jako obserwator ludzkiej psychiki, zdolny do stworzenia postaci, które zaintrygują czytelników i będą pielęgnowane przez lata.

Jessica Brain jest niezależną pisarką specjalizującą się w historii. Mieszka w Kent i jest miłośniczką wszystkiego, co historyczne.