"Elementair, mijn beste Watson."

Een beroemde zin uit de verfilming van een van de series romans over de fictieve speurneus Sherlock Holmes en zijn sidekick Dr. Watson. Deze boeken zouden Sir Arthur Conan Doyle lovende kritieken opleveren en een blijvende impact hebben op het genre van de misdaadfictie.

Sir Arthur Conan Doyle was een productief schrijver die tijdens zijn leven een enorme hoeveelheid werk produceerde in verschillende genres, variërend van misdaad, geschiedenis, sciencefiction en zelfs poëzie.

Hoewel zijn literaire dapperheid hem veel bewondering en populariteit zou opleveren, begon hij aanvankelijk aan een carrière als gediplomeerd arts en bewees hij dat hij bekwaam was op verschillende gebieden.

Zijn leven begon in Edinburgh, geboren in mei 1859 in een welgesteld Iers katholiek gezin, als een van de acht kinderen. Zijn moeder zou een belangrijke invloed in zijn leven worden, terwijl zijn vader helaas vocht met psychologische problemen en alcoholisme, wat leidde tot zijn vroegtijdige dood.

Ondertussen werd de jonge Arthur voor zijn opleiding naar een jezuïetenschool gestuurd, het Stonyhurst College in Lancashire. Daarna zou hij een jaar aan een andere jezuïetenschool in Oostenrijk gaan studeren om zijn Duitse taalvaardigheden op te bouwen.

In 1876 ging Arthur verder studeren en ging hij naar de Universiteit van Edinburgh om medicijnen te studeren. Zijn opleiding tot arts vormde geen belemmering voor zijn andere passies, met name schrijven, dat hij tijdens zijn hele studie bleef doen en hij produceerde zelfs een serie korte verhalen.

Zijn eerste geaccepteerde publicatie was een verhaal in een Edinburgh Journal getiteld "The Mystery of Sasassa Valley". Ondertussen, terug op het gebied van geneeskunde, werd zijn eerste academische artikel gepubliceerd door het British Medical Journal.

Na het afronden van zijn Bachelor of Medicine en Master of Surgery in 1881 werkte Doyle aan boord van de SS Mayumba als scheepschirurg. De reis bracht hem tot aan de West-Afrikaanse kust.

Na deze reis keerde Doyle terug naar Engeland en begon zijn eerste medische praktijk, die helaas niet zo succesvol bleek als hij had gehoopt. Door deze mislukking kreeg Doyle echter meer tijd om te schrijven terwijl hij wachtte tot zijn medische carrière van de grond kwam.

In 1885 breidde Arthur zijn kwalificaties verder uit door een Doctor in de Geneeskunde te behalen en een paar jaar later begon hij aan een reis naar Wenen om zijn kennis van oogheelkunde te verbreden.

Rond deze tijd trouwde hij ook met Louisa Hawkins en kreeg twee kinderen, Mary en Kingsley.

Nadat hij tijd met zijn vrouw had doorgebracht in Oostenrijk en vervolgens Venetië, Milaan en Parijs had bezocht, keerde hij terug naar Londen en vestigde hij een praktijk in Wimpole Street. Helaas voor Doyle mislukten zijn pogingen om oogarts te worden, maar zijn medische achtergrond zou al snel van onschatbare waarde blijken toen hij zich toelegde op het schrijven van fictie en een personage creëerde wiens veeleisende vermogen om de kleinste details te identificerendetails door redenering en deductie zou meteen een hit worden.

Een van de eerste verschijningen van het geliefde personage Sherlock Holmes was in "A Study in Scarlet", dat in slechts drie weken geschreven zou zijn. Na aanvankelijk moeite te hebben gehad om een uitgever te vinden, werd zijn stuk gedrukt en kreeg het vervolgens lovende kritieken van de pers. In november 1886 werd het geaccepteerd door uitgeverij Ward Lock and Co, en het jaar daarop verscheen het inBeeton's Kerstmis Jaarboek van 1887.

De creatie van Sherlock Holmes en zijn scherpzinnigheid voor observatie en deductie zouden zijn geïnspireerd door Doyle's universiteitsprofessor Joseph Bell, die bekend stond om zijn veeleisende benadering van geneeskunde.

Omdat de eerste publicatie populair bleek, werd er al snel aan een vervolg gewerkt, dat in februari 1890 verscheen in Lippincott's Magazine. "The Sign of the Four" werd gedrukt en zou worden gevolgd door verschillende korte verhalen die door Strand Magazine werden gepubliceerd.

Ondanks dat Sherlock Holmes een onmiddellijke hit werd, was Doyle niet zo zeker over de hoofdpersoon en in een briefwisseling aan zijn moeder in 1891 sprak hij over "het doden van Holmes", waarop zij antwoordde: "Dat kun je niet doen!" Omdat hij over andere personages wilde schrijven, begon Doyle meer geld te vragen voor Holmes-verhalen in een poging uitgevers te ontmoedigen. Dit plan had echter niet het gewenste effect omdat de publicatiesbereid waren de hogere bedragen te betalen.

Terwijl zijn fiscale eisen werden ingewilligd door uitgevers, zou de vraag naar Sherlock Holmes Conan Doyle al snel een van de rijkste auteurs van zijn tijd maken.

Desondanks zou hij in december 1893 besluiten om Holmes en Professor Moriarty uit de verhalen te schrijven toen ze in "The Final Problem" hun dood tegemoet gingen, om zich op zijn andere literaire projecten te kunnen richten.

Deze beslissing viel echter niet goed bij het grote publiek en uiteindelijk zag Conan Doyle zich genoodzaakt om Sherlock Holmes nieuw leven in te blazen in de roman "The Hound of the Baskervilles" uit 1901.

Het verhaal zou immens populair blijken en een van de meest blijvende van zijn creaties, omdat het decennia later nog steeds wordt gekozen voor televisie- en filmdoeleinden.

Conan Doyle had niet meer over Sherlock Holmes geschreven sinds de ondergang van zijn personage acht jaar eerder. Het werd vervolgens gepubliceerd in een seriële vorm voor het Strand Magazine en zou de weg vrijmaken voor vervolgen van Sherlock Holmes, die inmiddels zo'n aanhang hadden gekregen dat Conan Doyle het personage niet met pensioen kon sturen uit angst voor verder publiek verzet.

Hij begon aan het verhaal niet lang nadat hij was teruggekeerd uit Zuid-Afrika, waar hij als arts had gewerkt in Bloemfontein tijdens de Tweede Berenoorlog.

Tijdens zijn verblijf in Zuid-Afrika had hij non-fictie geschreven met betrekking tot zijn tijd als arts, met een boek getiteld "The Great Boer War" en een ander korter stuk waarin hij pleitte voor wat hij geloofde dat de rechtvaardiging voor de oorlog was. Dit was niet het enige non-fictie stuk dat Conan Doyle schreef, want hij interesseerde zich voor een verscheidenheid aan onderwerpen en bleefHij was tijdens zijn leven politiek actief en stelde zich zelfs twee keer kandidaat voor het parlement in 1900 en opnieuw in 1906 als liberale Unionist.

In 1902 werd hij geridderd door Koning Edward VII als erkenning voor zijn inspanningen in Zuid-Afrika.

Terug in zijn literaire wereld werd het jaar daarop het korte verhaal "The Adventure of the Empty House" gepubliceerd, waarin de vermeende dood van Sherlock Holmes en Moriarty werd uitgelegd. Dit zou een van de zesenvijftig korte verhalen worden die aan het personage Holmes waren gewijd, waarvan het laatste in 1927 werd gepubliceerd.

Portret van Sherlock Holmes door Sidney Paget

Terwijl Doyle zich bleef bezighouden met zijn populairste hoofdpersoon, zouden zijn eigen persoonlijke interesses voor non-fictie worden onderzocht in een verscheidenheid aan teksten. Nadat hij de gebeurtenissen in Zuid-Afrika had verslagen, schreef hij voor de campagne voor hervorming van de Congo Vrijstaat die de Belgische wreedheden tijdens het bewind van Leopold II schetste. Zijn boek over het onderwerp werd gepubliceerd in 1909, getiteld,"De misdaad van Congo".

Bovendien strekten Conan Doyle's interesses zich uit tot het rechtssysteem, wat leidde tot zijn betrokkenheid bij twee strafzaken, een met betrekking tot een half-Indiaanse advocaat genaamd George Edalji en een andere van een Duitse Jood genaamd Oscar Slater. Zijn betrokkenheid bij beide zaken zou ertoe leiden dat beide mannen later werden vrijgesproken van hun beschuldigde misdaden.

Ondertussen zou Arthur Conan Doyle een tragedie dichter bij huis meemaken toen zijn vrouw Louisa overleed aan tuberculose. Een jaar later trouwde hij met Jean Leckie die hij al langer kende en ze kregen samen drie kinderen.

Conan Doyle zou tijdens zijn leven een schat aan literatuur blijven produceren over een breed scala aan genres. Hij verzamelde een hoeveelheid non-fictiewerk, variërend van semi-autobiografische romans zoals "The Firm of Girldestone" tot de historische fictie van "The White Company" waarin het middeleeuwse ridderschap wordt beschreven.

Hoewel Doyle werd vereenzelvigd met zijn beroemdste personage Sherlock Holmes, zouden zijn eigen uiteenlopende passies en overtuigingen door zijn werk heengaan en bijdragen aan ons begrip van deze complexe polymaat.

Een van die onderwerpen waarmee hij zeer nauw verbonden raakte, was het bovennatuurlijke. Enigszins tegenstrijdig met de logische berekeningen van Holmes, zouden zijn paranormale interesses hem gedurende een groot deel van zijn leven bijblijven, omdat hij troost en begrip kreeg van spirituele geloofssystemen. Zozeer zelfs, dat hij in de laatste jaren van zijn leven begon aan spiritueel zendingswerk dat hem zover bracht alsIn 1926 had hij bijgedragen aan de oprichting van de Spiritualistische Tempel in Camden, Londen.

Nadat hij troost en betekenis had gevonden in zijn spiritualistische werk en een literatuurportefeuille had voltooid die de tand des tijds had doorstaan, overleed Sir Arthur Conan Doyle in juli 1930 aan een hartaanval.

Tijdens zijn leven had hij een uitgebreide literatuurcatalogus geproduceerd, waarin hij aantoonde in vele genres bedreven te zijn, maar het was zijn "consult detective" Sherlock Holmes die hem lovende kritieken en wereldwijde erkenning opleverde.

Sherlock Holmes is een van de bepalende personages van de misdaadfictie geworden en is nu nog net zo populair als toen hij voor het eerst verscheen.

Arthur Conan Doyle toonde zich niet alleen bekwaam als arts, publiek figuur, journalist en auteur, maar ook als waarnemer van de menselijke psyche, in staat om personages te creëren die lezers zouden intrigeren en nog jarenlang gekoesterd zouden worden.

Jessica Brain is een freelance schrijfster gespecialiseerd in geschiedenis. Ze woont in Kent en is een liefhebber van alles wat met geschiedenis te maken heeft.