در سال 597، راهبی از رم قصد داشت سفری بسیار مهم به انگلستان را آغاز کند. آگوستین که به عنوان مأموریت گریگوری نیز شناخته می شود، با حدود چهل شخصیت مذهبی دیگر به سواحل ساحل کنت رسید تا پادشاه اتلبرت و پادشاهی او را به مسیحیت تبدیل کند. موفقیت او چنان بود که در قرن هفتم مسیحی شدن بریتانیا کامل شد.

St. آگوستین

اولویت چنین وظیفه بزرگی در ریشه مردم بریتانیا بود که تا سال 410 تحت فرمانروایی روم بودند. امپراتوری گسترده، مردم جزیره پس از گسترش مسیحیت، روش‌های مسیحی را در پیش گرفتند.

با ترکیبی منحصربفرد از سنت‌های سلتیک، رومی و مسیحی که در حال توسعه بود، ساکنان جزیره نزدیک بود زمانی که ورود ساکسون ها وضعیت بازی را تغییر داد و نه تنها به کنترل رومیان بلکه به عبادت مسیحیان در بسیاری از جوامع بریتانیا پایان داد، ضربه ای وارد آورد.

برای کسانی که به اعتقادات خود پایبند بودند، آنها مجبور شدند به سمت غرب بروند. موقعیت های خود را در ولز، کورنوال، شمال غربی انگلستان و ایرلند افزایش داد. این امر منجر به عصر قدیسان و زمان گوشه نشینی و زندگی رهبانی، حفظ نظام های اعتقادی، عبادت و فرهنگ از طریق کار مقدسین سلتیک می شود.

در این بین، ساکسون ها تعبیه کردند.خود را در شرق کشور به ارمغان می آورند و شیوه های جدید زندگی، فرهنگ و مذهب را با خود به ارمغان می آورند. بت پرستی که با خود به همراه داشت بر جوامع تأثیر می گذاشت در حالی که آخرین بقایای سنت های مسیحی رومی-سلتی توسط اقلیتی که در انزوای نسبی به این حضور رو به رشد زندگی می کردند نگهداری می شد. این بر عهده امثال آگوستین بود که مسیر معنوی خود را به سمت مسیحیت تغییر دهند و او این کار را با موفقیت بسیار انجام داد.

آگوستین توسط پاپ گرگوری اول انتخاب شده بود که در پس زمینه قدرت ساکسون ها و کلیسای بومی بریتانیایی بود. تصمیم به انجام چنین ماموریت جسورانه ای گرفت.

تصمیم بر این بود که تصمیم برای نزدیک شدن به پادشاهی کنت که توسط اتلبرت اداره می شد، به دلیل این واقعیت بود که همسر پادشاه ساکسون یک شاهزاده خانم فرانک بود. به نام برتا که اتفاقاً خودش هم یک مسیحی عملی بود. با در نظر گرفتن این موضوع، پاپ معتقد بود که اتلبرت بیشتر مستعد ترغیبات معنوی آگوستین و مبلغان همراهش خواهد بود، زیرا قبلاً از طریق همسرش در معرض ایمان قرار گرفته بود.

<0 چنین تمایلی به مسیحیت از سوی کلیسای کاتولیک روم به خوبی محاسبه شده بود، زیرا مأموریت پاپ، علیرغم برخی ناکامی‌های مورد انتظار، نه تنها برای آگوستین، بلکه برای جانشینان او و مأموریت گسترده‌تر گسترش بسیار موفقیت‌آمیز بود.کلام خدا.

در سال 595، آگوستین از سمت خود به عنوان پیشرو در کلیسای سنت اندرو در رم برگزیده شد و توسط پاپ انتخاب شد تا مأموریت خود را در جنوب شرقی انگلستان آغاز کند. در حالی که دلایل دقیق انتخاب آگوستین به طور خاص برای چنین کاری مستند نشده است، گفته شد که پاپ گریگوری اداره امور اداری روزانه صومعه توسط آگوستین را به عنوان قبلی تحسین می کرد و علاوه بر این تحت تأثیر دانش او از کتاب مقدس قرار گرفت.

پاپ گرگوری همچنین راهبان دیگری را انتخاب کرد که قرار بود آگوستین را در مأموریت او همراهی کنند، از جمله لورنس کانتربری که جانشین آگوستین برای اسقف اعظم کانتربری می شد. علاوه بر این، پاپ حمایت خانواده سلطنتی فرانک را تضمین کرد که مترجمان و کشیشان را برای این مأموریت فراهم کردند.

این اقدامی زیرکانه بود زیرا پادشاه اتلبرت به احتمال زیاد پذیرای پذیرش مبلغان میسیونر بود، زمانی که آنها فرانک ها را از همسرش اضافه کردند. پادشاهی.

بعد از آن، با همه برنامه ها و تمهیدات ترتیب داده شده، مأموریت پاپ گرگوری ادامه یافت و آگوستین با چهل همراه، رم را به مقصد پادشاهی کنت ترک کرد.

در ابتدا، این سفر انجام نشد. بهترین شروع را داشتیم زیرا مدتی بعد از خروج، تردیدها شروع شد و مبلغان برای بازگشت اجازه درخواست کردند. پاپ گرگوری پس از رفع ترس آنها اعتماد به نفس و اطمینان لازم برای از سرگیری فعالیت های خود را به گروه داد.سفر.

St. گرگوری و سنت آگوستین

در سال 597، آگوستین و مبلغان دیگرش به کنت در جزیره تانت رسیدند و به کانتربری رفتند. و توسط مورخ و راهب Bede حدود 150 سال پس از این واقعه بازگو شد.

گفته می شود که پادشاه اتلبرت موافقت کرده است که آگوستین و همراهانش را در فضای باز ملاقات کند و احساس می کرد که محیط امن تری خواهد بود. پادشاه بت پرست همچنان مراقب تازه واردان بود. اما او تنها نبود، زیرا همسر فرانکی اش برتا، که با پاپ در تماس بود، او را در جلسه همراهی کرد.

گفته شد که راهبان با پادشاه ملاقات کردند و صلیب نقره ای را در دست گرفتند و توضیح دادند. مأموریت آنها.

اگرچه با اصرار آنها فوراً مورد توجه قرار نگرفت، اما پادشاه با مهمان نوازی فراوان از آنها استقبال کرد و به آنها آزادی موعظه و همچنین امتیاز استفاده از کلیسای سنت مارتین را برای خدمات خود داد.

در حالی که زمان دقیق تغییر دین پادشاه اتلبرت نامشخص باقی مانده است، وقایع نگار بعدی از قرن پانزدهم تاریخ را به عنوان ویت ساندی 597 تعیین می کند.

شاه اتلبرت در نهایت مسلمان می شود، به احتمال زیاد در کانتربری غسل تعمید می گیرد، در حالی که دیگران در پادشاهی او مانند پروتکل در این دوره قرون وسطی از همین رویه پیروی کرد.

آگوستین با موفقیت بسیاری از رعایای پادشاه را تغییر داد و گفته می‌شود که غسل ​​تعمید داده است.هزاران نفر در روز کریسمس در سال 597.

در نتیجه موفقیت او، آگوستین اولین اسقف اعظم کانتربری، ارشدترین روحانی کلیسای انگلستان شد. علاوه بر این، صومعه سنت پیتر و پل (که بعداً به آگوستین وقف شد) در حدود سال 590 در کانتربری در زمین اهدایی پادشاه تأسیس شد.

تا سال 601، پاپ گرگوری مبلغان بیشتری را به عنوان اسقف های رومی فرستاد. در لندن و روچستر.

سنت آگوستین و شاه اتلبرت

در حالی که آگوستین به موفقیت های زیادی دست یافت، نمی توانست بدون حمایت شاه اتلبرت این کار را انجام دهد. تایید سلطنتی نه تنها سرمایه گذاری و زمین را برای کلیسا تضمین می کرد، بلکه حفاظت را نیز تضمین می کرد. پادشاه تا آنجا پیش رفت که قوانین جدیدی را وضع کرد که از اموال کلیسا محافظت می کرد و مجازات هایی را علیه کسانی که هرگونه تخلفی را نسبت به کلیسا انجام می دادند وضع کرد.

علی رغم این دستاوردها، این مأموریت خالی از ناکامی نبود، به ویژه با ورود آگوستین به انگلستان برای تأثیرگذاری بر آن پرستندگان مسیحی که قبلاً در جوامعی مانند ولز، کامبریا و کورنوال تثبیت شده بودند، کار چندانی انجام نداد. در غرب، او نماینده اقتدار منصوب شده توسط پاپ بود، چیزی که آنها آن را به رسمیت نمی شناختند زیرا ایمان آنها به طور طبیعی جدا از روم تکامل یافته بود.

هنگامی که آگوستین بدین ترتیب وارد شد.در انتظار اطاعت از اسقف های ولزی، از اینکه مقاومت آنها را در برابر بسیاری از عناصر مسیحیتی که با خود آورده بود، دید، ناامید شد. یکی از این نمونه ها شامل محاسبه تاریخ عید پاک با امتناع ولزی ها از اطاعت از اعمال رومی است.

به مرور زمان، اکثر جوامع سلتی زبان عید پاک رومی را پذیرفتند، اما مقاومت زیادی از سوی ولزی ها ادامه یافت، همانطور که بزرگوار اشاره کرد. Bede در گزارش خود.

همچنین ببینید: سوراخ های کشیش

با تعداد زیادی از نوکیشان در شرق، اتحاد در همه جبهه ها همانطور که آگوستین انتظار داشت به دست نیامده بود.

همچنین ببینید: دوک ولینگتون

تفاوت های اساسی بین کلیسای بومی بریتانیا که ظهور کرده بود و مسیحیت آگوستین گاهی آشتی ناپذیر به نظر می رسید. در دو جلسه جداگانه ای که توسط آگوستین ترتیب داده شد، تلاش های او برای حل و فصل اختلافات آنها رد شد.

چنین فرآیندی پیچیده به نظر می رسد زیرا نه تنها ایمان، بلکه سیاست نیز نقش مهمی را ایفا می کند، به خصوص که اکنون بسیاری از تلاش های آگوستین در حال انجام است. با حمایت پادشاه کنت در حالی که پادشاهی مرسیا و وسکس به سمت غرب پیش می رفتند. در قرن هشتم، ورود وایکینگ های بت پرست، یک دشمن مشترک، به اتحاد اجباری بین انگلیسی ها و مسیحیان ولزی دست یافت و راه را برای یافتن زمینه های مشترک هموار کرد.

در این بین، آگوستین به پیروی از راهنمایی ازپاپ گرگوری که در مورد همه مسائل مربوط به روحانیت و امور عبادت قانون وضع کرد.

در حالی که هنوز با مشکلاتی روبرو بود، یعنی پیروی مسیحیان ولز، و همچنین تمدید آن. آگوستین از مسیحیت فراتر از پادشاهی کنت، مطمئن بود که مأموریت او تا حد زیادی محقق شده است. سفر فوق العاده او دین و فرهنگ بریتانیا را برای همیشه تغییر داده بود.

درست قبل از مرگش، ترتیبی داد که جانشین خود، لارنس کانتربری، به عنوان دومین اسقف اعظم کانتربری تقدیس شود. او متعاقباً در ماه مه 604 درگذشت و به‌خاطر مشارکتش در گسترش کلام خدا به عنوان یک قدیس مورد احترام قرار گرفت.

اما آگوستین تنها یک جزء کوچک از یک فرآیند بسیار بزرگتر بود. همانطور که او روند مسیحی شدن را در کشور آغاز کرد، سابقه تبلیغی او تا مدت ها پس از مرگش ادامه پیدا کرد.

مسیحی شدن آنگلوساکسون های بت پرست سابق زمان برد. این کار توسط آگوستین، با کمک پادشاه اتلبرت آغاز شد و توسط دیگران در پی آنها ادامه یافت.

در نهایت در قرن هفتم، آخرین پادشاه بت پرست، آروالد، در جزیره وایت درگذشت، که نشان می دهد ایمان مسیحی تبدیل به دین شده است. دین مسلط بریتانیا.

اما این موفقیت برای مدت طولانی نمی‌توانست جشن گرفته شود زیرا تهدید جدیدی در افق ظاهر می‌شد، در کشتی‌هایی که حامل مردانی از شمال با آداب و رسوم بت پرستان و مأموریت تسخیر بودند. اینوایکینگ ها در راه بودند….

جسیکا برین یک نویسنده مستقل و متخصص در تاریخ است. مستقر در کنت و عاشق همه چیزهای تاریخی است.