در قرن شانزدهم، باورهای مذهبی ممکن بود موضوع مرگ و زندگی باشد. مذهب، سیاست و سلطنت در مرکز نحوه اداره انگلستان قرار داشتند.

قرن 16 اروپا تحت رهبری معنوی کلیسای کاتولیک روم و پاپ در رم بود. حتی پادشاهان و شاهزادگان به دنبال راهنمایی از پاپ بودند. در همین زمان بود که اعتراضات علیه کلیسای کاتولیک و نفوذ آن منجر به تشکیل جنبش "پروتستان" در اروپا شد.

در انگلستان، پادشاه هنری هشتم به دنبال لغو ازدواج خود با بیوه برادرش، کاترین بود. آراگون که نتوانسته بود وارثی به او بدهد. وقتی پاپ نپذیرفت، هنری از کلیسای کاتولیک جدا شد و کلیسای انگلستان را تأسیس کرد. هنگامی که هنری درگذشت، پسرش ادوارد ششم جانشین او شد، در طول سلطنت کوتاه او، کرانمر کتاب دعای مشترک را نوشت، و این یکنواختی عبادت به تبدیل انگلستان به یک دولت پروتستان کمک کرد. جانشین ادوارد خواهر ناتنی اش مری شد که انگلستان را به کلیسای کاتولیک بازگرداند. کسانی که حاضر به دست کشیدن از عقاید پروتستانی خود نبودند، در آتش سوزانده شدند و به مری لقب «مری خونین» دادند.

ملکه مری اول

مری بود خواهرش ملکه الیزابت اول که خواهان یک انگلستان قوی و مستقل با مذهب، تجارت و سیاست خارجی خاص خود بود، جانشین وی شد. قانون یکنواختی به تصویب رسید که کلیسای انگلستان و همه کسانی که مطابقت نداشتند را بازسازی کردجریمه یا زندانی شدند.

در طول سلطنت الیزابت چندین توطئه کاتولیک برای سرنگونی او به نفع پسر عمویش، مری ملکه اسکاتلند و بازگرداندن انگلستان به کلیسای کاتولیک وجود داشت. فیلیپ، بیوه ملکه ماری انگلستان و پادشاه کاتولیک اسپانیا، از بسیاری از این توطئه ها حمایت کرد و در واقع در سال 1588 ناوگان اسپانیایی را علیه انگلستان فرستاد تا مذهب کاتولیک را به انگلستان بازگرداند.

در این فضای تنش مذهبی، آن برای یک کشیش کاتولیک حتی برای ورود به انگلستان خیانت بزرگ تلقی شد و هر کسی که به یک کشیش کمک می کرد به شدت مجازات می شد. برای این منظور، «شکارچیان کشیش» وظیفه جمع‌آوری اطلاعات و یافتن چنین کشیشی را داشتند.

فرمان مذهبی یسوعیان در سال 1540 برای کمک به کلیسای کاتولیک در مبارزه با اصلاحات پروتستان تشکیل شد. بسیاری از کشیش های یسوعی برای حمایت از خانواده های کاتولیک از طریق کانال به انگلستان فرستاده شدند. کشیش های یسوعی با خانواده های ثروتمند کاتولیک در کسوت پسر عمو یا معلم زندگی می کردند. این خانه‌های امن با نمادهای مخفی شناسایی می‌شدند و حامیان و خانواده‌های کاتولیک پیام‌هایی را از طریق کد به یکدیگر منتقل می‌کردند.

مکان‌های مخفی یا «حفره‌های کشیش» در این خانه‌ها ساخته می‌شدند. سوراخ های کشیش در شومینه ها، اتاق های زیر شیروانی و راه پله ها ساخته شد و عمدتاً بین سال های 1550 وتوطئه باروت به رهبری کاتولیک ها در سال 1605. گاهی اوقات تغییرات دیگری در ساختمان همزمان با سوراخ های کشیش انجام می شد تا شک و شبهه ایجاد نشود.

معمولاً سوراخ کشیش بود. کوچک، بدون جایی برای ایستادن یا حرکت. در طول یک حمله، کشیش باید تا حد امکان ساکن و ساکت بماند، در صورت لزوم برای روزها. غذا و نوشیدنی کمیاب خواهد بود و سرویس بهداشتی وجود ندارد. گاهی اوقات یک کشیش از گرسنگی یا کمبود اکسیژن در سوراخ کشیش می مرد.

در همین حال، کشیش ها یا "تعقیب کنندگان" ردپای خانه را از بیرون و داخل اندازه گیری می کردند تا ببینند آیا آنها محاسبه شده پنجره ها را بیرون و دوباره از داخل می شمردند. آنها به دیوارها ضربه می زدند تا ببینند آیا توخالی هستند یا نه و برای جستجوی زیر تخته های کف را پاره می کردند.

یک ترفند دیگر این است که تعقیب کنندگان وانمود کنند که ترک می کنند و می بینند. اگر کشیش از مخفیگاه خود بیرون بیاید. پس از شناسایی و دستگیری، کشیش ها می توانستند انتظار زندانی شدن، شکنجه و اعدام شدن را داشته باشند.

بدسلی کلینتون در وارویک شایر خانه امنی برای کشیشان کاتولیک و خانه کشیش یسوعی هنری گارنت برای تقریبا 14 سال بود. این مکان دارای چندین سوراخ کشیش است که توسط نیکلاس اوون، برادر غیر روحانی یسوعی ها و یک نجار ماهر ساخته شده است. یک مخفیگاه، فقط 3 اینچ 9 اینچ ارتفاع، در فضای پشت بام بالای کمد یک اتاق خواب است.یکی دیگر در گوشه ای از آشپزخانه است که بازدیدکنندگان خانه امروزی می توانند از طریق زهکشی قرون وسطایی که پدر گارنت در آن پنهان شده بود، ببینند. دسترسی به این مخفیگاه از طریق میله گاردروب (توالت قرون وسطایی) در کف سکوریت بالا بود. یک فضای مخفی در زیر طبقه کتابخانه از طریق شومینه در سالن بزرگ قابل دسترسی بود.

بدسلی کلینتون، وارویک شایر

نیکولاس اوون بسیار ماهر و پرکار بود. سازنده سوراخ های کشیش او در ایجاد شبکه ای از خانه های امن برای کشیش ها در اوایل دهه 1590 و مهندسی فرار پدر یسوعی جان جرارد از برج لندن در سال 1597 نقش اساسی داشت. اندکی پس از شکست توطئه باروت در سال 1605، اوون دستگیر شد. در تالار هندلیپ و سپس در سال 1606 در برج لندن تا حد شکنجه کشته شد. اوون در سال 1970 به عنوان مقدس شناخته شد و به حامی قدیس فرار شناسان و توهم گرایان تبدیل شد.

چاله های کشیش اوون که به طرز ماهرانه ای ساخته شده بود، جان بسیاری را در این دوره نجات داد. آشوب مذهبی و آزار و اذیت.