In de 16e eeuw konden religieuze overtuigingen een kwestie van leven en dood zijn. Religie, politiek en de monarchie vormden de kern van hoe Engeland werd geregeerd.

Het 16e-eeuwse Europa stond onder het geestelijk leiderschap van de Rooms-Katholieke Kerk en de paus in Rome. Zelfs koningen en prinsen keken naar de paus voor leiding. Rond deze tijd leidden protesten tegen de katholieke Kerk en haar invloed tot de vorming van de 'protestantse' beweging in Europa.

In Engeland streefde koning Hendrik VIII naar nietigverklaring van zijn huwelijk met de weduwe van zijn broer, Catharina van Aragon, die hem geen mannelijke erfgenaam had geschonken. Toen de paus weigerde, scheidde Hendrik zich af van de katholieke kerk en stichtte de Kerk van Engeland. Toen Hendrik stierf, werd hij opgevolgd door zijn zoon Edward VI, tijdens wiens korte regeerperiode Cranmer het Book of Common Prayer schreef.Edward werd opgevolgd door zijn halfzus Mary, die Engeland terugbracht naar de katholieke kerk. Degenen die weigerden hun protestantse geloof op te geven werden op de brandstapel gezet, wat Mary de bijnaam 'Bloody Mary' opleverde.

Koningin Mary I

Mary werd opgevolgd door haar zus koningin Elizabeth I die een sterk, onafhankelijk Engeland wilde met een eigen religie, handel en buitenlands beleid. De Wet van Uniformiteit werd aangenomen die de Kerk van Engeland in ere herstelde en iedereen die zich niet conformeerde werd beboet of gevangen gezet.

Tijdens het bewind van Elizabeth waren er verschillende katholieke complotten om haar ten val te brengen ten gunste van haar nicht, Mary Queen of Scots en om Engeland terug te geven aan de katholieke kerk. De weduwnaar van Queen Mary of England en de katholieke koning van Spanje, Philip, steunde veel van deze complotten en stuurde in 1588 zelfs de Spaanse Armada naar Engeland om het katholicisme in Engeland te herstellen.

In deze sfeer van religieuze spanningen werd het hoogverraad voor een katholieke priester om Engeland binnen te komen en iedereen die een priester hielp zou zwaar gestraft worden. Daarom kregen 'priesterjagers' de opdracht om informatie te verzamelen en deze priesters op te sporen.

De religieuze orde van de jezuïeten werd in 1540 opgericht om de katholieke kerk te helpen in de strijd tegen de protestantse reformatie. Veel jezuïetenpriesters werden over het Kanaal naar Engeland gestuurd om katholieke families te ondersteunen. Jezuïetenpriesters woonden bij rijke katholieke families in de gedaante van een neef of leraar.

Soms ontmoetten jezuïetenpriesters in een gebied elkaar in een schuilplaats; deze schuilplaatsen waren herkenbaar aan geheime symbolen en de katholieke aanhangers en families gaven elkaar berichten door via een code.

In deze huizen werden schuilplaatsen of 'priesterholen' gebouwd voor het geval er een overval plaatsvond. Priesterholen werden gebouwd in open haarden, zolders en trappenhuizen en werden grotendeels gebouwd tussen de jaren 1550 en het door katholieken geleide Gunpowder Plot in 1605. Soms werden er tegelijkertijd met de priesterholen andere verbouwingen gedaan om geen argwaan te wekken.

Het priesterhol was meestal piepklein, zonder ruimte om op te staan of te bewegen. Tijdens een inval moest de priester zo stil en stil mogelijk blijven, zo nodig dagenlang. Eten en drinken waren schaars en sanitaire voorzieningen bestonden niet. Soms stierf een priester in een priesterhol van de honger of door gebrek aan zuurstof.

Ondertussen zouden de priesterjagers of 'pursuivants' de voetafdruk van het huis van buiten en van binnen opmeten om te zien of ze overeenkwamen; ze zouden de ramen van buiten tellen en weer van binnen; ze zouden op de muren tikken om te zien of ze hol waren en ze zouden vloerplanken openbreken om eronder te zoeken.

Een andere truc was dat de achtervolgers deden alsof ze weggingen en keken of de priester dan uit zijn schuilplaats tevoorschijn zou komen. Eenmaal ontdekt en gevangen, konden priesters verwachten dat ze gevangen genomen, gemarteld en ter dood gebracht zouden worden.

Baddesley Clinton in Warwickshire was bijna 14 jaar lang een onderduikadres voor katholieke priesters en het huis van jezuïet Henry Garnet. Het heeft verschillende schuilplaatsen voor priesters, gebouwd door Nicholas Owen, een lekenbroeder van de jezuïeten en een bekwaam timmerman. Eén schuilplaats, slechts 3' 9" hoog, bevindt zich in de dakruimte boven een kast in een slaapkamer. Een andere bevindt zich in de hoek van de keuken waar bezoekers van het huisVandaag kun je door de middeleeuwse afvoer kijken waar pater Garnet verborgen zat. Toegang tot deze schuilplaats was via de garderobe (middeleeuwse toiletschacht) in de vloer van de sacristie erboven. Een schuilplaats onder de bibliotheekvloer was toegankelijk via de open haard in de grote salon.

Baddesley Clinton, Warwickshire

Nicholas Owen was een zeer bekwame en productieve bouwer van priesterholen. Hij speelde een belangrijke rol bij het creëren van een netwerk van safe-houses voor priesters in het begin van de jaren 1590 en bij de ontsnapping van de jezuïet pater John Gerard uit de Tower of London in 1597. Kort na het mislukken van het Gunpowder Plot in 1605 werd Owen gearresteerd in Hindlip Hall en vervolgens doodgemarteld in de Tower ofOwen werd heilig verklaard in 1970 en is nu de beschermheilige van escapologen en illusionisten.

Owens vakkundig vervaardigde priestergaten hebben vele levens gered tijdens deze periode van religieuze onrust en vervolging.