၁၆ ရာစုတွင် ဘာသာရေးယုံကြည်ချက်များသည် အသက်နှင့်သေခြင်းကိစ္စဖြစ်နိုင်သည်။ ဘာသာရေး၊ နိုင်ငံရေးနှင့် ဘုရင်စနစ်သည် အင်္ဂလန်ကို အုပ်ချုပ်ပုံ၏ အဓိကအချက်ဖြစ်သည်။

၁၆ ရာစု ဥရောပသည် ရောမမြို့ရှိ ရိုမန်ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျနှင့် ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးတို့၏ ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ဦးဆောင်မှုအောက်တွင် ရှိခဲ့သည်။ ဘုရင်များနှင့် မင်းသားများပင်လျှင် ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးအား လမ်းညွှန်မှုပေးရန် မျှော်ကိုးကြသည်။ ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျကို ဆန့်ကျင်ဆန္ဒပြမှုများနှင့် ၎င်း၏သြဇာလွှမ်းမိုးမှုသည် ဥရောပတွင် 'ပရိုတက်စတင့်' လှုပ်ရှားမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။

အင်္ဂလန်ဘုရင် Henry VIII တွင် ၎င်း၏အစ်ကိုမုဆိုးမ ကက်သရင်းနှင့် ၎င်း၏အိမ်ထောင်ရေးအား ဖျက်သိမ်းရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ သူ့ကို ထီးမွေဆက်ခံဖို့ ပျက်ကွက်ခဲ့တဲ့ Aragon ရဲ့။ ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီး ငြင်းဆိုသောအခါ ဟင်နရီသည် ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျမှ ခွဲထွက်ကာ အင်္ဂလန်ဘုရားကျောင်းကို တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ဟင်နရီ ကွယ်လွန်ချိန်တွင် သားတော် Edward VI သည် တိုတောင်းသော နန်းတက်ချိန်အတွင်း Cranmer ၏ ဘုံဆုတောင်းချက်ကျမ်းကို ရေးသားခဲ့ပြီး၊ ဤဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုသည် အင်္ဂလန်ကို ပရိုတက်စတင့်နိုင်ငံအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲစေခဲ့သည်။ အက်ဒ်ဝပ်အား ၎င်း၏ညီမမမ မေရီက အင်္ဂလန်ကက်သလစ်ချာ့ချ်သို့ ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ ပရိုတက်စတင့်ယုံကြည်ချက်များကို စွန့်လွှတ်ရန် ငြင်းဆိုသူများသည် လောင်းကြေးတွင် မီးရှို့ခံခဲ့ရပြီး မာရီအား 'Bloody Mary' ဟု အမည်ပြောင်ပေးခဲ့သည်။

ဘုရင်မ Mary I

မာရီသည် ၎င်း၏ညီမ ဘုရင်မကြီး အဲလိဇဘက် ၁ က ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ဘာသာ၊ ကုန်သွယ်မှုနှင့် နိုင်ငံခြားရေးမူဝါဒဖြင့် ခိုင်မာပြီး လွတ်လပ်သော အင်္ဂလန်နိုင်ငံကို လိုလားသူဖြစ်သည်။ အင်္ဂလန်အသင်းတော်နှင့် မလိုက်လျောညီထွေမရှိသူအားလုံးကို ပြန်လည်ထူထောင်ရန် ညီညွတ်ရေးအက်ဥပဒေ အတည်ပြုခဲ့သည်။ဒဏ်ရိုက်ခြင်း သို့မဟုတ် ထောင်ချခြင်းခံခဲ့ရသည်။

အဲလိဇဘက် နန်းတက်စဉ်တွင် သူမ၏ဝမ်းကွဲဝမ်းကွဲတော်စပ်သော စကော့ဘုရင်မ Mary အား ဖြုတ်ချပြီး အင်္ဂလန်ကို ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျသို့ ပြန်လည်ထူထောင်ရန် ကက်သလစ် ကက်သလစ် အကြံအစည်များစွာ ရှိခဲ့သည်။ အင်္ဂလန်၏ မုဆိုးဖိုဘုရင်မ Mary နှင့် စပိန်နိုင်ငံ၏ ကက်သလစ်ဘုရင်ဖိလစ် ဖိလစ်သည် အဆိုပါကြံစည်မှုအများအပြားကို ထောက်ခံခဲ့ပြီး 1588 ခုနှစ်တွင် အင်္ဂလန်သို့ စပိန်အာမာဒါကို အမှန်တကယ်စေလွှတ်ကာ အင်္ဂလန်သို့ ကက်သလစ်ဘာသာကို ပြန်လည်ထူထောင်ရန် စေလွှတ်ခဲ့သည်။

ဤဘာသာရေးတင်းမာမှုအခြေအနေတွင်၊ ကက်သလစ်ဘုန်းကြီးတစ်ပါး အင်္ဂလန်ကိုတောင်ဝင်ဖို့ နိုင်ငံတော်သစ္စာဖောက်မှုနဲ့ ဘုန်းကြီးတစ်ပါးကို အကူအညီတောင်းပြီး ကူညီပေးတဲ့သူကို တွေ့တဲ့သူတိုင်း ပြင်းပြင်းထန်ထန် အပြစ်ပေးခံရပါတယ်။ ဤအရာအတွက် 'ယဇ်ပုရောဟိတ်မုဆိုးများ' သည် သတင်းအချက်အလက်စုဆောင်းရန်နှင့် မည်သည့်ယဇ်ပုရောဟိတ်များကိုမဆို ရှာဖွေရန် တာဝန်ပေးခဲ့သည်။

ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျသည် ပရိုတက်စတင့်ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးကို တွန်းလှန်ရန်အတွက် Jesuit ဘာသာရေးအမိန့်ကို 1540 ခုနှစ်တွင် ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။ Jesuit ဘုန်းတော်ကြီးများစွာသည် ကက်သလစ်မိသားစုများကို ထောက်ပံ့ရန်အတွက် အင်္ဂလန်သို့ ရေလက်ကြားကိုဖြတ်၍ စေလွှတ်ခဲ့သည်။ Jesuit ယဇ်ပုရောဟိတ်များသည် ဝမ်းကွဲ သို့မဟုတ် ဆရာတစ်ဦးအသွင်ဖြင့် ချမ်းသာသော ကက်သလစ်မိသားစုများနှင့်အတူ နေထိုင်ကြသည်။

တခါတရံ နယ်မြေရှိ Jesuit ဘုန်းတော်ကြီးများသည် လုံခြုံသောအိမ်တွင် တွေ့ဆုံလေ့ရှိသည်၊ ဤလုံခြုံသောအိမ်များကို လျှို့ဝှက်သင်္ကေတများဖြင့် ဖော်ထုတ်ထားပြီး ကက်သလစ်ထောက်ခံသူများနှင့် မိသားစုများသည် ကုဒ်မှတစ်ဆင့် အချင်းချင်း မက်ဆေ့ချ်ပေးပို့မည်ဖြစ်သည်။

စီးနင်းမှုဖြစ်ပွားပါက ပုန်းအောင်းရန်နေရာများ သို့မဟုတ် 'ဘုန်းကြီး၏တွင်းများ' ကို ဤအိမ်များတွင် တည်ဆောက်ထားသည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်တွင်းများကို မီးဖိုများ၊ ထပ်ခိုးများနှင့် လှေကားများတွင် တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး 1550 နှင့် 1550 ခုနှစ်များကြားတွင် အကြီးစားဆောက်လုပ်ခဲ့သည်။1605 တွင် ကက်သလစ် ဦးဆောင်သော သေနတ်မှုန့် ကြံစည်မှု။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် သံသယမဖြစ်စေရန်အတွက် ယဇ်ပုရောဟိတ်တွင်းများကို တစ်ချိန်တည်းတွင် အခြားသော အဆောက်အအုံများ ပြုပြင်မှုများ ပြုလုပ်မည်ဖြစ်သည်။

ယဇ်ပုရောဟိတ်တွင်းသည် များသောအားဖြင့် မတ်တပ်ရပ်ရန် သို့မဟုတ် ရွေ့လျားရန် နေရာမရှိသော သေးငယ်သည်။ စီးနင်းမှုအတွင်း ဘုန်းကြီးသည် လိုအပ်ပါက တစ်ကြိမ်လျှင် ရက်ပေါင်းများစွာ တတ်နိုင်သမျှ ငြိမ်ငြိမ်နေရမည်။ အစာရေစာ ရှားပါးပြီး အညစ်အကြေး စွန့်စားရမှုလည်း မရှိပေ။ တစ်ခါတစ်ရံ ယဇ်ပုရောဟိတ်တစ်ဦးသည် ငတ်မွတ်ခြင်း သို့မဟုတ် အောက်ဆီဂျင်ချို့တဲ့ခြင်းကြောင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်တွင်း၌ သေဆုံးရတတ်သည်။

ထိုအတောအတွင်း ယဇ်ပုရောဟိတ်မုဆိုးများ သို့မဟုတ် 'လိုက်စားသူများ' သည် အိမ်၏ခြေရာကို ပြင်ပနှင့်အတွင်းပိုင်းမှ တိုင်းတာနေမည်ဖြစ်သည်။ အမြင့်၊ ပြတင်းပေါက်များကို အပြင်ဘက်နှင့် အတွင်းမှ ထပ်ကာထပ်ကာ ရေတွက်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အခေါင်းပေါက်ရှိမရှိ သိရှိရန် နံရံများကို တို့ကာ အောက်ခြေတွင် ရှာဖွေရန် ကြမ်းပြင်များကို ဖြိုဖျက်ပစ်မည်ဖြစ်သည်။

နောက်ထပ် လိုက်စားသူများသည် ထွက်ခွာသွား၍ မြင်ချင်ယောင်ဆောင်ရန်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်သည် မိမိပုန်းကွယ်ရာအရပ်မှ ထွက်လာလျှင်၊ တွေ့ရှိပြီး ဖမ်းမိပါက ဘုန်းတော်ကြီးများသည် ထောင်ချ၊ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ကာ သတ်ပစ်ရန် မျှော်လင့်နိုင်သည်။

ဝါဝစ်ရှိုင်းယားရှိ Baddesley Clinton သည် ကက်သလစ်ဘုန်းကြီးများနှင့် Jesuit ဘုန်းတော်ကြီး Henry Garnet ၏အိမ်ဖြစ်ပြီး ၁၄ နှစ်နီးပါးကြာ လုံခြုံသောအိမ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် Jesuits ၏အစ်ကိုဖြစ်သူ Nicholas Owen နှင့် ကျွမ်းကျင်သော လက်သမားဆရာကြီး Nicholas Owen တို့က တည်ဆောက်ထားသော ဘုန်းတော်ကြီးတွင်းများ အများအပြားရှိသည်။ အမြင့် ၃ ပေ ၉ လက်မသာရှိသော ပုန်းအောင်းနေသည့်နေရာသည် အိပ်ခန်းတစ်ခုမှ ဗီရိုတစ်ခုအထက်ခေါင်မိုးတွင်ရှိသည်။နောက်တစ်ချက်မှာ ယနေ့အိမ်သို့လာရောက်လည်ပတ်သူများသည် Father Garnet ဝှက်ထားသည့် အလယ်ခေတ်ရေမြောင်းကိုဖြတ်၍ ကြည့်ရှုနိုင်သည့် မီးဖိုချောင်ထောင့်တွင်ဖြစ်သည်။ ဤပုန်းအောင်းရာနေရာသို့ ဝင်ရောက်နိုင်မှုသည် အထက် Sacristy ၏ကြမ်းပြင်ရှိ garderobe (အလယ်ခေတ်အိမ်သာ) ရှပ်မှတဆင့်ဖြစ်သည်။ စာကြည့်တိုက်ကြမ်းပြင်အောက်ရှိ ပုန်းအောင်းနေသည့်နေရာကို Great Parlour ရှိ မီးဖိုမှတစ်ဆင့် ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။

Baddesley Clinton, Warwickshire

Nicholas Owen သည် အကျွမ်းကျင်ဆုံးနှင့် ထူးချွန်သူဖြစ်သည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်တွင်းများကို ဆောက်လုပ်သူ၊ သူသည် 1590 ခုနှစ်များအစောပိုင်းတွင် ဘုန်းကြီးများအတွက် လုံခြုံသောအိမ်များ ကွန်ရက်ဖန်တီးခြင်းနှင့် 1597 ခုနှစ်တွင် လန်ဒန်မျှော်စင်မှ Jesuit ဖခင် John Gerard လွတ်မြောက်ခြင်းအတွက် အင်ဂျင်နီယာပညာအတွက် အရေးပါခဲ့သည်။ 1605 ခုနှစ်တွင် Gunpowder Plot ပျက်ကွက်ပြီးနောက် မကြာမီတွင် Owen အဖမ်းခံခဲ့ရသည်။ Hindlip Hall တွင် 1606 ခုနှစ်တွင် လန်ဒန်မျှော်စင်တွင် သေသည်အထိ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံခဲ့ရသည်။ Owen သည် 1970 ခုနှစ်တွင် ဇာတ်ဝင်ခန်းအဖြစ် သတ်မှတ်ခံခဲ့ရပြီး Escapologists နှင့် Illusionists များ၏ နာယကသူတော်စင် ဖြစ်လာခဲ့သည်။

Owen ၏ ကျွမ်းကျင်စွာ ဖန်တီးထားသော ယဇ်ပုရောဟိတ်တွင်းများသည် ဤကာလအတွင်း လူများစွာကို ကယ်တင်ခဲ့သည်။ ဘာသာရေး မငြိမ်မသက်မှုနှင့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှု။