Edward V was slechts twee maanden koning van Engeland.

Toen hij slechts dertien jaar oud was, kwam hij vroegtijdig en tragisch aan zijn einde in de Tower of London, waar hij samen met zijn broer gevangen werd gezet en later onder mysterieuze omstandigheden werd vermoord.

Hij werd geboren op 2 november 1470 en zijn vader was de Yorkistische koning Edward IV, terwijl zijn moeder Elizabeth Woodville was. Hij werd geboren in Cheyneygates, het aangrenzende huis in Westminster Abbey waar zijn moeder zich had beschermd tegen de Lancastrians.

De jonge Edward was geboren in tumultueuze tijden, midden in de epische dynastieke strijd die bekend staat als de Wars of the Roses.

Zijn vader, die op het moment van zijn geboorte in ballingschap in Nederland verbleef, heroverde al snel de troon als Edward IV en vertrouwde zijn één jaar oude zoon in juni 1471 de titel Prince of Wales toe.

Toen hij slechts drie jaar oud was, werd hij samen met zijn moeder naar Ludlow gestuurd, waar hij een groot deel van zijn jeugd zou doorbrengen.

Als jonge jongen had zijn vader Anthony Woodville, 2e graaf Rivers, die ook de oom van de jonge Edward was, toevertrouwd als zijn voogd. Hij was toevallig ook een geleerde en kreeg een reeks strenge instructies waaraan hij zich moest houden in de opvoeding van de jonge Edward.

Dictes and Sayings of the Philosophers' was een van de vroegste gedrukte boeken in de Engelse taal, vertaald door Anthony Woodville, 2e graaf Rivers en gedrukt door William Caxton. Hier presenteert Rivers het boek aan Edward IV, vergezeld door zijn vrouw Elizabeth Woodville en zoon Edward, prins van Wales. Minatuur ca. 1480

Een typische dag bestond uit een vroege kerkdienst, gevolgd door een ontbijt en daarna een hele dag naar school. Edward IV wilde graag positieve invloeden op zijn zoon hebben, geleid door religie en moraliteit. Zijn dagelijkse activiteiten volgden de strengste richtlijnen die zijn vader hem had gegeven.

Het is duidelijk dat zijn vader, ondanks het voortdurende conflict van de Rozenoorlogen, veel aandacht besteedde aan de toekomst van zijn oudste zoon. Deze planning strekte zich uit tot een gearrangeerd huwelijk, overeengekomen in 1480 om een alliantie te vormen met Francis II, hertog van Bretagne. De jonge prins Edward was al voorbestemd in zijn verloving met de vier jaar oude erfgenaam van de hertog van Bretagne, Anne.

Dergelijke afspraken waren niet ongebruikelijk voor die tijd, omdat de verbintenis een belangrijke politieke en militaire betekenis zou hebben en territorium en titels veilig zou stellen. De twee jonge kinderen Edward en Anne hadden hun hele leven gepland, zelfs tot het punt van het maken van overwegingen over wanneer ze kinderen zouden krijgen, van wie de oudste voorbestemd was om Engeland te erven en de tweede Bretagne.

Helaas zou deze verloving nooit worden gerealiseerd, want de arme Edward zou een wreed lot treffen dat zijn leven kort zou maken. Anne zou in plaats daarvan een belangrijke overeenkomst sluiten door te trouwen met Maximiliaan I, de Heilige Roomse Keizer.

Toen prins Edward twaalf jaar oud was, was zijn lot al bezegeld toen hij op een noodlottige dag, op maandag 14 april 1483, het nieuws hoorde van de dood van zijn vader. En zo werd hij midden in een conflict Edward V, een jonge koning die de kortste regeerperiode van alle Engelse monarchen zou hebben en slechts twee maanden en zeventien dagen zou duren.

Zijn vader, Edward IV, had regelingen getroffen om zijn eigen broer, Richard, hertog van Gloucester, als Edward's beschermer te laten dienen.

De koninklijke raad ondertussen, gedomineerd door de Woodvilles, Edwards familie van moederskant, wilde Edward onmiddellijk laten kronen en zo het protectoraat onder Richard, hertog van Gloucester, vermijden. Deze beslissing zou meer macht in handen hebben gelegd van de Woodvilles, die effectief namens hem zouden hebben geregeerd tot Edward V oud genoeg was.

De barsten begonnen al snel zichtbaar te worden toen verdeeldheid de voormalige kamerheer van Edward IV, Lord Hastings, verenigde met Richard, hertog van Gloucester.

Richard bleef echter zijn trouw aan de jonge koning beloven en de Woodvilles kregen geen enkele aanwijzing over de verraderlijke gebeurtenissen die zouden volgen. Er werden dus afspraken gemaakt voor de nieuwe jonge koning om Richard te ontmoeten zodat ze samen naar Londen konden reizen voor Edwards kroning op 24 juni.

Ondertussen regelde Anthony Woodville, de oom van Edward en de broer van de koningin, bekend als Earl Rivers, een ontmoeting met Richard terwijl ze ook van hun basis in Ludlow naar Londen reisden.

Nadat ze samen hadden gegeten, werden Anthony Woodville en Richard Grey, de oudere halfbroer van Edward V, de volgende ochtend het doelwit van Richard van Gloucester, die hen liet arresteren en naar het noorden van Engeland bracht. Ze werden samen met de kamerheer van de koning, Thomas Vaughan, weggestuurd terwijl er over het lot van de arme jonge Edward werd beslist.

Richard Grey, die slechts een halfbroer was van de toekomstige koning, verwant via hun moeder, kreeg zijn land en ambten in beslag genomen en herverdeeld. Helaas kwamen Woodville en Richard Grey beiden vroegtijdig aan hun einde in Pontefract Castle in juni toen ze allebei werden geëxecuteerd.

Edward protesteerde ondertussen tegen de acties tegen zijn familie en entourage, maar Richard liet Edward's overgebleven gezelschap wegsturen en escorteerde hem zelf naar Londen.

Edward's moeder, de koningin, vluchtte samen met haar dochters en Edward's jongere broer naar Westminster Abbey.

Koning Edward V bevond zich inmiddels in een heel andere omgeving, gedwongen om zich te vestigen in de Tower of London. Edward V werd in de Tower of London geplaatst met zijn jongere broer Richard, hertog van York, als gezelschap. De jongere broer was uit Westminster Abbey gehaald onder het voorwendsel dat Richard ervoor zou zorgen dat de jongere broer aanwezig zou zijn bij de kroning van Edward.

De twee koninklijke jongens, de huidige koning en zijn erfgenaam zouden bekend worden als de Prinsen in de Toren, gevangen gehouden en zwaar bewaakt in het nieuwe koninklijke onderkomen.

De gebeurtenissen die volgden en hun laatste dagen zouden in mysterie gehuld blijven.

Er waren enkele meldingen dat mensen twee jongens hadden zien spelen in de aangrenzende tuinen van de Tower, maar na verloop van tijd werden ze steeds minder vaak gezien totdat ze helemaal verdwenen.

Ondertussen hield de theoloog Ralph Shaa een preek waarin hij betoogde dat Edward V niet wettig was omdat het huwelijk van zijn ouders ongeldig was gemaakt door de belofte van de voormalige koning Edward IV om met Lady Eleanor Butler te trouwen. Zijn huwelijk met Elizabeth Woodville bracht dus geen wettige erfgenamen voort.

Een dergelijke veronderstelling plaatste Richard, hertog van Gloucester, als rechtmatige erfgenaam.

Richard Hertog van Gloucester, later Koning Richard III

Hoewel de nieuwe koningsjongen nog niet gekroond was, kwam er op 26 juni een abrupt einde aan zijn regeerperiode toen het parlement de claim van zijn oom bevestigde. De legitimiteit van Richard, hertog van Gloucester hield stand in het parlement en werd bevestigd door het statuut Titulus Regius, dat de troonsbestijging van Richard bekrachtigde.

Zijn usurpatie werd nog versterkt door een noordelijk leger dat zijn macht intimideerde en overzag vanuit het waakzame oog van Finsbury Fields.

Niet lang daarna verdwenen de twee jongens voorgoed.

Koning Richard III en zijn vrouw koningin Anne werden vervolgens gekroond in Westminster Abbey op 6 juli 1483. Met een nieuwe koning aan het hoofd werden de twee prinsen in de toren vermoedelijk vermoord en nooit meer teruggezien.

De moord op de prinsen in de Tower (uit William Shakespeare's 'Richard III', Act IV scène iii), door James Northcote

Hoewel niemand het zeker weet, wordt aangenomen dat Richard III schuldig was omdat hij veel te winnen had bij de dood van Edward V.

Dat gezegd hebbende, wordt er tot op de dag van vandaag gespeculeerd. Zo'n dramatisch verhaal over verraad, verraad en tragedie wekte de nieuwsgierigheid van velen, waaronder Thomas More, die schreef dat ze werden gesmoord terwijl ze sliepen.

De trieste ondergang van Edward V werd ook opgenomen in Shakespeare's historische toneelstuk "Richard III", waarin Richard, hertog van Gloucester, opdracht geeft voor de moord op de twee broers.

In 1674 werden twee skeletresten, waarvan werd aangenomen dat het de twee broers waren, door arbeiders in de Tower gevonden. Na de ontdekking liet de regerende koning, Charles II, de resten in Westminster Abbey plaatsen.

Enkele eeuwen later werden deze overblijfselen getest zonder overtuigende resultaten.

Zo'n mysterie blijft intrigeren en verbijsteren, maar de dood van Edward V was slechts een deel van een veel groter verhaal.

De zus van Edward V, Elizabeth, zou trouwen met Henry VII, een huwelijk dat de huizen van York en Lancaster zou verenigen en een van de beroemdste dynastieën ooit zou inluiden, de Tudors.

Jessica Brain is een freelance schrijfster gespecialiseerd in geschiedenis. Ze woont in Kent en is een liefhebber van alles wat met geschiedenis te maken heeft.