نشان‌ها، آن تله‌های رنگارنگ جوانمردی قرون وسطی، هنوز هم بخشی از دنیای مدرن ما هستند و کسانی که به تاریخ خانواده علاقه‌مند هستند، اغلب آنها را به‌طور فزاینده‌ای جذاب، اگر چه مرموز، می‌دانند. پوشیده از اصطلاحات مبهم و معانی مخفیانه، آنها به همان اندازه که رنگارنگ هستند گیج کننده هستند. در اینجا، ما به دنبال روشن کردن این اسرار برای مبتدیان هستیم و برخی از اصطلاحات مورد استفاده و استفاده از تاریخچه هرالدری را برای توضیح نحوه عملکرد سیستم در عصر حاضر توضیح می دهیم.

یک نشان یک نشان است. دستگاه ارثی که بر روی یک سپر قرار گرفته و بر اساس یک سیستم شناخته شده طراحی شده است. این سیستم در اواسط قرن دوازدهم در شمال اروپا به منظور شناسایی ایجاد شد و به طور گسترده توسط پادشاهان، شاهزادگان، شوالیه ها و دیگر صاحبان قدرت بزرگ در سراسر اروپای غربی پذیرفته شد. سپر قلب سیستم است.

عناصر دیگر عبارتند از تاج، که به طور خاص به دستگاه سه بعدی بر روی کلاه ایمنی اشاره دارد. این تقریباً همیشه بر روی تاج گل افقی متشکل از دو کلاف ابریشم با رنگ‌های متفاوت که به هم پیچیده شده‌اند نشان داده می‌شود. در دو طرف کلاه، و پشت آن، مانتو آویزان است، پارچه ای که برای پوشاندن کلاه ایمنی از نور خورشید استفاده می شود. بسیار پاره شده و بریده شده نشان داده می شود، همانطور که طبیعتاً هر شوالیه ای که به خود احترام می گذارد، اقدامات زیادی را می دید.انگلستان، 1603، صفوف برخی از منادیان کالج اسلحه را به تصویر می کشد.

زیر سپر، یا بالای تاج، این شعار نمایش داده شده است، یک پیشرفت بعدی. گروه سپر، کلاه ایمنی، تاج، تاج گل، مانتو و شعار، وقتی با هم نشان داده شوند، به عنوان دستاورد کامل شناخته می شوند. اما بسیار معمول است که فقط سپر، یا فقط تاج و تاج گل، یا تاج، تاج گل و شعار، به تنهایی نمایش داده شود. هیچ خانواده‌ای نمی‌تواند تاج داشته باشد مگر اینکه سپر داشته باشد.

بنابراین، نشان‌ها برای هدف عملی شناسایی توسط کسانی که در سطح بالایی در جنگ شرکت کرده‌اند به تصویب رسیدند. این اشراف اروپایی همچنین در قرن دوازدهم به طور فزاینده‌ای مشتاق شرکت‌کنندگان در مسابقات بودند، ورزش مردان ثروتمند در آن زمان. شاید شبیه مسابقه قایق های قدرتی امروزی بود: بسیار خطرناک و گران قیمت، بسیار پر زرق و برق و اساساً بین المللی. نوشته شده توسط جان گرولین و در سال 1611 منتشر شده است.

نشان بخشی ضروری از مسابقات بود زیرا شرکت کنندگان و تماشاگران را قادر می ساخت تا کسانی را که عملکرد خوبی داشتند شناسایی کنند.

Heraldic دستگاه‌ها نماد وضعیت کاملی بودند که ثروت حامل و همچنین مهارت جوانمردی او را به اشتراک می‌گذاشتند. این نقش منادی بود که این نشان‌ها را بشناسد، بشناسد و ثبت کند و به مرور زمانبیایید آنها را تنظیم و اعطا کنید.

این وسایل هرالدیک نیز به دلیل ارثی بودن قابل توجه بودند. آنها از پدر به پسر می‌رسند، زمین‌ها و القاب، و بنابراین می‌توانند به عنوان شناسه‌های دودمان خاص و همچنین افراد باشند. اعضای مختلف یک خانواده را می توان با افزودن وسایل کوچک یا شارژ به سپر متمایز کرد.

آیا خانواده شما دارای نشان رسمی هستند؟

یک تصور غلط رایج این است که ممکن است وجود داشته باشد. یک «نشان برای نام خانوادگی». از آنجایی که آنها مختص افراد و نوادگان آنها هستند، بلافاصله می توانیم ببینیم که به طور کلی هیچ نشانی برای نام خانوادگی وجود ندارد.

در عوض، بازوها فقط در خط مشروع مرد از والدین به فرزند منتقل می شوند.

با این حال، اگر به دنبال کشف این هستیم که آیا یک فرد خاص دارای نشان است یا خیر، ابتدا باید درک خوبی از اصل و نسب مرد آن شخص ایجاد کنیم. فقط چنین اجدادی می توانستند حق داشتن نشان را به دست آورند.

وقتی شناخت خوبی از این اجداد به دست آمد، می توان نشانه هایی مبنی بر داشتن نشان را جستجو کرد. چنین جستجوهایی ممکن است در منابع منتشر شده مانند کتاب‌های هرالدیک متعددی که در طول سال‌ها به بسیاری از زبان‌ها منتشر شده‌اند یا در مجموعه‌های دست‌نویسی که توسط دفاتر ثبت نگهداری می‌شوند، باشد.

در کشورهایی که مرجع هرالدیک وجود دارد، از جمله بریتانیا، کانادا، ، استرالیا، نیوزلند وآفریقای جنوبی، جستجوها باید در سوابق رسمی کمک هزینه ها و تأییدیه های تسلیحات انجام شود. تحقیق در سوابق کالج اسلحه، دادگاه لرد لیون یا سایر مقامات نشان می دهد که آیا یک اجداد به طور رسمی به عنوان صاحب سلاح شناخته شده است یا خیر.

این مقاله در اصل برای مجله Your Family History نوشته شده است.