تاریخ آناناس بسیار جالب تر و پیچیده تر از آن چیزی است که فکر می کنید. نه فقط مواد تشکیل دهنده پینا کولادا و سالاد میوه، اوه نه - آناناس فروتن از نظر تاریخی بسیار مهمتر از آن است. آناناس بومی آمریکای جنوبی است، نام لاتین میوه "ananas comosus" است که در اصل از Guarani به معنی "میوه معطر و عالی" می آید.

آناناس برای اولین بار در قرن شانزدهم به اروپا آمد، به ارمغان آورد. توسط کسی جز آن مسافر و کاشف بی باک، کریستف کلمب. او در سال 1493 آناناس را در گوادلوپ کشف کرد و آنها را به اسپانیا بازگرداند. آنها در گوادلوپ توسط جمعیتی که عاشق شیرینی خوش طعم و آبدار آنها بودند، کشت شده بودند، و اغراق نیست اگر بگوییم اروپایی ها برای این خوراکی عجیب و غریب وحشی شدند! یک مستعمره بریتانیایی به نام ریچارد لیگون که یک مزرعه نیشکر در باربادوس داشت، در آن زمان نوشت که آناناس بسیار فراتر از برگزیده ترین میوه های اروپا است.

از لحظه ای که آنها به بریتانیا معرفی شدند در در قرن 15 بلافاصله مشخص شد که آنها را نمی توان در آب و هوای نامناسب بریتانیا کشت کرد. با این حال، مردم هنوز تلاش کردند، و برای نزدیک به دویست سال تلاش های ناموفق بسیاری برای رشد میوه وجود داشت. آنها سرانجام توانستند با استفاده از "خانه های گرم" در قرن هجدهم موفق شوند. حمل و نقل آنها از مستعمرات نیز بسیار دشوار بودبدون خراب شدن، بنابراین به دلیل کمیاب بودن، آنها در قرن 16 و 17 به طور دیوانه کننده ای محبوب و یک نماد وضعیت شدند.

حکاکی آناناس در کتاب Thevet's The New Find World or Antartictike که در سال 1558 منتشر شد. . بسیاری از افراد مشهور از آن زمان این میوه را می پرستیدند. چارلز دوم، کاترین کبیر، لویی پانزدهم و فردیناند پادشاه اسپانیا، فقط چند مورد را نام برد. یکی دیگر از عوامل مؤثر در محبوبیت آناناس، کمبود کلی شیرینی در رژیم غذایی مردم آن زمان بود. نیشکر گران بود، میوه های دیگر فصلی بودند و مردم عادی به ندرت طعم شیرینی را می چشیدند.

آنقدر معروف و مورد علاقه شدند که در واقع در پرتره چارلز دوم حضور دارند. تابلوی نمادین «چارلز دوم با یک آناناس تقدیم شد» (حدود 1677) نشان می‌دهد که چارلز دوم یک آناناس را توسط باغبانش جان رز هدیه داده است. ممکن است بپرسید چرا این مهم است؟ آیا جزئی است؟ جوک؟ آیا رز در باغ های کینگز در شرف مرگ است؟ به نظر نمی رسد.

این نقاشی اولین آناناسی را که به چارلز دوم تقدیم شده است را به تصویر نمی کشد، زیرا تا سال 1677 او سهم عادلانه خود را از میوه عجیب و غریب می خورد. در عوض ممکن است به اشتهای چارلز دوم برای کارهای دیگر اشاره کند. رز همچنین باغبان خانواده چارلز بود.معشوقه، دوشس کلیولند. آناناس احتمالاً استعاره ای برای خود معشوقه یا فعالیت هایی است که چارلز احتمالاً با او انجام می داد. چارلز به آناناس نسبت داده می شود که نام امروزی خود را "King Pine" داده است. از این دوره در طول قرون آینده به این ترتیب در ادبیات به میوه اشاره شده است. در دوران اوج محبوبیت، آناناس‌ها با پول امروزی تا 8000 دلار به فروش می‌رسند.

آنها نشانه مهمان نوازی و سخاوت شدند. آناناس ها در مهمانی های شام محوریت دارند، نه خورده می شوند، بلکه دیده می شوند و تقریباً مورد احترام هستند. برخی حتی یک آناناس را برای یک شب کرایه می کنند و آن را مانند یک وسیله جانبی حمل می کنند! واضح است که داشتن آناناس یک نماد موقعیت بزرگ بود. آنها در مجسمه سازی، معماری مدنی، طراحی در خانه های خصوصی، دادگاه ها و مجسمه ها گنجانده شدند. می‌توانید آناناس‌ها را در بالای کلیسای جامع سنت پل در لندن ببینید، اما شاید تاثیرگذارترین آنها غول سنگی غول‌پیکری باشد که بر روی طاق‌نمای خانه دانمور در فالکرک قرار دارد. در اینجا می توانید در ساختمانی به شکل آناناس بمانید. آناناس‌ها حتی در بسیاری از ادبیات معاصر از جمله رمان چارلز دیکنز به نام «دیوید کاپرفیلد» که در آن خود قهرمان داستان مجذوب آناناس‌هایی بود که در کاونت گاردن دیده بود، دیده می‌شد.

Dunmore House

روی دیگری از King Pine وجود داردشهرت، جدا از آن به عنوان یک نماد وضعیت برای ثروتمندان. همچنین به عنوان یک غذای لذیذ وابسته به عشق شهوانی و حتی گناه آلود تلقی می شد، چیزی هجو آمیز و وسوسه انگیز. شاید چیزی خارج از خود عدن. حتی برخی استدلال کردند که این میوه باعث سقوط آدم شد. هذلولی که در آن زمان در مورد این ایده که آناناس یک رذیله خطرناک و خوشمزه است، قابل اغراق نیست. در سال 1638 توماس ورنی، استعمارگر انگلیسی دیگری که در باربادوس زندگی می کرد، نوشت که آناناس در واقع «سیبی بود که حوا آدم را با آن عجین کرد». این مقدار زیادی است که می توان در پای میوه های بی گناه گذاشت. در حالی که چارلز لمب، نویسنده و مقاله نویس معاصر، اظهار داشت که "بسیار متعالی است - لذتی است، اگر گناه نباشد، اما چنان دوست دارد گناه کند که واقعاً یک فرد وجدان مهربان بهتر است مکث کند." باید اطمینان حاصل شود که آناناس کافی برای خوردن او باقی مانده است!

غیر قابل انکار است که چارلز لمب قطعاً به آناناس میل داشت. در توصیف تقریباً وابسته به عشق شهوانی خود از میوه، او در واقع به یک ویژگی خاص گیاه اشاره می کند. آناناس تنها میوه ای است که واقعاً شما را می خورد! لمب اظهار داشت که خوردن آناناس «لذت در حد درد، از شدت و جنون گوشت او، مانند بوسه‌های عاشقی است که او می‌گزد.» او احتمالاً این میوه را کمی بیش از حد دوست داشت. با این حال، ممکن است متوجه این موضوع شده باشیدوقتی میوه ترش خوشمزه و متعالی ادنیک را مصرف می کنید، زبانتان گزگز می شود. دلیل آن این است که آناناس حاوی آنزیم بروملین است که پروتئین را تجزیه می کند. بنابراین، در واقع، آناناس در حالی که گوشت آن را می بلعید، پروتئین های زبان شما را تجزیه می کند. یک روش مصرف عجیب همزیست. خوشبختانه احساس سوزن سوزن شدن با خروج آناناس از دهان شما متوقف می شود. اما شاید این انتقام نهایی میوه گناه است!

مزرعه آناناس Dole، هاوایی

در نهایت، مانند بسیاری از چیزها، شهرت آناناس محو شد. در قرن هجدهم آنها به راحتی از مستعمرات وارد می شدند و به راحتی در بریتانیا کشت می شدند. آنها دیگر کمیاب و مورد طمع نبودند و عادی تر و معمولی تر می شدند. گرایش های دیگر بر آگاهی فرهنگی تسلط داشت، اگرچه خود میوه همچنان محبوب باقی ماند. در سال 1900 جیمز دول اولین مزرعه تجاری آناناس را در هاوایی راه اندازی کرد. ۷۵ درصد آناناس های جهان را در اوج خود پرورش داد. اکنون تقاضای جهانی آناناس توسط تایلند و فیلیپین تامین می شود. امروزه بیشتر احتمال دارد که آناناس را در قوطی یا احتمالاً در کنار یک لیوان کوکتل ببینیم. اما در یک زمان آنها آنقدر گران بودند که حتی نمی توانستند رویای غذا خوردن را داشته باشند! آنها به سادگی می بایست مورد تحسین و هوس قرار گیرند، زیرا میز مهماندار یا آرنج پادشاه را تزئین می کردند.

توسط تری مک ایون، فریلنسرنویسنده.