در اوایل دهه 1930، یک دریاسالاری نگران بریتانیا متوجه شد که نیروی دریایی امپراتوری ژاپن ساخت رزمناوهای سبک جدید کلاس Mogami را آغاز کرده است که از نظر مشخصات نسبت به همتایان نیروی دریایی سلطنتی خود برتری داشتند. به منظور ارائه یک دشمن شایسته برای موگامیس ، لازم بود که در نزدیکی محدودیت های اعمال شده توسط معاهدات دریایی بین المللی موجود، با ناراحتی عمل کند.

بنابراین، در سال 1934، ساخت چیزی که تبدیل به رزمناوهای سبک کلاس تاون در کارخانه‌های کشتی‌سازی بریتانیا شد. توسعه بیشتر این پروژه منجر به ایجاد دو کشتی پیشرفته در کلاس - بلفاست و ادینبورگ شد. آنها از نظر تسلیحات برتر و چیدمان زره های بهبود یافته از « شهرک ها» پیشی گرفتند. با این حال، بلفاست هنوز نمی‌توانست با تعداد اسلحه‌های باتری اصلی موگامی مطابقت داشته باشد.

ادمیرالتی سعی کرد با توسعه سیستم‌های توپخانه‌ای جدید برای باتری اصلی خود، این مشکل را جبران کند. در نتیجه، انتخابی برای تجهیز او به برجک های سه گانه، حفظ یکی از ویژگی های اصلی سیستم اصلی انجام شد. لوله میانی کمی عقب‌تر در برجک قرار داشت تا از گازهای پودری از مختل کردن مسیر گلوله‌ها هنگام شلیک هم‌زمان از همه تفنگ‌ها جلوگیری کند. رزمناو بسیار خوب مسلح بود و توپخانه گسترده او درصد قابل توجهی از کل او را تشکیل می داد.جابجایی.

بلفاست درست قبل از شروع جنگ جهانی دوم، در 3 اوت 1939 وارد خدمت شد. در صبح روز 21 نوامبر 1939، جدیدترین رزمناو اعلیحضرت، که کمتر از چهار ماه خدمت کرده بود، در چند کیلومتری Rosyth مورد اصابت یک مین مغناطیسی آلمان قرار گرفت. کشتی به اندازه کافی خوش شانس بود که شناور ماند و با عجله به پایگاه بازگشت. در حوض خشک، مشخص شد که بدنه رزمناو آسیب جدی دیده است - بخشی از کیل مخدوش شده و به داخل فشار داده شده است، نیمی از قاب ها تغییر شکل داده اند، و توربین ها از پایه خود پاره شده اند. با این حال، خوشبختانه آبکاری فقط یک سوراخ کوچک در آن داشت. کشتی تحت تعمیرات اساسی گسترده ای قرار گرفت که 3 سال به طول انجامید و هدف آن هم تعمیر و هم بهبود طراحی برای مقاومت بهتر در برابر چنین امواج ضربه ای بود. به طور خاص، طرح‌بندی بدنه و زره اصلاح شد، تسلیحات AA او تقویت شد و ایستگاه‌های رادار نصب شدند. رزمناو ارتقا یافته مجدداً در نوامبر 1942 وارد خدمت شد. او به عنوان محافظ کاروان های قطب شمال خدمت می کرد. خود را در نبرد دماغه شمالی که طی آن کشتی جنگی آلمانی چارنهورست غرق شد، متمایز شد. و پشتیبانی آتش برای فرود نرماندی در ژوئن 1944 فراهم کرد.

بعد از تسلیم آلمان در ماه مه 1945، بلفاست - با ارتقاء رادار و تسلیحات ضد هوایی خود و همچنینآماده شدن برای نبرد در شرایط گرمسیری - در 17 ژوئن عازم شرق دور شد تا بخشی از عملیات علیه آخرین قدرت محور ادامه دهنده جنگ - ژاپن باشد. اچ ام اس بلفاست در اوایل آگوست به سیدنی رسید، درست زمانی که پایان جنگ جهانی دوم را ببیند.

بلفاست پس از انجام این سفر، تا پایان دهه 1940 در آسیای شرقی خدمت کرد. بنابراین، هنگامی که جنگ کره در سال 1950 آغاز شد، او برای حمایت از نیروهای سازمان ملل متحد نزدیک بود. او که در خارج از ژاپن فعالیت می کرد، تعدادی بمباران ساحلی را تا پایان سال 1952 انجام داد، زمانی که با کشتی به بریتانیا بازگشت تا وارد منطقه ذخیره شود.

در سال 1955، او در اوایل به محل اولین بازسازی خود بازگشت. دهه 40 برای یک مدرنیزاسیون جدید که قصد داشت او را با دکترین دریایی در حال توسعه جنگ سرد جذب کند. پس از تکمیل در سال 1959، او دوباره به خدمت گرفته شد و یک بار دیگر به اقیانوس آرام اعزام شد. در سال 1962، او سرانجام آخرین سفر خود را به خانه انجام داد تا مدت کوتاهی پس از آن در انبار قرار گیرد و متعاقباً در سال 1963 از رده خارج شد.

در حال حاضر، بلفاست بزرگترین بازمانده نیروی دریایی سلطنتی در جنگ جهانی دوم است و می توان از آن بازدید کرد. پهلوگیری در تیمز در لندن.

از 8 ژوئیه 2021، همزمان با بازگشایی بزرگ این کشتی موزه برجسته، بازدیدکنندگان می توانند مرکز فرماندهی کشتی های جنگی را کاوش کنند - یک اتاق بازی درجه یک کامل شده است. با چهار کامپیوتر و دو عددکنسول ها بازدیدکنندگان می‌توانند HMS Belfast و انواع آن HMS Belfast '43 را در نبرد فرمان دهند، همچنین فیلم‌های مستندی را تماشا کنند که فیلم‌هایی از سری ویدیوهای Naval Legends را به نمایش می‌گذارد که در یوتیوب نیز موجود است:

این مقاله با همکاری بازی آنلاین اکشن دریایی World of Warships. آیا می‌خواهید خودتان فرماندهی HMS بلفاست را در نبرد تجربه کنید؟

ثبت‌نام کنید و رایگان بازی کنید!