سنت مارگارت
مارگارت همراه با خانواده اش به قاره شرقی تبعید شده بود که پادشاه کانوت و ارتش دانمارکی او تسلط یافتند. انگلستان. او زیبا و مؤمن بود و تحصیلات رسمی خود را در مجارستان دریافت کرد.
مارگارت و خانواده اش در اواخر سلطنت عموی بزرگش، ادوارد اعتراف کننده، به عنوان برادر کوچکترش، ادگار، به انگلستان بازگشتند. اتلینگ، ادعای بسیار قوی برای تاج و تخت انگلستان داشت. با این حال، اشراف انگلیسی ایده های دیگری داشتند و هارولد گادوین را به عنوان جانشین ادوارد انتخاب کردند.
همه این مانورهای سیاسی زمانی که ویلیام، دوک نرماندی، که به نام "فاتح" شناخته می شود، با ارتش خود در نزدیکی هاستینگز در سال 1066 بی ربط بود. اما این داستان دیگری است.
موقعیت مارگارت و خانواده‌اش به عنوان برخی از آخرین خانواده‌های سلطنتی ساکسون در انگلستان نامطمئن بود و از ترس جان خود به سمت شمال گریختند، در جهت مخالف نورمن‌ها در حال پیشروی. آنها در حال بازگشت به قاره از نورثامبریا بودند که کشتی آنها از مسیر منفجر شد و در فایف فرود آمد.
پادشاه اسکاتلند، مالکوم سوم، معروف به مالکوم کانمور (یا سر بزرگ) حمایت خود را به خانواده سلطنتی پیشنهاد کرد. .
مالکوم بودبه ویژه نسبت به مارگارت محافظت می کند! او ابتدا پیشنهاد ازدواج او را رد کرد و طبق یک روایت، زندگی پرهیزگاری را به عنوان یک باکره ترجیح داد. با این حال مالکوم یک پادشاه پایدار بود و این زوج سرانجام در سال 1069 در دانفرملاین ازدواج کردند.
اتحاد آنها برای خودشان و ملت اسکاتلند فوق‌العاده شاد و مثمر ثمر بود. مارگارت برخی از نکات ظریف آداب، مراسم و فرهنگ کنونی اروپایی را به دربار اسکاتلند آورد که شهرت متمدن آن را بسیار بهبود بخشید.
ملکه مارگارت به دلیل تأثیر خوبش بر همسرش و همچنین برای او مشهور بود. تقوای پرهیزگار و تقوای دینی. او یک محرک اصلی در اصلاح کلیسا در اسکاتلند بود.
شورای کلیسا تحت رهبری ملکه مارگارت، عید پاک را ترویج می‌کردند و باعث خوشحالی طبقه کارگر، پرهیز از کار خدمتکارانه در روز یکشنبه شد. مارگارت کلیساها، صومعه‌ها و خوابگاه‌های زیارتی را تأسیس کرد و آرامگاه سلطنتی را در کلیسای دانفرملاین با راهبان کانتربری تأسیس کرد. او به ویژه قدیسان اسکاتلندی را دوست داشت و کشتی ملکه را بر فراز فورث تحریک کرد تا زائران بتوانند راحت‌تر به معبد سنت اندرو برسند.
همچنین ببینید: Bede محترممذهب از لهجه‌های زیادی از زبان گالیکی که در سرتاسر اسکاتلند صحبت می‌شود به لهجه وحدت‌بخش تغییر یافت. لاتین. با پذیرفتن زبان لاتین برای برگزاری مراسم عشای ربانی، او معتقد بود که همه اسکاتلندی ها می توانند با هم در یکپارچگی عبادت کنند.سایر مسیحیان اروپای غربی بسیاری از مردم بر این باورند که با انجام این کار، تنها هدف ملکه مارگارت اتحاد اسکاتلندی ها نبود، بلکه دو ملت اسکاتلند و انگلیس در تلاش برای پایان دادن به جنگ خونین بین دو کشور بود. دستور کار کلیسای اسکاتلند ملکه مارگارت همچنین تسلط کلیسای روم را بر کلیسای بومی سلتیک در شمال کشور تضمین کرد.
مارگارت و مالکوم دارای هشت فرزند بودند که همگی نام‌های انگلیسی داشتند. الکساندر و دیوید به دنبال پدرشان به سلطنت رسیدند، در حالی که دخترشان، ادیت (که پس از ازدواج نام خود را به ماتیلدا تغییر داد)، سلسله خونی باستانی آنگلوساکسون و سلطنتی اسکاتلند را وارد رگ‌های مهاجمان نورمن انگلستان کرد. برای پادشاه هنری اول فرزندانی به دنیا آورد.
مارگارت بسیار پارسا بود و به ویژه از فقرا و یتیمان مراقبت می کرد. همین تقوا بود که با روزه و پرهیز مکرر آسیب قابل توجهی به سلامتی او وارد کرد. در سال 1093، هنگامی که پس از یک بیماری طولانی در بستر مرگ دراز کشیده بود، به او گفتند که شوهر و پسر بزرگش در نبرد آلنویک در نورثومبیا در کمین قرار گرفته و به طرز خیانتکارانه ای کشته شده اند. او اندکی پس از چهل و هفت سالگی درگذشت.
او در کنار مالکوم در دانفرملین ابی به خاک سپرده شد و معجزات گزارش شده که در داخل و اطراف آرامگاه او رخ داد، از قدیس شدن او در سال 1250 توسط پاپ اینوسنت حمایت کرد.IV.
در طول اصلاحات، سر سنت مارگارت به نحوی در اختیار ماری ملکه اسکاتلند قرار گرفت و بعداً توسط یسوعیان در Douai، جایی که گمان می‌رود در طول انقلاب فرانسه از بین رفت، محافظت شد.
عید سنت مارگارت قبلاً توسط کلیسای کاتولیک رومی در 10 ژوئن برگزار می شد، اما اکنون هر سال در سالگرد مرگ او، 16 نوامبر جشن گرفته می شود.
