De Slag bij Flodden

 De Slag bij Flodden

Paul King

In september 1513 vond de grootste slag (in aantal troepen) tussen Engeland en Schotland plaats. De slag vond plaats in Northumberland, net buiten het dorp Branxton, vandaar de alternatieve naam voor de slag, de Slag bij Branxton. Voorafgaand aan de slag waren de Schotten gelegerd bij Flodden Edge, waardoor de slag bekend werd als de Slag bij Flodden.

"Ik heb het loeien gehoord, bij het jammeren,

Lassies a-lilting before dawn o' day;

Maar nu zeuren ze over ilka groene leningen;

De bloemen van het bos zijn een wede weg".

Dool en wae voor de order die oor lads naar de Border stuurden!

Het Engelse for ance, by guile wan the day,

De Flooers van het Woud, die altijd het meest vochten,

De trots van ons land ligt in de klei.

Ik heb het loeien gehoord, bij het jammeren,

Lassies a-lilting before dawn o' day;

Maar nu zeuren ze over ilka groene leningen;

De bloemen van het bos zijn weg".

- Fragment uit "De bloemen van het bos", Jean Elliot, 1756

De Slag bij Flodden was in wezen een vergelding voor de invasie van koning Hendrik VIII in Frankrijk in mei 1513. De invasie lokte de Franse koning Lodewijk XII uit om zich te beroepen op de voorwaarden van de Auld Alliance, een defensieve alliantie tussen Frankrijk en Schotland om Engeland ervan te weerhouden een van beide landen binnen te vallen, met een verdrag dat bepaalde dat als een van beide landen werd binnengevallen door Engeland, het andere land zou binnenvallen...Engeland als vergelding.

Koning Hendrik VIII van Engeland (links) en koning James IV van Schotland

De Franse koning stuurde wapens, ervaren kapiteins en geld om te helpen bij de tegenaanval op Engeland. In augustus 1513, nadat koning Hendrik VIII het ultimatum van koning James IV van Schotland had verworpen om zich terug te trekken uit Frankrijk of Schotland zou Engeland binnenvallen, staken naar schatting 60.000 Schotse troepen de rivier de Tweed over naar Engeland.

Henry VIII had verwacht dat de Fransen de Auld Alliance zouden gebruiken om de Schotten aan te moedigen Engeland binnen te vallen en had daarom alleen troepen uit het zuiden van Engeland en de Midlands getrokken om Frankrijk binnen te vallen. Hierdoor bleef Thomas Howard, graaf van Surrey (luitenant-generaal in het noorden) over om het bevel te voeren over de Engelsen tegen de invasie vanuit het noorden van de grens. De graaf van Surrey was een veteraan uit Barnet en de Midlands.Bosworth. Zijn ervaring werd van onschatbare waarde toen deze 70-jarige man naar het noorden begon te trekken en grote troepen uit de noordelijke graafschappen assimileerde op weg naar Alnwick. Tegen de tijd dat hij Alnwick op 4 september 1513 bereikte, had hij ongeveer 26.000 mannen verzameld.

De graaf van Surrey hoorde het nieuws dat koning James van Schotland van plan was om zijn leger op 7 september 1513 bij Flodden Edge te positioneren. Flodden Edge is een indrukwekkende heuvel die 500-600 voet hoog is. Toen Surrey het nieuws over de Schotse positie hoorde, deed hij een beroep op koning James om op meer vlak terrein te vechten. Maar Surrey's oproep was aan dovemansoren gericht en koning James weigerde.

De dag voor de slag begon Surrey zijn leger naar het noorden te marcheren, zodat de Engelsen tegen de ochtend van de slag op 9 september 1513 in een positie waren om de Schotten vanuit het noorden te benaderen. Dit betekende dat de terugtochtlijnen van koning James over de rivier de Tweed bij Coldstream afgesneden zouden worden als hij bij Flodden Edge zou blijven, waardoor hij gedwongen werd de Schotten een mijl van Flodden Edge naar Branxton te laten marcheren.Hill, een minder ontmoedigend maar nog steeds ongelijk uitkijkpunt.

De uitkomst van de Slag bij Flodden was vooral te danken aan de keuze van de wapens die werden gebruikt. De Schotten waren in de continentale stijl van die tijd opgetrokken. Dit betekende een reeks massale snoekformaties. Het grote voordeel van de Schotse legers om hooggelegen terrein te gebruiken, werd zijn ondergang omdat het heuvelachtige terrein en de grond glad werden onder de voeten, waardoor de opmars en aanvallen werden vertraagd. Helaas is de snoek het meesteffectief in veldslagen met beweging, wat de Slag om Flodden niet was.

De Engelsen kozen voor een meer vertrouwd wapen, de snavel (rechts afgebeeld). Dit was goed voor het terrein en het verloop van de strijd en bleek de stopkracht van een speer en de kracht van een bijl te hebben.

Surrey's stijl om de middeleeuwse favorieten van de snavel en boog te gebruiken tegen de meer Renaissance stijl van de Schotten met hun Franse snoeken bleek superieur en Flodden werd bekend als de overwinning van de snavel op de snoek!

Het Engelse leger onder leiding van de graaf van Surrey verloor ongeveer 1.500 man in de Slag bij Flodden, maar had geen echt blijvend effect op de Engelse geschiedenis. De 70-jarige graaf van Surrey kreeg zijn vaders titel van hertog van Norfolk en leefde door tot in zijn 80e!

Zie ook: Admiraal Lord Nelson

De gevolgen van de Slag bij Flodden waren veel groter voor de Schotten. De meeste verslagen over het aantal Schotse levens dat verloren ging bij Flodden zijn tegenstrijdig, maar er wordt gedacht dat het tussen de 10.000 en 17.000 mannen waren. Hieronder bevond zich een groot deel van de adel en meer tragisch de koning. De dood van koning James IV van Schotland betekende dat een minderjarige edelman de troon besteeg (een helaas bekend verhaal inSchotse geschiedenis) en veroorzaakte een nieuw tijdperk van politieke instabiliteit voor de Schotse natie.

De Schotten herdenken de Slag bij Flodden vandaag de dag nog steeds met de beklijvende ballade en pijptune "The Flowers of the Forest". De tekst is 300 jaar na Flodden geschreven om de gevallen Schotten te herdenken.

Klik hier voor een kaart van het slagveld.

Flodden Gedenkteken. Afbeelding met licentie onder de Creative Commons Naamsvermelding-Gelijk delen 2.0 Generieke licentie. Auteur: Stephen McKay.

Zie ook: Ruthin

Paul King

Paul King is een gepassioneerd historicus en fervent ontdekkingsreiziger die zijn leven heeft gewijd aan het blootleggen van de boeiende geschiedenis en het rijke culturele erfgoed van Groot-Brittannië. Geboren en getogen op het majestueuze platteland van Yorkshire, ontwikkelde Paul een diepe waardering voor de verhalen en geheimen die verborgen liggen in de eeuwenoude landschappen en historische monumenten die overal in het land te vinden zijn. Met een graad in archeologie en geschiedenis aan de beroemde Universiteit van Oxford, heeft Paul jarenlang in archieven gedoken, archeologische vindplaatsen opgegraven en avontuurlijke reizen door Groot-Brittannië gemaakt.Pauls liefde voor geschiedenis en erfgoed is voelbaar in zijn levendige en meeslepende schrijfstijl. Zijn vermogen om lezers terug in de tijd te vervoeren en hen onder te dompelen in het fascinerende wandtapijt van het Britse verleden, heeft hem een ​​gerespecteerde reputatie opgeleverd als een vooraanstaand historicus en verhalenverteller. Via zijn boeiende blog nodigt Paul lezers uit om met hem mee te gaan op een virtuele verkenning van de historische schatten van Groot-Brittannië, waarbij hij goed onderzochte inzichten, boeiende anekdotes en minder bekende feiten deelt.Met de vaste overtuiging dat het begrijpen van het verleden de sleutel is tot het vormgeven van onze toekomst, dient Paul's blog als een uitgebreide gids, die lezers een breed scala aan historische onderwerpen presenteert: van de raadselachtige oude steencirkels van Avebury tot de magnifieke kastelen en paleizen die ooit koningen en koninginnen. Of je nu een doorgewinterde bentgeschiedenisliefhebber of iemand die op zoek is naar een kennismaking met het boeiende erfgoed van Groot-Brittannië, Paul's blog is een go-to-resource.Als doorgewinterde reiziger beperkt Pauls blog zich niet tot de stoffige boekdelen uit het verleden. Met een scherp oog voor avontuur gaat hij regelmatig op ontdekkingstocht ter plaatse, waarbij hij zijn ervaringen en ontdekkingen documenteert door middel van verbluffende foto's en boeiende verhalen. Van de ruige hooglanden van Schotland tot de pittoreske dorpjes van de Cotswolds, Paul neemt lezers mee op zijn expedities, ontdekt verborgen juweeltjes en deelt persoonlijke ontmoetingen met lokale tradities en gebruiken.Pauls toewijding aan het promoten en behouden van het erfgoed van Groot-Brittannië gaat ook verder dan zijn blog. Hij neemt actief deel aan instandhoudingsinitiatieven, helpt historische locaties te herstellen en lokale gemeenschappen voor te lichten over het belang van het behoud van hun culturele erfenis. Door zijn werk streeft Paul er niet alleen naar om te onderwijzen en te entertainen, maar ook om meer waardering te wekken voor het rijke tapijt van erfgoed dat overal om ons heen bestaat.Ga met Paul mee op zijn boeiende reis door de tijd terwijl hij je begeleidt om de geheimen van het Britse verleden te ontrafelen en de verhalen te ontdekken die een natie hebben gevormd.