Sir Robert Peel
Στη Βρετανία σήμερα όλοι οι αστυνομικοί αναφέρονται συνήθως ως "Bobbies"! Αρχικά, όμως, ήταν γνωστοί ως "Peelers", σε αναφορά με κάποιον Sir Robert Peel (1788 - 1850).
Σήμερα είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η Βρετανία τον 18ο αιώνα δεν διέθετε επαγγελματική αστυνομία. Η Σκωτία είχε ιδρύσει μια σειρά από αστυνομικές δυνάμεις μετά την εισαγωγή της Αστυνομίας της πόλης της Γλασκώβης το 1800 και η Βασιλική Ιρλανδική Χωροφυλακή ιδρύθηκε το 1822, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας του νόμου για τη διατήρηση της ειρήνης του 1814, στον οποίο ο Πιλ συμμετείχε σε μεγάλο βαθμό. Ωστόσο, το Λονδίνο ήταν δυστυχώςστερείται κάθε μορφής προστατευτικής παρουσίας και πρόληψης της εγκληματικότητας για τους κατοίκους της, καθώς εισήλθαμε στον 19ο αιώνα.
Μετά την επιτυχία της Βασιλικής Ιρλανδικής Αστυνομίας έγινε προφανές ότι κάτι παρόμοιο χρειαζόταν και στο Λονδίνο, οπότε το 1829, όταν ο Σερ Ρόμπερτ ήταν υπουργός Εσωτερικών στο συντηρητικό υπουργικό συμβούλιο του Λόρδου Λίβερπουλ, ψηφίστηκε ο νόμος για τη Μητροπολιτική Αστυνομία, ο οποίος προέβλεπε μόνιμα διορισμένους και αμειβόμενους αστυφύλακες για την προστασία της πρωτεύουσας ως μέρος της Μητροπολιτικής Αστυνομίας.
© Μουσείο Αστυνομίας του Μάντσεστερ
Οι πρώτοι χίλιοι αστυνομικοί του Peel, ντυμένοι με μπλε φράκο και καπέλο, άρχισαν να περιπολούν στους δρόμους του Λονδίνου στις 29 Σεπτεμβρίου 1829. Η στολή επιλέχθηκε προσεκτικά ώστε οι "Peelers" να μοιάζουν περισσότερο με απλούς πολίτες παρά με στρατιώτες με κόκκινη στολή και κράνος.
Οι "Peelers" διέθεταν ένα ξύλινο ρόπαλο που φορούσαν σε μια μακριά τσέπη στην ουρά του παλτού τους, ένα ζευγάρι χειροπέδες και μια ξύλινη κουδουνίστρα για να σημάνουν συναγερμό. Μέχρι τη δεκαετία του 1880 η κουδουνίστρα αυτή είχε αντικατασταθεί από μια σφυρίχτρα.
Για να γίνεις "Peeler", οι κανόνες ήταν αρκετά αυστηροί. Έπρεπε να είσαι ηλικίας 20-27 ετών, να έχεις ύψος τουλάχιστον 5′ 7″ (ή όσο το δυνατόν πιο κοντά), να είσαι γυμνασμένος, να είσαι εγγράμματος και να μην έχεις ιστορικό παραπτωμάτων.
Οι άνδρες αυτοί αποτέλεσαν το πρότυπο για τη δημιουργία όλων των επαρχιακών δυνάμεων- αρχικά στους δήμους του Λονδίνου και στη συνέχεια στις κομητείες και τις πόλεις, μετά την ψήφιση του νόμου περί αστυνομίας των κομητειών το 1839. Ένα ειρωνικό σημείο ωστόσο- η πόλη Bury του Lancashire, γενέτειρα του Sir Robert, ήταν η μόνη μεγάλη πόλη που επέλεξε να μην έχει τη δική της ξεχωριστή αστυνομική δύναμη. Η πόλη παρέμεινε μέρος της LancashireConstabulary μέχρι το 1974.
Οι πρώιμοι αστυνομικοί της Βικτωριανής εποχής δούλευαν επτά ημέρες την εβδομάδα, με μόνο πέντε ημέρες άμισθων διακοπών το χρόνο, για τις οποίες λάμβαναν το μεγάλο ποσό των 1 λίρας την εβδομάδα. Η ζωή τους ήταν αυστηρά ελεγχόμενη- δεν τους επιτρεπόταν να ψηφίζουν στις εκλογές και χρειάζονταν άδεια για να παντρευτούν ή ακόμα και για να μοιραστούν ένα γεύμα με έναν πολίτη. Για να διασκεδάσουν τις υποψίες του κοινού ότι κατασκοπεύουν, οι αστυνομικοί έπρεπε να φορούν ταστολές εντός και εκτός υπηρεσίας.
Sir Robert Peel
Παρά την τεράστια επιτυχία των "Bobbies" του, ο Peel δεν ήταν ιδιαίτερα συμπαθής άνθρωπος. Η βασίλισσα Βικτώρια λέγεται ότι τον βρήκε "ψυχρό, αναίσθητο, δυσάρεστο άνθρωπο". Είχαν πολλές προσωπικές συγκρούσεις με την πάροδο των ετών, και όταν τάχθηκε κατά της χορήγησης στον "αγαπημένο" της πρίγκιπα Αλβέρτο ετήσιου εισοδήματος 50.000 λιρών, δεν έκανε και πολλά για να γίνει αγαπητός στη βασίλισσα.
Δείτε επίσης: Barnum and Bailey: Η εξέγερση των φρικιώνΌταν ο Peel ήταν πρωθυπουργός, ο ίδιος και η βασίλισσα είχαν μια ακόμη διαφωνία σχετικά με τις "κυρίες της κρεβατοκάμαρας" της. Ο Peel επέμενε να δέχεται κάποιες "συντηρητικές" κυρίες αντί για τις "λευκές" κυρίες της.
Αν και ο Peel ήταν ικανός πολιτικός, είχε λίγες κοινωνικές αρετές και είχε έναν συγκρατημένο, απωθητικό τρόπο.
Δείτε επίσης: Η μάχη του BraesΜετά από μια μακρά και διακεκριμένη σταδιοδρομία, ο σερ Ρόμπερτ βρήκε άδοξο τέλος... έπεσε από το άλογό του ενώ ιππεύε στο λόφο του Συντάγματος στο Λονδίνο στις 29 Ιουνίου 1850 και πέθανε τρεις ημέρες αργότερα.
Η κληρονομιά του παραμένει ωστόσο όσο οι Βρετανοί "Bobbies" περιπολούν στους δρόμους και κρατούν τον πληθυσμό ασφαλή από τους κακοποιούς ...και βοηθούν τους χαμένους τουρίστες να βρουν το δρόμο για τα ξενοδοχεία τους!