پل آهنی
برای کسانی که هرگز نام Ironbridge را نشنیده اند، این نه تنها نام شهری در شروپشایر است، بلکه یک پل ساخته شده از آهن است، اولین پل ساخته شده تا کنون، که در ریخته گری های محلی ریخته شده و بر روی رودخانه Severn ساخته شده است. توسط مردی به نام آبراهام داربی III.
پل آهنی را می توان در سواحل رودخانه عظیم سورن پیدا کرد، جایی که امروزه خانه ها و مشاغل به کناره های تنگه زیبای سورن چسبیده اند. همچنین مکانی است که دو قرن پیش وقایعی در آن رخ داده است که زندگی ما را تغییر داده است.
این محیط صنعتی و طبیعی منحصر به فرد در عصر یخبندان زمانی که جریان اصلی رودخانه منحرف شد و دره معروف کنونی را تشکیل داد، شکل گرفت. و همانطور که این کار را انجام داد، مواد حیاتی لایه های سنگ آهک، زغال سنگ، سنگ آهن و خاک رس را در معرض دید قرار داد. خود رودخانه آب، نیروی آب و وسیله حمل و نقل مناسبی را فراهم میکرد.
به یک مرد بزرگ بینا به شکل آبراهام داربی اول، متولد سال 1677 در دادلی نزدیک، نیاز بود تا همه این مواد حیاتی را کنار هم بگذارد. ; او اولین کسی بود که در سال 1709 بر علم ذوب آهن با کک به جای زغال گران قیمت مسلط شد. او برای این کار کوره ای قدیمی در کولبروکدیل اجاره کرد. داربی، پسر یک کشاورز کواکر، اولین کسی بود که از آهن ارزانتر، به جای برنج، برای ریختن گلدانهای نازک قوی برای فقرا استفاده کرد.
کارهای کوالبروکدیل در زمان پسرش آبراهام داربی دوم (1711) شکوفا شد و گسترش یافت. -63). در سراسردهههای بعد، مجموعهای از اولینهای جهان از Ironbridge سرچشمه گرفت، از جمله ریلهای چدنی، چرخهای آهنی، سیلندرهای بخار، لوکوموتیوهای بخار، قایقهای آهنی و معروفترین آنها، اولین پل آهنی که هنوز هم افتخارآمیز و برپا بود.
در نوامبر 1777 بود که آبراهام داربی سوم شروع به ساخت 378 تن چدن برای ساخت پل کرد که 30 متر / 100 فوت از دره Shropshire را در بر می گرفت. خود پل در سال 1779 با تعبیه نرده و سطح جاده به همراه عوارض خانه اجباری تکمیل شد. اولین عوارض در روز سال نوی 1781 گرفته شد.
در این زمان، تنگه زیبای سورن با کندوهای صنعت، ریختهگری آهن، کورهها و آتشسوزی، منطقه را تبدیل به بندری پرهیاهو و پر از دود کرده بود. تاریک و تاریک بود، حتی در یک روز صاف.
امروز منطقه تغییر کرده است - کثیفی و دود تاریک مدت هاست که از بین رفته است. طبیعت معادن را احیا کرده و آنها را به جنگلهای سبز با حیات وحش و گلهای وحشی فراوان و جویبارهای شفافی که از میان آنها میگذرد تبدیل کرده است.
پل آهنی همچنان مکانی جذاب است. از بیلد شروع می شود، جاده هایی که اکنون به موازات رودخانه حرکت می کنند، به مکان هایی با نام های کولبروکدیل، کوالپورت، جکفیلد و بروسلی منتهی می شوند، که همگی نشان خود را در میراث صنعتی جهان گذاشته اند، به طوری که دره به عنوان جهانی یونسکو تعیین شده استسایت میراث در سال 1986.
تعدادی از موزه ها اکنون فصلی حیاتی از تاریخ بریتانیا و جهان را زنده می کنند. از موزه های Ironbridge Gorge دیدن کنید تا داستان پر حادثه تولد انقلاب صنعتی را دوباره مرور کنید.
از موزه دره شروع کنید، جایی که یک ویدیوی هشت دقیقه ای مقدمه ای عالی ارائه می دهد. منتظر نمایش یادگاری های کاپیتان متیو وب باشید. 150 سال پیش در محلی متولد شد، او اولین کسی بود که در سال 1875 کانال مانش را شنا کرد. پدر پزشک وب به خاطر گزارش هایش در مورد شرایط وحشتناک معادن و صنایع آهن Ironbridge مشهور بود. آنها اساس «اعمال شفتسبری» را تشکیل دادند.
© Borough of Telford & Wrekin
همچنین ببینید: ناپدید شدن مرموز فانوس داران آیلین مور.در Coalbrookdale، جایی که همه چیز در سال 1709 با اولین ذوب آهن توسط آبراهام داربی با استفاده از کک آغاز شد، موزه آهن داستان زمانی را بیان می کند که این منطقه مهم ترین مکان صنعتی در جهان بود. در کنار Eginuity، در پاییز 2002 راه اندازی شد: این جاذبه عملی و تعاملی دارای چهار منطقه است - مواد، انرژی، طراحی و سیستم ها و کنترل ها - که اسرار نحوه ساخت اشیاء روزمره را نشان می دهد.
دره Ironbridge همچنین خانه موزه کوالپورت چین است. مجموعههای ملی کوالپورت و کالی چین در ساختمانهای اصلی کنار رودخانه به نمایش گذاشته شدهاند. برخی از بهترین ظروف چینی اروپا تا سال 1926 در اینجا ساخته می شد. در آن سوی رودخانه در جکفیلد، قدیمیCraven Dunnill Works موزه کاشی جکفیلد را در خود جای داده است که تابستان امسال با طیف شگفتانگیزی از اتاقهای دارای نور گاز و تنظیمات اتاق دورهای بازگشایی میشود. تکمیل کننده غنای نمایشگاه های صنعت سرامیک منطقه، یک مایل بیشتر در جنوب، کارخانه لوله سازی بروسلی است که در سال 1957، درهای آن پشت آخرین سازنده لوله های سفالی سنتی پس از 350 سال تولید بسته شد.
بازگشت در ضلع شمالی شهر ویکتوریایی بلیستز هیل، یک موزه تاریخ زندگی در فضای باز 50 هکتاری است که در آن زندگی بیش از صد سال پیش دوباره به نمایش درآمده است. بازدیدکنندگان میتوانند به مردم شهر «ویکتوریایی» بپیوندند و زندگی روزمره خود را در این محل تفریحی صنعتی کوچک در میدان زغالسنگ قدیمی شراپشایر شرقی در اواخر قرن نوزدهم انجام دهند.
در مجموع ده مکان وجود دارد. زیر نظر موزه Ironbridge Gorge و بازدیدکنندگان می توانند یک بلیط پاسپورت بخرند که اجازه ورود به هر ده را می دهد، مهم نیست که چند سال طول بکشد!
دسترسی به اینجا
Ironbridge به راحتی از طریق جاده قابل دسترسی است، لطفا راهنمای سفر انگلستان ما را برای اطلاعات بیشتر امتحان کنید. نزدیکترین ایستگاههای راهآهن در تلفورد و ولورهمپتون قرار دارند.
همچنین ببینید: قلعه آروندل، ساسکس غربی