Op teruggewonnen land aan de oever van het Campbeltown Loch, aan de toepasselijke naam 'Shore Street' in het kleine Schotse stadje Campbelltown aan de westkust van Schotland, vind je het meest belachelijk goed bewaarde geheim van de westkust! Wat je aan deze bescheiden en mooie straat aan het loch vindt, is de oudste nog draaiende bioscoop van heel Schotland! Hij heet officieel The Campbeltown Picture...The Picture House in Campbeltown is de oudste nog draaiende bioscoop in Schotland die nog steeds films vertoont EN de oudste bioscoop in Schotland die zijn oorspronkelijke naam heeft behouden.

De plannen voor het Campbeltown Picture House begonnen in 1912 toen 41 plaatselijke inwoners zich verenigden als aandeelhouders om een bioscoop te openen die qua kwaliteit en moderniteit moest kunnen wedijveren met de bioscopen in Glasgow. Glasgow werd toen 'Cinema City' genoemd en in zijn hoogtijdagen waren er maar liefst 130 afzonderlijke bioscopen in bedrijf!

Campbeltown was een piepklein stadje met slechts 6.500 inwoners en toch had het in 1939 2 eigen bioscopen! Dit was een relatief groot aantal voor die tijd. Helaas is een van die bioscopen verloren gegaan voor het nageslacht, maar het Campbeltown Picture House is nog steeds open! De architect van de bioscoop heette A. V Gardner en hij investeerde oorspronkelijk in 20 eigen aandelen toen hijontwierp de bioscoop en had duidelijk vertrouwen in het succes ervan.

De bioscoop werd oorspronkelijk geopend op 26 mei 1913 en is nu meer dan 100 jaar oud! Gardner ontwierp de oorspronkelijke bioscoop in de Art Nouveau-stijl van de Glasgow School. Verbazingwekkend genoeg werd de bioscoop 20 jaar later, tussen 1934 en 1935, door Gardner zelf gerestaureerd en voegde hij er de populaire sfeervolle stijl van die tijd aan toe. Het is deze stijl die kijkers vandaag de dag kunnen zien, liefdevol en zorgvuldig gerestaureerd.opnieuw bij het honderdjarig bestaan in 2013.

In deze sfeervolle stijl werd het buitenleven naar binnen gehaald, waarbij het interieur van dergelijke gebouwen werd beschilderd en in scène gezet zodat het leek op elegante mediterrane binnenplaatsen, en het Campbeltown Picture House is hier een uitstekend voorbeeld van. Er staan twee 'kastelen' aan weerszijden van het bioscoopscherm en op het plafond is een deken van sterren geschilderd, waardoor het echt lijkt alsof je een film al fresco bekijkt. Helaas,Er zijn nog maar weinig van dit soort bioscopen over en Campbeltown is de enige in Schotland en een van de weinige in Europa. Het was ongetwijfeld dit unieke ontwerp dat ervoor zorgde dat het publiek decennialang massaal naar de bioscoop kwam. De twee kastelen, die liefkozend 'wee hooses' worden genoemd aan weerszijden van het scherm en de prachtige sterren die op het plafond zijn geschilderd, geven echt de indruk dat je naar een spektakel aan het kijken bent.buiten en creëer een ongeëvenaarde cinematografische ervaring.

Eerste film die in 1955 in Campbeltown in CinemaScope werd vertoond

Hoewel de bioscoop vanaf 1913 winstgevend was, begon het in de jaren zestig langzaam bergafwaarts te gaan en tegen de jaren tachtig moest er iets worden gedaan om de bioscoop te laten voortbestaan. De situatie was zelfs zo somber geworden dat de bioscoop in 1986 zijn deuren moest sluiten. Gelukkig maar voor korte tijd, want er was hulp op komst! Een liefdadigheidsinstelling, de 'Campbeltown Community Business Association', werd opgericht door de plaatselijke bevolking voor de exclusieveZe begonnen een enorme inzamelingsactie die uiteindelijk resulteerde in de redding van de bioscoop en het opknappen van de stoelen en het gebouw. De bioscoop ging weer open in 1989 en kon toen 265 bezoekers ontvangen. De bioscoop is ongetwijfeld gered door het harde werk en het doorzettingsvermogen van de lokale gemeenschap die de bioscoop zo waardeerde dat ze het gewoon niet konden verdragen om hem te zien verdwijnen.verdwijnen.

Als onderdeel van de viering van het honderdjarig bestaan van The Campbeltown Picture House, vond men dat het gebouw opnieuw in zijn oude glorie hersteld moest worden. Deze keer moest de restauratie nog beter het ware karakter van de bioscoop uit zijn hoogtijdagen in de jaren 20 en 30 weerspiegelen. Dezelfde Campbeltown Community Business Association diehad de bioscoop oorspronkelijk gered en wist met succes 3,5 miljoen pond aan investeringen van de plaatselijke bevolking en zelfs het Heritage Lottery Fund binnen te halen.

De hele bioscoop werd vervolgens sympathiek en liefdevol gerestaureerd. De buitenkant van de bioscoop werd opgeknapt om de originele gevel zo dicht mogelijk te benaderen. Zelfs het nieuwe logo van het Picture House werd gemodelleerd naar het origineel.

Het interieur is prachtig; het werd nauwgezet aangepast aan de Amerikaanse sfeervolle stijl van het origineel, en omdat er nog maar zo weinig sfeervolle bioscopen over zijn in de wereld werd geen detail gespaard bij de restauratie van het interieur. De restauratie was ook geen gemakkelijke taak; het gebouw had vrijwel geen funderingen meer op het moment van de restauratie. Er moesten nieuwe funderingen worden gelegd, en zelfs eenEr werden kopieën van de originele verlichting geïnstalleerd en de friezen op de muren werden opnieuw geschilderd met de hulp van een historische verfonderzoeker. Verder werden zoveel mogelijk van de originele tegels en bakstenen gered als menselijkerwijs mogelijk was, er werden zelfs plastische chirurgen ingeschakeld om de tegels te repareren!

Om stoelen te vinden die pasten bij de sfeervolle stijl en in de originele filmzaal, moesten deze uit Parijs komen. Ze waren zo specifiek dat de enige mensen die ze konden monteren gespecialiseerde technici uit Wales waren, hoewel de reconstructie van de bioscoop zoveel mogelijk een lokale inspanning bleef. De prachtige toneelgordijnen werden gemaakt door een lokale ambachtsman en (hoewelCampbelltown is het meest beroemd om zijn whisky!) de lokale, en ik kan met zekerheid zeggen heerlijke, Beinn an Tuirc Kintyre gin wordt achter de bar geserveerd. De bioscoop vertoont nog steeds films vanuit de oorspronkelijke projectiekamer; er kunnen zelfs 35mm films worden vertoond, maar slechts één spoel tegelijk. Er zijn tegenwoordig echter twee schermen, waarbij het tweede scherm nieuw is gebouwd om meer gasten te kunnen ontvangen. Het nieuwe scherm is meermodern van stijl, met Screen One als het origineel.

Het hele gebouw staat nu op de Grade A monumentenlijst en is echt een kunstwerk. Een laatste detail is een tentoonstelling in de foyer van de bioscoop zelf met de originele Mercury gelijkrichter die in de jaren 1950 in de bioscoop werd geïnstalleerd om wisselstroom om te zetten in gelijkstroom. Deze machines worden zelfs nog steeds gebruikt in de Londense metro.

Iedereen zou minstens één keer in zijn leven een film in deze bioscoop moeten zien. Ik heb het voorrecht gehad om dat twee keer te doen, één keer als kind en één keer na de renovatie als volwassene.

Tijdens de restauratie vonden bouwvakkers een knoestige oude laars in de funderingen. Dit lijkt misschien onbelangrijk, maar de laars werd daar niet per ongeluk neergezet. Het is een oude mythe en traditie dat als je een oude laars in de funderingen van een gebouw plaatst, je kwade geesten afweert en het gebouw geluk brengt. Dit is eigenlijk de meest recente ontdekking in de laarzenwereld van deze bijzondere laars.Om het geluk van de bioscoop voort te zetten, is de laars achtergelaten in de funderingen van het gebouw, en de magie lijkt zeker te werken! Laten we hopen dat het nog tientallen jaren doorgaat...

Door Terry MacEwen, freelance schrijver.