قدیمی ترین سینمای در حال اجرا در اسکاتلند
در زمین های احیا شده در ساحل کمبل تاون لوچ، در خیابانی که به درستی «خیابان ساحل» نامیده می شود، در شهر کوچک اسکاتلند کمبل تاون در ساحل غربی اسکاتلند، مضحک ترین راز را در ساحل غربی خواهید دید! چیزی که در این خیابان بی ادعا و زیبای روبروی دریاچه پیدا خواهید کرد، قدیمی ترین سینمای در حال اجرا در کل اسکاتلند است! این خانه رسماً The Campbeltown Picture House نامیده می شود، اما به دلیل اندازه کوچکش که تنها 265 نفر را در خود جای می دهد، با محبت به خانه تصویر Wee معروف است. خانه تصویر در کمبلتاون قدیمیترین سینمای در حال اجرا در اسکاتلند است که هنوز فیلمها را نمایش میدهد و قدیمیترین سینمای اسکاتلند است که نام اصلی خود را حفظ کرده است.
همچنین ببینید: دلال گروگانطرحها برای خانه تصویری Campbeltown در سال 1912 آغاز شد، زمانی که 41 نفر از مردم محلی به عنوان سهامدار گرد هم آمدند تا سینمایی را افتتاح کنند که از نظر کیفیت و مدرنیته با سینماهای گلاسکو رقابت میکرد. گلاسکو در آن زمان «سینما سیتی» نامیده میشد و در دوران اوج خود ۱۳۰ سینمای مجزا در حال فعالیت بود!
Campbeltown در مقایسه با جمعیتی تنها 6500 نفر شهر کوچکی بود و با این حال تا سال 1939 دارای 2 سینمای خاص خود بود! این رقم برای آن زمان نسبتاً بزرگ بود. متأسفانه، یکی از آن سینماها برای آیندگان گم شده است، اما خانه تصویر کمبل تاون تا به امروز باز است! معمار سینما A. V Gardner نام داشت و در ابتدا در هنگام طراحی سینما روی 20 سهم خود سرمایه گذاری کرد.به وضوح به موفقیت آن اطمینان دارد.
این سینما در ابتدا در 26 مه 1913 افتتاح شد و اکنون بیش از 100 سال از عمر آن می گذرد! گاردنر سینمای اصلی را در مدرسه گلاسکو به سبک هنر نو طراحی کرد. بهطور شگفتانگیزی، 20 سال بعد، بین سالهای 1934 تا 1935، سینما توسط خود گاردنر بازسازی شد، زمانی که او به سبک محبوب اتمسفر آن زمان اضافه کرد. این سبکی است که بینندگان امروز شاهد آن خواهند بود که بار دیگر در صدمین سالگردش در سال 2013 بازسازی شده است. حیاط های زیبای مدیترانه ای، و خانه تصویر کمبل تاون نمونه بارز آن است. دو «قلعه» در دو طرف صفحه سینما و یک پتو از ستارهها روی سقف نقاشی شدهاند که واقعاً حس تماشای یک فیلم را در فضای باز میدهد. متأسفانه تعداد بسیار کمی از این نوع سینماها باقی مانده است، کمبل تاون تنها سینما در اسکاتلند و یکی از معدود سینماهای اروپاست. بدون شک این طراحی منحصر به فرد بود که مشتریانی را برای چندین دهه به سینما هجوم آوردند. این دو قلعه که در دو طرف صفحه بهعنوان «شلنگهای کوچک» شناخته میشوند و ستارههای زیبای نقاشی شده روی سقف، واقعاً حس تماشای یک منظره در فضای باز را به وجود میآورند و یک تجربه سینمایی بیرقیب را خلق میکنند.
اولین فیلمی که در کمبل تاون نمایش داده می شوددر CinemaScope در سال 1955
اگرچه از سال 1913 به بعد سودآور بود، اما در دهه 1960 به آرامی شروع به کاهش کرد و تا دهه 1980 برای بقای سینما باید کاری انجام می شد. در واقع، اوضاع به حدی تیره و تار شده بود که سینما مجبور شد درهای خود را در سال 1986 ببندد. اگرچه خوشبختانه، فقط برای مدت کوتاهی، چون کمک در دسترس بود! یک موسسه خیریه به نام "انجمن تجاری جامعه کمبل تاون" توسط مردم محلی با هدف انحصاری نجات سینما راه اندازی شد. آنها تلاش عظیمی را برای جمع آوری کمک مالی آغاز کردند که در نهایت با نجات سینما و بازسازی صحیح صندلی ها و ساختمان به اوج خود رسید. این سینما سپس در سال 1989 بازگشایی شد و در آن زمان میتوانست 265 بازدیدکننده داشته باشد. بدون شک با سخت کوشی و پشتکار جامعه محلی که برای آن ارزش زیادی قائل بودند، نجات یافت. احساس می شد که ساختمان باید یک بار دیگر به شکوه سابق خود بازگردد. این بار بازسازی قرار بود به طور جامع تری منعکس کننده شخصیت واقعی سینما در دوران اوجش در دهه های 1920 و 30 باشد. تلاش عظیمی برای جمع آوری سرمایه توسط همان انجمن تجاری جامعه کمبل تاون انجام شد که در اصل سینما را نجات داده بود و با موفقیت 3.5 میلیون پوند سرمایه گذاری را از مردم محلی و حتی صندوق قرعه کشی هریتیج تضمین کرد.
کلسپس سینما با دلسوزی و عشق بازسازی شد. نمای بیرونی سینما بازسازی شد تا تا حد امکان به نمای اصلی نزدیک شود. حتی لوگوی جدید خانه تصویر نیز از روی لوگوی اصلی الگوبرداری شده است.
داخلی باشکوه است. به سختی بر اساس سبک اتمسفر اصلی ایالات متحده طراحی شده بود، و در واقع چون تعداد سینماهای جوی بسیار کمی در جهان باقی مانده است، از جزئیات در بازسازی داخلی صرفه جویی نشد. بازسازی نیز کار آسانی نبود. ساختمان عملاً هیچ پایه ای در محل مرمت نداشت. باید پایه های جدیدی گذاشته می شد و حتی یک بالکن جدید می ساخت. کپی هایی از نورپردازی اصلی نصب شد و فریزهای دیوارها با کمک یک محقق تاریخی رنگ بازسازی شد. علاوه بر این، تا آنجا که ممکن بود بسیاری از کاشیها و آجرهای اصلی نجات یافتند، جراحان پلاستیک حتی برای تعمیر کاشیها به آنجا آورده شدند!
همچنین ببینید: درختان و گیاهان مورد استفاده در جادوگری
برای یافتن صندلی هایی که با سبک جوی مطابقت داشته باشند و با اتاق صفحه اصلی مطابقت داشته باشند، این صندلی ها باید از پاریس تهیه می شدند. آنها به قدری خاص بودند که تنها افرادی که واجد شرایط مناسبی برای آنها بودند، مهندسان متخصص ولز بودند، اگرچه هر جا که امکان داشت بازسازی سینما به عنوان یک تلاش محلی حفظ شد. پرده های زیبای صحنه توسط یک صنعتگر محلی ساخته شده است و (اگرچه کمپبل تاون بیشتر به خاطر ویسکی اش معروف است!) محلی ها، و من.می توان با قاطعیت گفت خوشمزه است، جین Beinn یک Tuirc Kintyre پشت بار سرو می شود. سینما همچنان فیلم هایی را از اتاق پروجکشن اصلی نمایش می دهد. حتی میتواند فیلمهای 35 میلیمتری را نمایش دهد اما در هر بار فقط یک حلقه را نشان میدهد. امروزه دو صفحه نمایش وجود دارد که صفحه دوم به تازگی ساخته شده تا مهمانان بیشتری را در خود جای دهد. صفحه نمایش جدید به سبک مدرن تر است و Screen One اصلی است.
کل ساختمان اکنون در فهرست درجه A قرار دارد و واقعاً یک اثر هنری است. یکی از آخرین لمسها، نمایشگاهی در سرسرای خود سینما است که حاوی یکسوساز اصلی مرکوری است که در دهه 1950 در سینما برای تبدیل برق متناوب به برق DC نصب شد. در واقع، این ماشین ها هنوز در متروی لندن استفاده می شوند.
هر کس باید حداقل یک بار در زندگی خود یک فیلم را در این سینما تجربه کند، من این امتیاز را داشتم که دو بار این کار را انجام دهم، یک بار در کودکی و یک بار بعد از بازسازی در بزرگسالی، هر دو تجربه واقعاً جادویی بودند.
در طول بازسازی، سازندگان یک چکمه قدیمی خراشیده را در پایه ها پیدا کردند. این ممکن است بی اهمیت به نظر برسد. با این حال، چکمه به طور تصادفی در آنجا قرار داده نشده است. این یک افسانه و سنت باستانی است که اگر یک چکمه کهنه را در پایه های یک ساختمان قرار دهید، ارواح شیطانی را در امان خواهید داشت و ساختمان را موفق می کنید. این در واقع جدیدترین کشف در دنیای چکمه این سنت خاص است، زیرا دیگر در آن عمل نمی شوداین دوران مدرن برای ادامه خوش شانسی سینما، چکمه در پایه های ساختمان رها شده است و به نظر می رسد که جادوی آن کار می کند! در اینجا امیدواریم که برای دهههای آینده ادامه یابد…
توسط تری مک ایون، نویسنده مستقل.