قلعه توتنس، اگرچه بزرگترین و با ابهت ترین نمونه سنگ تراشی یا قلعه قرون وسطایی نیست، اما یک مکان فوق العاده و نقطه عطف تاریخی است. این یکی از اولین و بهترین نمونه های حفظ شده از کارهای خاکی نورمن موت و بیلی است که هنوز باقی مانده است، و بزرگترین در دوون (تقریباً دو برابر اندازه Plympton و Barnstable) است. انبار قرون وسطایی متأخر هنوز بر روی تپه مرتفع ساخته دست بشر یا «مات» از زمین و صخره قرار دارد که برای تحت تأثیر قرار دادن اقتدار نورمن بر شهرنشینان آنگلوساکسون Totnes طراحی شده است و امروزه به بازدیدکنندگان منظره ای باورنکردنی از Totnes، رودخانه دارت می دهد. و دارتمور «بیلی» به حیاط بزرگی اطلاق می‌شود که در ابتدا با خندق و قفسه‌های چوبی اطراف آن مشخص شده بود، اما اکنون یک حیاط با دیوار سنگی است. به عنوان خود قلعه هر دو «motte» و «bailey» از فرانسوی قدیم گرفته شده‌اند. "motte" به معنی "تورفی" و "bailey" یا "baille" به معنای حیاط کم. این نمادین است زیرا تهاجم نورمن ها نه تنها تحمیل یک پادشاه جدید بود، بلکه یک تهاجم فرهنگی نیز بود. اعطای املاک به حامیان ویلیام فاتح به این معنی بود که طی چند نسل، نخبگان اشرافی فرانسوی زبان بودند و انگلیسی کهن به زبان طبقات پایین تنزل یافت.

Totnes Castle – the bailey

تاریخچه Totnes Castle یکنمایشی شگفت انگیز از تاریخ گسترده تر قلعه سازی در انگلستان. قلعه‌ها یکی دیگر از مدهای فرانسوی بودند که از طریق فتح سال 1066 به ما آورده شد. بریتانیای انگلوساکسون و روم از تپه‌های پیشین عصر آهن استفاده کرده بودند، به ویژه در پی تهاجم وایکینگ‌ها، عملیات خاکی را برای سکونتگاه‌های مستحکم ایجاد کردند. ساختمان گسترده استراتژیک قلعه، که برخی از بهترین نشانه های قرون وسطی را به جا گذاشته است، نوآوری مهاجمان نورمن بود. آنها قلعه موت و بیلی را راهی (نسبتا!) سریع برای اعمال رهبری خود معرفی کردند. در ابتدا قلعه Totnes از چوب به عنوان یک منبع ارزان و سریع ساخته شد. اما خوشبختانه برای ما، سایت در اواخر قرن دوازدهم در سنگ بازسازی شد و دوباره در سال 1326 مقاوم سازی شد. به عنوان وسیله ای برای تسلط بر شهر شلوغ آنگلوساکسون ساخته شد. در حالی که بسیاری از آنگلوساکسون‌ها پس از فتح واقعاً با مهاجمان «نان شکستند»، بسیاری از مناطق انگلستان شاهد شورش بودند، همانطور که در جنوب غربی اتفاق افتاد. ارتش نورمن پس از تهاجم 1066، در دسامبر 1067 - مارس 1068، به سرعت به دوون راه یافت. خانواده هارولد گادوینسونادعای تاج و تخت آنگلوساکسون کرونیکل ثبت می‌کند که «ویلیام به دوونشایر لشکر کشید و هجده روز شهر اکستر را محاصره کرد.» پس از شکسته شدن این محاصره، ارتش نورمن از دوون و کورنوال، از جمله استحکامات در شهر ثروتمند توتنس، ساخت و ساز کرد. 1>

قلعه توتنس

قلعه و بارونی توتنس در ابتدا به جودائل دو توتنس، یکی از حامیان ویلیام فاتح از بریتانی اعطا شد. جودائیل در ازای حمایت خود، توتنس و همچنین املاک دیگر در دوون، از جمله بارن استیبل، که در بررسی Domesday در سال 1086 ثبت شده بود، اعطا شد. در حالی که در توتنس، او یک پیشخانه تاسیس کرد که توسط منشور بنیادی از 1087 بایگانی ثبت شده بود. متأسفانه مقبره دیگر پابرجا نیست، اما کلیسای مریم مقدس در قرن پانزدهم در محل اقامتگاهی به همین نام قرار دارد. متأسفانه زمان جودائل در توتنز کوتاه بود، زیرا در هنگام عروج به تخت سلطنت پسر ویلیام، ویلیام دوم، او به دلیل حمایت از برادر پادشاهان برکنار شد و بارونی به متحد پادشاه، راجر دو نوانت داده شد. تا اواخر قرن دوازدهم نزد خانواده د نونانت باقی ماند، زمانی که خانواده د براز، نوادگان دور جودائیل، ادعای مالکیت آن را داشتند. پس از آن قلعه موروثی باقی ماند و از طریق پیوندهای ازدواج به خانواده‌های د کانتیلوپ و بعداً د لا زوچه منتقل شد. اما در سال 1485، پس از نبرد بوسورث و صعود هنری هفتم بهتاج و تخت، زمین ها به ریچارد ادگکامب از توتنس واگذار شد. مالکان قبلی، د لا زوچس، از آرمان یورکیستی حمایت کرده بودند و بنابراین به نفع ادگکامب لنکستریان برکنار شدند. در قرن شانزدهم، ادگکامبز آن را به خانواده سیمور، دوک‌های بعدی سامرست فروخت، که تا به امروز نزد آنها باقی مانده است.

توتنز در زمان تسخیر نورمن یک شهر بازار معتبر با دسترسی آسان به رودخانه بود. و وجود قلعه می تواند نشان دهد که آنگلوساکسون های این منطقه یک تهدید واقعی برای ویلیام محسوب می شوند. چشم انداز قلعه به اندازه شهر منصفانه نبود، و در پایان دوره قرون وسطی تا حد زیادی از دسترس خارج شد و اقامتگاه هایی که زمانی در داخل

بیلی قرار داشتند، ویران شده بودند. خوشبختانه حفظ و دیوار قلعه با وجود خراب شدن ساختمان‌های داخلی حفظ شد، از این رو امروزه همچنان باقی مانده است. این انبار بار دیگر در طول جنگ داخلی (1642-1646) مورد استفاده قرار گرفت، که توسط نیروهای سلطنتی و "سواران" اشغال شده بود، اما در سال 1645 توسط "ارتش مدل جدید" پارلمان که توسط سر توماس فیرفکس رهبری می شد، نابود شد. دارتموث و به سمت جنوب.

نمای شهر از قلعه

پس از جنگ داخلی، قلعه توسط سیمورها به بوگان از گاتکامب فروخته شد و دوباره سایت خراب شد با این حال در سال 1764 توسط ادوارد سیمور، نهمین دوک سامرست خریداری شد که خانواده او نیز مالک بری در نزدیکی آن بودند.پومروی نیز تا این مرحله در حال خراب شدن است و سایت را دوباره به خانواده باز می گرداند. این سایت توسط دوک نشین به خوبی نگهداری می شد و در دهه های 1920 و 30 حتی یک زمین تنیس و اتاق های چای برای بازدیدکنندگان باز بود! در سال 1947 دوک سرپرستی سایت را به وزارت کار اعطا کرد که در سال 1984 به میراث انگلیسی تبدیل شد و تا به امروز از آن مراقبت می کند.

داخل قلعه توتنس:

- وجود دارد مرلون در بالای قلعه. کرنل‌ها (شکاف‌های موجود در بین) استحکامات را به نام «کرنلاسیون» با سنگ‌های تدافعی، شکاف‌های پیکان برای مبارزه با مهاجمان و شکاف‌هایی برای نگهبانی به استحکامات داده‌اند.

– فقط یک اتاق کوچک در قلعه باقی مانده است، این گاردروب است. این به عنوان اتاق انبار عمل می کرد و نام آن از همان کلمه "کمد لباس" گرفته شده است. با این حال، این نام کاربردهای زیادی را در بر می گیرد و بیشتر به معنای توالت استفاده می شود. در این مورد هم به عنوان یک اتاق انبار و هم توالت عمل می کرد!

توسط مادلین کمبریج، مدیر قلعه توتنز. همه عکس ها © قلعه توتنس.