ابی رافورد که توسط 150 هکتار پارک با شکوه احاطه شده است، یک بنای تاریخی بزرگ است که در حومه ناتینگهام شایر تودرتو است.

با شروع زندگی خود به عنوان یک صومعه سیسترسین، به شدت تحت تأثیر سلطنت شاه هنری هشتم قرار گرفت. انحلال بعدی صومعه ها. مانند بسیاری از کلیساهای دیگر در این زمان، خود ساختمان بعداً دوباره اختراع شد و در قرن شانزدهم به یک ملک بزرگ روستایی تبدیل شد. این صومعه تاریخی که زمانی بزرگ بود.

امروز، به‌عنوان پارک کانتری رافورد، یک ملک زیبا و دیدنی با کیلومترها پیاده‌روی در جنگل‌ها، باغ‌های جذاب و وسیع است. حیات وحش برای لذت بردن و مشاهده.

با تعداد زیادی برای کاوش از جمله دریاچه فوق العاده ساخته دست بشر که اکنون میزبان مجموعه ای شگفت انگیز از گونه های پرندگان و سایر حیات وحش است، باغ های رافورد ابی مکانی عالی برای استراحت هستند. قدم بزنید و از مناظر دیدن کنید.

صومعه سابق و املاک روستایی یک ساختمان درجه یک است که در سال 1146 توسط گیلبرت دی گانت، ارل لینکلن تأسیس شده است. مقدر بود که این صومعه با راهبانی از صومعه ریوولکس تبدیل به یک صومعه سیسترسین شود. با شروع در Citeaux در فرانسه، این نظم رشد کرد و در سراسر قاره گسترش یافت. در سال 1146 حدود دوازده راهب از ابی ریوولکس، یکی ازشناخته‌شده‌ترین صومعه‌های سیسترسینی انگلستان، که تحت رهبری راهب گاملوس به ناتینگهام‌شایر منتقل شدند.

تغییراتی که آنها ایجاد کردند شامل ایجاد کلیسایی در این زمین تازه تصاحب‌شده و همچنین ایجاد زیرساخت‌های لازم برای حفظ منبع آب خوب برای آنها بود. نیازهای خود و همچنین برای صنعت پرسود پشم.

در این زمان در انگلستان قرون وسطی، صومعه‌ها مؤسسات بسیار حیاتی بودند که نه تنها به مراکزی برای زندگی مذهبی، بلکه برای ساختارهای سیاسی و اقتصادی تبدیل شدند. راهبان در نقش های سیاسی و همچنین تشکیل بخش مهمی از تجارت پشم در شمال انگلستان خدمت می کردند. یک صومعه به عنوان منبع حیاتی زیرساخت در جامعه محلی و همچنین مرکز فعالیت بود.

متاسفانه، با چنین قدرتی که راهبان از آن استفاده می کردند، سطوح بالایی از فساد و سوء مدیریت بودجه نیز وجود داشت. بنابراین، نهادهای مذهبی انگلستان قرون وسطی، دژ حرص و طمع و سبک زندگی تجملاتی بود که کاملاً در تضاد با زندگی معنوی مورد نظر منشأ چنین جامعه ای بود.

در سال 1156، پاپ انگلیسی آدریان چهارم برکت خود را به صومعه داد. ، منجر به گسترش قابل توجه آن به روستاهای همجوار شده است. متأسفانه برای مردم محلی، این به معنای اخراج در مناطقی از جمله کراتلی، گریمستون، رافورد و اینکرسال بود.

توسعه دهکده جدیدی به نام ولو، ساخت و سازهایی بود که برای فراهم کردن محل اقامت طراحی شده بود.برخی از کسانی که تحت تاثیر قرار گرفته اند با این وجود، درگیری بین ابی و مردم محلی که اغلب بر سر حقوق زمین، به ویژه کسب چوب از جنگل با هم درگیر می شدند، به وجود آمد.

در همین حال، ساخت کلیسا به خوبی در جریان بود و همچنان ادامه داشت. ساخته شود و برای دهه های آینده گسترش یابد.

متاسفانه، مانند بسیاری از کلیساهای جزایر بریتانیا، رافورد سرنوشت غم انگیزی را تجربه کرد که هنری هشتم انحلال صومعه ها را تحریک کرد، اقدامی که در سال 1536 آغاز شد. و در سال 1541 به پایان رسید.  به عنوان بخشی از این فرآیند، صومعه‌ها و همچنین صومعه‌ها، پیشوازی‌ها و عبادتگاه‌ها در سراسر بریتانیا منحل شدند و دارایی‌ها و درآمدهای آنها تخصیص یافت.

این سیاست باعث شد پادشاه هنری هشتم از کلیسای بریتانیا جدا شود. رم و بازپس گیری دارایی های کلیسای کاتولیک، افزایش خزانه تاج. هنری هشتم اکنون رئیس عالی کلیسای انگلستان بود و تقسیم بندی متمایز از هر مرجع پاپی که قبلاً بر کلیساها وضع شده بود را مشخص می کرد. صومعه زمانی که او دو کمیسر تحقیقی را برای یافتن توجیهی برای بستن دائم صومعه فرستاد.

با چنین ارزش زیادی که راهبان به دست آوردند، رافورد دارایی مهمی بود. بنابراین این دو افسر ادعا کردند که طیف وسیعی از گناهان اسفناک را در صومعه کشف کرده اند. یکی از اینهاشامل این اتهام بود که ابوت، توماس دانکاستر در واقع ازدواج کرده بود و عهد پاکدامنی خود را با زنان متعدد زیر پا گذاشته بود. برای همه.

پس از این سلسله اتفاقات غم انگیز برای صومعه بود که شایعات مربوط به یک روح، راهبی که جمجمه ای را حمل می کرد و در سایه های صومعه کمین کرده بود، منتشر شد.

با این وجود، عصر جدیدی در حال طلوع بود و مانند بسیاری از مؤسسات مذهبی دیگر در سراسر کشور، صومعه خود را به یک ملک، یک خانه روستایی بزرگ، توسط صاحب جدیدش، چهارمین ارل شروزبری، تبدیل کرد. این ملک که به یک خانه روستایی تبدیل شد و توسط نسل‌های بعدی خانواده تالبوت تغییر شکل یافت، تا سال ۱۶۲۶ به مری تالبوت، خواهر ارل‌های هفتم و هشتم منتقل شد.

از طریق ازدواج مری تالبوت، املاک کشور رافورد به همسرش، سر جورج ساویل، بارونت دوم منتقل شد و برای چندین قرن در خانواده ساویل باقی ماند. با گذشت زمان، خانه توسط نسل های بعدی خانواده گسترش یافت و تغییر یافت. برخی از پیشرفت‌ها شامل افزودن پنج خانه یخی، یک پیش‌ساز یخچال، و همچنین یک حمام، ساخت دریاچه بزرگ و چشمگیر، یک خانه مربی، آسیاب و برج آب بود. امروزه فقط دو تا از خانه های یخی اصلی باقی مانده است.

زیربا مالکیت خانواده Savile، این املاک به یک اقامتگاه شکار بزرگ تبدیل شد که نمونه ای از خانه های روستایی آن روز بود. با این حال، در سال 1851 یک رویارویی چشمگیر بین شکارچیان املاک و باندی متشکل از چهل شکارچی غیرقانونی رخ داد که در اعتراض به انحصار شکار توسط نخبگان ثروتمند در منطقه اعتراض داشتند. شکارچیان غیرقانونی و ده تا از شکاربانان املاک و در نتیجه یکی از شکارچیان بر اثر شکستگی جمجمه جان خود را از دست داد. متعاقباً متهمان دستگیر و به قتل عمد و تبعید محکوم شدند. در فرهنگ عامه، این حادثه سرچشمه یک آهنگ پرطرفدار به نام شکارچیان رافورد پارک شد.

در قرن‌های بعد، اداره املاک به سرعت به یک مبارزه سخت تبدیل شد و در سال 1938 متولیان املاک تصمیم به فروش گرفتند. ، در حالی که برخی از زمین ها به سر آلبرت بال می رفت، در حالی که خانه در اختیار هری کلیفتون، یک اشراف زاده مشهور بود. چندین دست در دهه بعد. از آن به عنوان دفاتر سواره نظام استفاده می شد و همچنین اسرای جنگی ایتالیایی را در خود جای می داد.

متأسفانه در دهه 1950، به دلیل جنگ و بی توجهی، املاک کشور در وضعیتی تاسف بار بود. از اواخر دهه 1950، املاک کشور بار دیگر خود را به عنوان یک پارک روستایی باشکوه با ثروت زیادی از نو اختراع کرد.حیات وحش، باغ‌های ساختاری زیبا و دریاچه‌ای آرام و آرام.

ابی رافورد تاریخ پرتلاطمی داشته است. امروزه، بقایای صومعه قرون وسطایی به زیبایی توسط چشم انداز باشکوه ناتینگهام شایر قاب شده است.

جسیکا برین یک نویسنده مستقل و متخصص در تاریخ است. مستقر در کنت و عاشق همه چیزهای تاریخی است.