"چشم هایش فرو رفته بود، صدایش خشن و بلند بود،

مطمئناً نشانه هایی است که او نه وبا بود و نه مغرور:

چانه دراز او شوخ طبعی و لطف قدیس مانند او را ثابت کرد

یک سرخاب کلیسا و یک چهره موسی."

این توصیف ناخوشایند توسط جان درایدن، اولین شاعر برنده جایزه انگلستان، شخصیت تیتوس اوتس را توصیف می کند که بیشتر به خاطر ارکستراسیون "توطئه پاپ" شهرت دارد. .

این کشیش انگلیسی مسئول ساختن داستان یک توطئه کاتولیک برای کشتن شاه چارلز دوم بود که عواقب بسیار زیادی داشت و منجر به از دست دادن زندگی بسیاری از یسوعیان بی گناه شد.

تیتوس اوتس

تیتوس که در راتلند در خانواده ای روبان باف از نورفولک به دنیا آمد، در دانشگاه کمبریج تحصیل کرد، اگرچه در یک محیط دانشگاهی امید چندانی نداشت. او در واقع توسط یکی از معلمانش به عنوان یک "دوس بزرگ" شناخته شد و در نهایت بدون مدرک تحصیلی خود را ترک کرد.

با این وجود، عدم موفقیت او مانعی برای این دروغگوی پرکار ثابت نکرد، زیرا او صرفاً ادعا کرد که صلاحیت خود را دریافت کرده و مجوز تبلیغ را به دست آورده است. در ماه مه 1670 او به عنوان کشیش کلیسای انگلستان منصوب شد و بعداً در هیستینگز متصدی امور شد. اوتس با به دست آوردن سمت مدیر مدرسه تصمیم گرفت مرد فعلی را در این موقعیت به لواط با یک دانش آموز متهم کند. این ادعا به سرعت مورد بررسی قرار گرفت ومشخص شد که دروغ بوده است، و باعث شد که تیتوس با اتهام شهادت دروغ روبرو شود.

تیتوس برای فرار از صحنه جنایت، موفق شد از زندان فرار کند و به لندن فرار کند.

با این حال، تیتوس فرصت طلب، که اکنون از اتهامات شهادت دروغ فرار می کند، موفق شد قرار ملاقاتی را به عنوان کشیش برای کشتی نیروی دریایی سلطنتی، HMS Adventure بگیرد. خود را در آب داغ دید زیرا متهم به حشره کشی بود که در آن زمان یک جرم بزرگ بود و تنها یک سال پس از پیوستن به آن منجر به اخراج او از نیروی دریایی شد.

در ماه آگوست و در بازگشت به لندن، او دوباره دستگیر و دستگیر شد و مجبور شد برای مواجهه با اتهامات برجسته خود به هاستینگز بازگردد. به طور باورنکردنی، اوتس توانست برای بار دوم فرار کند. اکنون با تجربه زیادی از تبهکاری در حال فرار، توسط یکی از دوستانش به او کمک کرد و توانست به عنوان کشیش آنگلیکن به یک خانواده بپیوندد. ، موقعیت او در خانواده کوتاه مدت بود و او یک بار دیگر ادامه داد.

پیچ و خم این داستان در سال 1677 زمانی که اوتس به کلیسای کاتولیک پیوست رخ داد. در همان زمان او با مردی به نام اسرائیل تونگه که در تحریک دشمنی ضد کاتولیک‌ها دست داشت، پیوست. تونگه مقالاتی تولید کرد که از تئوری‌های توطئه متعدد و نفرت او از این گروه حمایت می‌کردیسوعیان به خوبی مستند شده بود.

در این زمان، گفته می‌شود که تغییر گیج‌کننده تیتوس به کاتولیک، تونگه را شوکه کرده بود، اگرچه او بعداً ادعا کرد که این کار به منظور نزدیک‌تر شدن به نفوذ به یسوعیان انجام شده است.

تیتوس. سپس اوتس انگلستان را پشت سر گذاشت و به کالج یسوعی سنت عمر پیوست و ادعا کرد که "با جذبه های پاپیش سیرن ها خوابش می برد". اخراج کرد. فقدان زبان لاتین اولیه و رفتار کفرآمیز او به سرعت برای مدرسه مشکل ساز شد و او مجبور شد آن را ترک کند.

پذیرش مجدد او در سنت عمر، فرانسه بار دیگر کوتاه مدت و راه های دردسرساز او بود. او را بار دیگر در همان مسیر، به سمت اخراج سوق داد.

پس از بیگانگی موفقیت آمیز با کسانی که با آنها در تماس بود و پر از انرژی لازم برای ساختن تئوری های توطئه بود، به انگلستان بازگشت و دوباره با خود آشنا شد. با دوست قدیمی خود اسرائیل تونگه.

آنها با هم دست نوشته ای نوشتند که نشان دهنده احساسات خشن ضد کاتولیک بود که هر دو نفر احساس می کردند. اتهامات داخل متن به یک "توطئه پاپ" تبدیل شد که ظاهراً توسط یسوعیانی که ترور شاه چارلز دوم را ترتیب داده بودند، ساخته شده بود.

شاه چارلز دوم

اشتها برای چنین توطئه‌ای قوی بود و به‌ویژه یسوعی‌ها هدف قرار گرفتند، زیرا آن کاتولیک‌های غیر یسوعی حاضر بودند سوگند یاد کنند.از وفاداری به پادشاه، اما یسوعیان در برابر چنین توافقی مقاومت کرده بودند.

با توجه به وخامت چنین ادعایی، موضوع جدی گرفته شد و در اوت 1678 به خود پادشاه در مورد چنین توطئه ای هشدار داده شد.

رسیدگی به اتهامات به ارل دانبی، توماس آزبورن، که یکی از وزرای پادشاه بود.

اوتس متعاقباً با شورای خصوصی پادشاه ملاقات کرد و در مجموع 43 اتهام را مطرح کرد که به تعداد صدها کاتولیک درگیر این جعل بود.

این دروغ با احساسی قابل توجه توسط اوتس انجام شد، از جمله تعدادی از افراد برجسته در اتهامات او از جمله سر جورج ویکمن، پزشک ملکه کاترین از براگانزا.

با کمک ارل دانبی، اوتس موفق شد دروغ‌های خود را به شورا بسط دهد، با فهرست متهمان به تقریبا 81 اتهام جداگانه با تعدادی از افراد عالی رتبه در میان افرادی که با اتهام مواجه بودند.

غیرقابل باور، اوتس علیرغم سوابق خود در دروغگویی، فرار از دادگاه و ایجاد مشکل به طور کلی، یک تیم برای شروع به جمع آوری یسوعیان داده شد. از یک قاضی انگلیسی، سر ادموند بری گادفری، که اوتس به او سوگند یاد کرده بود و جزئیات اتهامات خود را شرح داده بود.

قتل قاضیتوسط اوتس دستکاری شد تا یک کمپین بدنامی علیه یسوعیان راه اندازی کند.

دروغ های اوتس بزرگتر و بزرگتر می شد.

در نوامبر 1678، اوتس ادعا کرد که ملکه در تلاش برای مسموم کردن پادشاه بوده است. او همچنین ادعا کرد که با نایب السلطنه اسپانیا در مادرید صحبت کرده است که او را با پادشاهی که شخصاً با دون جان در بروکسل ملاقات کرده بود، در آب داغ قرار داد. پادشاه با مشاهده شبکه دروغ های خود و با ناتوانی اوتس در توصیف دقیق قیافه نایب السلطنه اسپانیا، دستور دستگیری اوتس را صادر کرد.

در یک چرخش دیگر از سرنوشت اوتس خوش شانس و حیله گر، یک تهدید است. بحران قانون اساسی مجلس را مجبور به آزادی او کرد. او به جای تنبیه، کمک هزینه سالانه و یک آپارتمان وایت هال دریافت کرد و درجات بالایی از کسانی که این هیستری رایج ضد کاتولیک آن روز را خریده بودند، دریافت کرد. برای محکوم کردن اوتس، تقریباً سه سال با اعدام کاتولیک‌های بی‌گناه گذشت، قبل از اینکه مردم مشروعیت چنین ادعاهای ظالمانه‌ای را زیر سوال ببرند.

تردید شروع شده بود و رئیس دادگستری، ویلیام اسکروگز شروع به دادن کرد. احکام بی گناه بیشتر و بیشتر می شود.

در اواخر تابستان سال 1681، به اوتس گفته شد که وایت هال را ترک کند، اما او قصد ترک وایت هال را نداشت و حتی جسارت تهمت زدن به پادشاه و همچنین برادرش، دوک یورک را داشت.کاتولیک.

سرانجام، سوء ظن ها، ادعاها، فریب و تهمت به او دامن زد و به جرم فتنه گری دستگیر، جریمه و زندانی شد.

در زمان آمدن جیمز دوم، پادشاه کاتولیک اوتس به تاج و تخت در سال 1685 محکوم شد و با این اخطار اضافه شده بود که هر سال به مدت پنج روز در خیابان های شهر شلاق زده می شد تا اینکه درگذشت. تحقیر و ضرب و شتم در ملاء عام تنها جایگزین حکم برای شهادت دروغ بود که مجازات اعدام نداشت. زمانی که ویلیام پروتستان اورنج او را به خاطر جنایاتش عفو کرد و حتی برای تلاش‌هایش مستمری دریافت کرد، سرنوشت او برعکس شد.

او سرانجام در ژوئیه 1705 درگذشت. شخصیتی تنها، بدنام و با شهرت بد، او را ترک کرد. دنباله کشتار جمعی در پی او تعداد زیادی از شهدای یسوعی در نتیجه باطل منتشر شده توسط اوتس رنج کشیده بودند و یا در زندان یا در روز اعدام خود جان باختند. با این حال، عزم آنها کاهش نیافته است، همانطور که یکی از ناظران ادعا می کند که گفته است:

"یسوعی ها نه از مرگ می ترسند و نه از خطر، هر تعداد که می خواهید آویزان کنید، دیگران آماده هستند تا جای آنها را بگیرند".

جسیکا برین یک نویسنده مستقل و متخصص در تاریخ است. مستقر در کنت و عاشق همه چیزهای تاریخی است.