چوگان شاید قدیمی ترین ورزش تیمی باشد، اگرچه منشأ دقیق بازی ناشناخته است. احتمالاً برای اولین بار بیش از دو هزار سال پیش توسط جنگجویان عشایری بازی شد، اما اولین مسابقات ثبت شده در سال 600 قبل از میلاد بود. (بین ترکمنها و فارسها - ترکمنها پیروز شدند). این نام از واژه تبتی «فلو» به معنای «توپ» یا «بازی با توپ» گرفته شده است. از آنجایی که این خاستگاه در ایران است که بازی اغلب با ثروتمندان و اشراف جامعه همراه بوده است. این بازی توسط پادشاهان، شاهزادگان و ملکه ها در ایران انجام می شد. چوگان همچنین در گذشته‌های اخیر بریتانیا با طبقات متوسط ​​و بالا مرتبط بوده است، به‌ویژه که ریشه آن در بریتانیا با شبه‌نظامیان بوده است. این نیز شاید به این دلیل است که به‌عنوان یک بازی که روی اسب انجام می‌شود و حداقل به دو اسب در هر بازی نیاز دارد، سرگرمی گران‌قیمتی برای حفظ آن است.

بازی‌شده روی پشت اسب، در قرون وسطی از آن استفاده می‌شد. آموزش سواره نظام در سراسر شرق (از ژاپن تا قسطنطنیه و تقریباً به عنوان یک نبرد مینیاتوری بازی می شد. اولین بار از طریق چایکاران انگلیسی در مانیپور (بین برمه و هند) برای مردم غربی شناخته شد و با سربازان و نیروی دریایی به مالت گسترش یافت. افسران در سال 1869، اولین بازی در بریتانیا (که در ابتدا به آن "هاکی روی اسب" گفته شد) در هانسلو هیث توسط افسران مستقر در آلدرشات سازماندهی شد، که یکی از آنها در مورد این بازی در یک کتاب خوانده بود.مجله.

اولین قوانین رسمی مکتوب (که قوانین بین المللی کنونی بر اساس آنها استوار است) تا قرن نوزدهم توسط کاپیتان ایرلندی جان واتسون از سواره نظام بریتانیا سیزدهمین هوسر ایجاد نشد. . این قوانین در سال 1874 برای ایجاد قوانین هورلینگهام مورد بازنگری قرار گرفتند و تعداد بازیکنان هر تیم را محدود کرد.

با این حال، اندازه زمین چوگان (نزدیک به 10 هکتار مساحت، کمی بیشتر از 9 زمین فوتبال؛ بزرگترین زمین زمین در ورزش سازمان یافته!) از زمان ساخت یکی از اولین زمین ها، مقابل کاخ علی قاپو در شهر باستانی اصفهان (اصفهان، ایران) در دهه 1500 تغییری نکرده است. امروزه از آن به عنوان یک پارک عمومی استفاده می شود و ستون های اصلی سنگی دروازه باقی مانده است. علاوه بر زمین وسیع، از منطقه ای به نام "منطقه فرار" استفاده می شود. حوادث داخل بازی که در این منطقه اتفاق می‌افتد به‌گونه‌ای در نظر گرفته می‌شوند که گویی در محدوده زمین واقعی رخ داده‌اند!

قوانین

هنگامی که در یک زمین باز بازی می‌شوند، هر کدام تیم دارای 4 بازیکن سوار بر اسب است اما زمانی که بازی به یک استادیوم محصور محدود می شود، در هر تیم 3 بازیکن شرکت می کنند. برای چوگان برخلاف سایر ورزش‌ها مانند فوتبال یا کریکت، «فصل» وجود ندارد، زیرا می‌توان آن را در داخل و خارج از خانه بازی کرد. یک تغییر جدید در این بازی "snow polo" است که با الگوهای آب و هوایی "بد" کاملاً نامحدود است! فقط سه بازیکن در هر تیم در اینجا هستند و تجهیزات مطابق با آن تغییر داده شده استشرایط با این حال، به دلیل این تفاوت ها، جدا از بازی سنتی چوگان در نظر گرفته می شود.

یک بازی کامل چوگان از 4، 6 یا 8 "چوکا" تشکیل شده است. هر چوکا شامل هفت دقیقه بازی است، پس از آن یک زنگ به صدا درآمده و بازی برای 30 ثانیه دیگر یا تا زمانی که توپ (اکنون، یک توپ سفید پلاستیکی یا چوبی، که در اصل از بید ساخته شده است) از بازی خارج شود، ادامه می یابد. چوکا در جایی که توپ تمام می شود به پایان می رسد. یک استراحت سه دقیقه ای بین هر چوکا و یک استراحت پنج دقیقه ای در نیمه انجام می شود. بین هر چوکا، هر بازیکن از اسب پیاده می‌شود و پونی‌ها را عوض می‌کند (اصطلاح "پولو پولو" سنتی است اما حیوانات معمولاً به نسبت اسب هستند). گاهی اوقات یک اسب تازه در هر چوکا سوار می شود یا دو پونی در حال چرخش هستند، اما پونی ها معمولاً بیشتر از دو چوکا بازی نمی کنند. پایان ها پس از به ثمر رساندن هر گل تغییر می کند. شاید بازی و چوکاها به نظر شما نسبتاً کوتاه به نظر برسد و پولو سریعترین بازی توپ در جهان است، اما نه از نظر طول هر مسابقه. این واقعیت که بازیکنان بر روی اسب سوار می شوند، امکان دستیابی به سرعت های بالا را فراهم می کند و پاس سریع توپ را بین بازیکنان تضمین می کند. با این حال، قوانین هورلینگهام، پس‌زمینه بازی در بریتانیا، سرعت آرام‌تر و روشمندتری را امکان‌پذیر می‌سازد. چقدر بریتانیایی است!

به توپ با چوب یا پتک ضربه می خورند، به جای یک نوع بلندتر از چوب که درکروکت که توسط هر بازیکن سوار شده به سمت اهداف در هر انتها استفاده می شود. در بازی‌هایی که قرن‌ها پیش در مانیپور انجام می‌شد، بازیکنان اجازه داشتند توپ را با اسب‌های خود حمل کنند که اغلب منجر به درگیری فیزیکی بین بازیکنان برای به دست آوردن توپ برای تیم‌هایشان می‌شد. بازی با دست راست انجام می شود (تنها سه بازیکن در مدار بین المللی هستند که چپ دست هستند). به دلایل ایمنی، در سال 1975، بازی چپ دست ممنوع شد.

پس از مکانیزه شدن سواره نظام، جایی که شاید بیشترین اشتیاق برای بازی ایجاد شد، محبوبیت آن کاهش یافت. ولی! در دهه 1940 احیا شد و امروزه بیش از 77 کشور پولو بازی می کنند. این ورزش بین سالهای 1900 و 1939 یک ورزش المپیک شناخته شده بود و اکنون مجدداً توسط کمیته بین المللی المپیک به رسمیت شناخته شده است.