یکی از زیباترین مکان‌ها برای بازدید در لیدز، و حتی یورکشایر غربی، پارک راندهای با 700 هکتار تپه‌های متحرک، جنگل‌ها و مراتع است که دارای دو دریاچه است و آن را به یکی از بزرگترین پارک‌های شهری اروپا، پس از پارک ریچموند تبدیل می‌کند. در لندن، پارک فونیکس در دوبلین و پارک فرهنگ و تفریح ​​سیلزی در Chorzow، لهستان. در اصل محل شکار پادشاهان انگلستان بود، و تبدیل به یک پارک تفریحی برای بازدید عموم شد.

تاریخ آن به زمان فتح نورمن ها برمی گردد، زمانی که ویلیام فاتح به حامیان سرسخت خود با هدایای بزرگ پاداش می داد. . به ایلبرت دی لیسی، بارون نورمن، زمینی در منطقه ای که اکنون راندهای می نامیم، اعطا شد. شکار آهو یکی از کارهای مورد علاقه شاه و پیروان مورد علاقه او بود. ویلیام در سراسر قلمرو جدید خود زمین های شکار بسیاری ایجاد کرد و راندهای یکی از آنها بود.

از دهقانان برای حفر محوطه ای برای احاطه کردن آن استفاده می شد. در واقع نام Roundhay به معنای محوطه گرد است. حدود ربع میلیون تن زمین برای ایجاد آن برداشته شد. اولین ذکر تاریخی از راندهای به سال 1153 برمی گردد، زمانی که هنری دی لیسی، نوه ایلبرت، اعطای زمین در کنار راندهای را به راهبان صومعه کرکستال مجاور تأیید کرد. هنری در سال 1152 پس از عهد سپردن به وقف یک صومعه به مریم باکره در صورتی که از یک بیماری جدی جان سالم به در برد، ابی را تأسیس کرد.

شکار آهو در انحصار پادشاه بود.و همراهان او تا اوایل قرن شانزدهم. شاه جان در سال 1212 به مدت سه روز با یک گله 200 سگ شکاری از شکار پرهزینه لذت برد. در نهایت آهو و سایر بازی ها شکار و کشته شدند. به جان دارسی در سال 1599 این حق اعطا شد که تمام گوزن های باقی مانده را بکشد. دوره‌ای از جنگل‌زدایی نیز به کاهش جمعیت آهو کمک کرد.

از روزهای اولیه سال 1160، به راهبان ابی کرکستال حق استخراج آهن از پارک داده شد. این امر بر ظاهر زمین، به ویژه در قسمت جنوبی تأثیر نامطلوب داشت. حتی پس از انحلال صومعه‌ها، منابع طبیعی پارک مورد بهره‌برداری قرار گرفت. زغال سنگ تا سال 1628 استخراج می شد، زمانی که دیگر چیزی برای استخراج وجود نداشت.

مالکیت پارک زمانی که چارلز اول آن را به شرکت لندن واگذار کرد تا به مشکلات مالی خود کمک کند، از دستان سلطنتی خارج شد. در سال 1797، چارلز فیلیپ، هفدهمین بارون استورتون، پارک را برای فروش به عموم عرضه کرد.

تا سال 1803 امکان فروش وجود نداشت. دو تاجر ثروتمند کواکر که هر دو متولد لیدز هستند، این پارک 1300 هکتاری را خریدند. آنها ساموئل ایلام و توماس نیکلسون بودند. اموال را بین خود تقسیم کردند. عیلام 600 جریب زمین جنوبی را به یک منطقه مسکونی مطلوب تبدیل کرد. این منطقه هنوز یک منطقه منتخب برای زندگی است.

عمارت. عکس توسط گرانت دیویس.

نیکلسون 700 هکتار شمالی را نگه داشت تاتبدیل به مکانی زیبایی شود او خانه خود به نام عمارت را داشت که به سبک احیای یونانی ساخته شده بود و قدمت آن مربوط به حدود سال 1812 است. این خانه دارای 17 اتاق خواب و منظره ای مطلوب از پارک بود.

برای افزودن به زیبایی زمین، نیکلسون دستور ساخت دریاچه ای را با استفاده از سربازان کهنه کار از نبرد واترلو داد. از این رو به این دریاچه «دریاچه واترلو» می گویند. این یک راه بسیار مؤثر برای پوشاندن برخی از زمین های از بین رفته بود. امروزه این پرندگان از انواع پرندگان آبزی، از جمله قو لال، غاز کانادایی، مرغ سرسیاه، مورهن، کاکل و گهگاه حواصیل خاکستری حمایت می کند.

دریاچه واترلو. عکس از گرانت دیویس

نیکلسون دریاچه دومی را در نزدیکی عمارت ساخته بود، نه به بزرگی دریاچه واترلو، اما همچنان به زیبایی پارک می‌افزاید و اکنون منطقه‌ای حفاظت‌شده از طبیعت است. او حماقت قلعه ای را کمی دورتر از عمارت نسبت به دریاچه بالا ساخته بود که برای آرامش و تفکر طراحی شده بود. امروزه، با مشرف به میدانی که به دریاچه واترلو منتهی می شود، مکانی دلپذیر برای استراحت است.

دریاچه بالایی. عکس توسط Grant Davies

یک جریان در نزدیکی عمارت، حوضچه مستطیلی کوچکی را در باغ کانال مجاور تغذیه می‌کرد. در مجاورت این باغ آشپزخانه دیواری قرار داشت که به مکان دنیای استوایی امروزی تبدیل شد.

قلعه حماقت. عکس توسط Grant Davies

یک اختلاف خانوادگی منجر به فروش پارک به شرکت لیدز در سال 1872 شد.جان باران، شهردار لیدز، خرید را تضمین کرد. او از شاهزاده آرتور، پسر ملکه ویکتوریا دعوت کرد تا به لیدز بیاید و پارک را به روی عموم باز کند. بنابراین، در 19 سپتامبر 1872، پارک به طور رسمی به یک پارک عمومی تبدیل شد.

از آن زمان، این پارک هزاران بازدیدکننده را به خود جذب کرده است. این مکان محل برگزاری کنسرت های موسیقی بزرگ برای نام های بزرگی مانند بروس اسپرینگشتاین، مایکل جکسون، مدونا، رابی ویلیامز، اد شیران و غیره بوده است.

مسابقات جهانی سه گانه هر ساله در پارک راندهای برگزار می شود. همچنین فستیوال‌های سالانه غذا، نمایشگاه‌های سرگرم‌کننده، سیرک‌ها و سایر رویدادهای جشن وجود دارد.

در سراسر جاده اصلی که به افتخار شاهزاده آرتور نام‌گذاری شده است، خیابان پرنس، Tropical World یک جاذبه توریستی بزرگ برای لیدز است - یک باغ وحش سرپوشیده معروف به‌خاطر میرکات‌هایش و داشتن اتاق‌های مجزا برای محیط‌های جنگلی، بیابانی و شبانه.

پارک راندهای به‌عنوان یک شکارگاه برای خانواده‌های سلطنتی آغاز شد. اکنون به یک جاذبه اصلی در لیدز تبدیل شده است، مکانی برای زیبایی و رویدادهای سرگرم کننده. اگر بازدید کردید، جایگاه آن را در تاریخ به خاطر بسپارید – زمانی برای پادشاهان و اکنون برای عموم مردم.

گرانت دیویس نویسنده مستقلی است که به تاریخ و نجوم علاقه دارد.