Roundhay Park Leeds

 Roundhay Park Leeds

Paul King

Een van de mooiste plekken om te bezoeken in Leeds, en zelfs West Yorkshire is Roundhay Park met 700 hectare glooiende heuvels, bos en grasland, met twee meren, waardoor het een van de grootste stadsparken in Europa is, na Richmond Park in Londen, Phoenix Park in Dublin en het Silezische Cultuur- en Recreatiepark in Chorzow, Polen. Oorspronkelijk een jachtgebied van de vorsten van Engeland, is hetwerd een plezierpark voor het publiek.

De geschiedenis gaat terug tot de tijd van de Normandische Verovering toen Willem de Veroveraar zijn trouwe aanhangers beloonde met grote geschenken. Ilbert de Lacy, een Normandische baron, kreeg land toegewezen in het gebied dat we nu Roundhay noemen. De jacht op herten was een favoriete bezigheid van de koning en zijn bevoorrechte volgelingen. Willem legde vele jachtgebieden aan in zijn nieuwe domein en Roundhay was er daar een van.

Boeren werden gebruikt om een omheining te graven om het te omringen. In feite betekent de naam Roundhay ronde omheining. Ongeveer een kwart miljoen ton aarde werd verwijderd om dit te creëren. De eerste historische vermelding van Roundhay dateert uit 1153 wanneer Henry de Lacy, kleinzoon van Ilbert een schenking van land naast Roundhay aan de monniken van de nabijgelegen Kirkstall Abbey bevestigt. Henry stichtte de abdij in 1152 naHij beloofde een abdij te wijden aan de Maagd Maria als hij een ernstige ziekte zou overleven.

De jacht op herten was tot het begin van de 16e eeuw het voorrecht van de koning en zijn gevolg. Koning John genoot in 1212 drie dagen lang van een kostbare jacht met een troep van 200 jachthonden. Uiteindelijk werd er te veel op herten en ander wild gejaagd en werden ze uitgeroeid. John Darcy kreeg in 1599 het recht om alle overgebleven herten te doden. Een periode van ontbossing droeg ook bij aan de achteruitgang van het hert.bevolking.

Zie ook: Durham

Vanaf 1160 kregen de monniken van Kirkstall Abbey het recht om ijzer te winnen in het park. Dit had een negatieve invloed op het uiterlijk van het land, vooral in het zuidelijke deel. Zelfs na de opheffing van de kloosters werden de natuurlijke rijkdommen van het park geëxploiteerd. Er werd steenkool gewonnen tot 1628, toen er niets meer te winnen viel.

Het park kwam in koninklijke handen toen Charles I het overdroeg aan de Corporation of London om zijn eigen financiële problemen op te lossen. In 1797 bood Charles Philip, de 17e Baron of Stourton, het park te koop aan.

Pas in 1803 werd een verkoop mogelijk. Twee rijke Quaker zakenlieden, beiden geboren in Leeds, kochten het 1.300 hectare grote park. Het waren Samuel Elam en Thomas Nicholson. Ze verdeelden het landgoed onder elkaar. Elam nam de zuidelijke 600 hectare van het land om er een gewilde woonwijk van te maken. Het gebied is nog steeds een uitgelezen gebied om te wonen.

Het herenhuis. Foto door Grant Davies.

Nicholson had de noordelijke 700 hectare in bezit om er een prachtige plek van te maken. Hij liet zijn huis, The Mansion genaamd, bouwen in Griekse revivalstijl, daterend van rond 1812. Het had 17 slaapkamers en een begeerlijk uitzicht op het park.

Om het land nog mooier te maken liet Nicholson een meer aanleggen met veteraan-soldaten uit de Slag bij Waterloo. Vandaar de naam 'Waterloo Lake'. Het was een zeer effectieve manier om een deel van het verminkte land te bedekken. Vandaag de dag herbergt het een verscheidenheid aan watervogels, waaronder de knobbelzwaan, Canadese gans, kokmeeuw, waterhoen, meerkoet en af en toe een blauwe reiger.

Waterloo Lake. Foto door Grant Davies

Zie ook: De Oost-Indische Compagnie en haar rol in het regeren van India

Nicholson liet een tweede meer aanleggen dichter bij het Mansion, niet zo groot als Waterloo Lake maar nog steeds een toevoeging aan de schoonheid van het park en nu een beschermd natuurgebied. Hij liet een kasteelfollie bouwen iets verder van het Mansion dan het Upper Lake, ontworpen voor ontspanning en contemplatie. Vandaag de dag is het een aangename plek om te ontspannen met uitzicht op een veld dat naar het Waterloo Lake leidt.

Bovenmeer. Foto door Grant Davies

Een beekje bij het landhuis voedde een kleine rechthoekige vijver in de nabijgelegen kanaaltuin. Hieraan grensde de ommuurde moestuin die de plek werd van de huidige Tropical World.

Castle Folly. Foto door Grant Davies

Een familieruzie leidde tot de verkoop van het park aan de Leeds Corporation in 1872. Sir John Barran, burgemeester van Leeds, verzekerde zich van de aankoop. Hij nodigde Prins Arthur, zoon van Koningin Victoria, uit om naar Leeds te komen en het park te openen voor het publiek. Zo werd het Park op 19 september 1872 officieel een openbaar park.

Sindsdien heeft het park vele duizenden bezoekers getrokken. Het is de locatie geweest voor grote muziekconcerten voor grote namen als Bruce Springstein, Michael Jackson, Madonna, Robbie Williams, Ed Sheeran en nog veel meer.

De wereldtriatlon wordt jaarlijks gehouden in Roundhay Park. Er zijn ook jaarlijkse eetfestivals, kermissen, circussen en andere feestelijke evenementen.

Aan de overkant van de hoofdweg die ter ere van Prins Arthur is vernoemd, Princes Avenue, is Tropical World een belangrijke toeristische attractie voor Leeds - een overdekte dierentuin die beroemd is om zijn stokstaartjes en aparte kamers heeft voor de jungle, woestijn en nachtelijke omgevingen.

Roundhay Park begon als jachtgebied voor koningen en is nu uitgegroeid tot een belangrijke attractie in Leeds, een plaats van schoonheid en vermakelijke evenementen. Als je het park bezoekt, denk dan aan de plaats ervan in de geschiedenis - ooit voor koningen en nu voor het grote publiek.

Grant Davies is een freelance schrijver met interesse in geschiedenis en astronomie.

Paul King

Paul King is een gepassioneerd historicus en fervent ontdekkingsreiziger die zijn leven heeft gewijd aan het blootleggen van de boeiende geschiedenis en het rijke culturele erfgoed van Groot-Brittannië. Geboren en getogen op het majestueuze platteland van Yorkshire, ontwikkelde Paul een diepe waardering voor de verhalen en geheimen die verborgen liggen in de eeuwenoude landschappen en historische monumenten die overal in het land te vinden zijn. Met een graad in archeologie en geschiedenis aan de beroemde Universiteit van Oxford, heeft Paul jarenlang in archieven gedoken, archeologische vindplaatsen opgegraven en avontuurlijke reizen door Groot-Brittannië gemaakt.Pauls liefde voor geschiedenis en erfgoed is voelbaar in zijn levendige en meeslepende schrijfstijl. Zijn vermogen om lezers terug in de tijd te vervoeren en hen onder te dompelen in het fascinerende wandtapijt van het Britse verleden, heeft hem een ​​gerespecteerde reputatie opgeleverd als een vooraanstaand historicus en verhalenverteller. Via zijn boeiende blog nodigt Paul lezers uit om met hem mee te gaan op een virtuele verkenning van de historische schatten van Groot-Brittannië, waarbij hij goed onderzochte inzichten, boeiende anekdotes en minder bekende feiten deelt.Met de vaste overtuiging dat het begrijpen van het verleden de sleutel is tot het vormgeven van onze toekomst, dient Paul's blog als een uitgebreide gids, die lezers een breed scala aan historische onderwerpen presenteert: van de raadselachtige oude steencirkels van Avebury tot de magnifieke kastelen en paleizen die ooit koningen en koninginnen. Of je nu een doorgewinterde bentgeschiedenisliefhebber of iemand die op zoek is naar een kennismaking met het boeiende erfgoed van Groot-Brittannië, Paul's blog is een go-to-resource.Als doorgewinterde reiziger beperkt Pauls blog zich niet tot de stoffige boekdelen uit het verleden. Met een scherp oog voor avontuur gaat hij regelmatig op ontdekkingstocht ter plaatse, waarbij hij zijn ervaringen en ontdekkingen documenteert door middel van verbluffende foto's en boeiende verhalen. Van de ruige hooglanden van Schotland tot de pittoreske dorpjes van de Cotswolds, Paul neemt lezers mee op zijn expedities, ontdekt verborgen juweeltjes en deelt persoonlijke ontmoetingen met lokale tradities en gebruiken.Pauls toewijding aan het promoten en behouden van het erfgoed van Groot-Brittannië gaat ook verder dan zijn blog. Hij neemt actief deel aan instandhoudingsinitiatieven, helpt historische locaties te herstellen en lokale gemeenschappen voor te lichten over het belang van het behoud van hun culturele erfenis. Door zijn werk streeft Paul er niet alleen naar om te onderwijzen en te entertainen, maar ook om meer waardering te wekken voor het rijke tapijt van erfgoed dat overal om ons heen bestaat.Ga met Paul mee op zijn boeiende reis door de tijd terwijl hij je begeleidt om de geheimen van het Britse verleden te ontrafelen en de verhalen te ontdekken die een natie hebben gevormd.