تعطیلات بزرگ ساحلی بریتانیا در سال‌های پس از جنگ، دهه 1950 و 1960 به اوج خود رسید. اکنون که از طریق مرخصی سالانه با حقوق برای بسیاری مقرون به صرفه است (به لطف قانون حقوق تعطیلات 1938)، مقاصد انتخابی تا حد زیادی به محل زندگی شما بستگی دارد. به عنوان مثال، در شمال، کسانی که از شهرهای آسیاب، منچستر، لیورپول یا گلاسکو هستند، به احتمال زیاد به بلکپول یا مورکامب می روند: کسانی که از لیدز هستند به اسکاربرو یا فیلی می روند. لندنی ها ممکن است برایتون یا مارگیت را انتخاب کنند.

اگر مسافتی را برای تعطیلات خود می‌روید، برای مثال رانندگی به تفرجگاه‌های محبوب توربی یا غرب کشور، یک روز کامل طول می‌کشد تا به آنجا سفر کنید. در سالهای اولیه پس از جنگ، بزرگراه نبود. اولین بزرگراهی که در بریتانیا افتتاح شد، گذرگاه پرستون در سال 1958 بود: اگر به کورنوال یا دوون می‌رفتید، استفاده چندانی نمی‌شد!

بسیاری از شهرک‌های صنعتی هفته‌های تعطیل محلی داشتند (هفته‌های بیداری یا دو هفته مبادلات تجاری) زمانی که کارخانه یا کارخانه محلی برای تعمیر و نگهداری تعطیل می‌شد و همه کارگران به طور همزمان از مرخصی سالانه خود استفاده می‌کردند.

در دهه‌های 1950 و 1960 برای خانواده‌ها تعطیلات در خارج از کشور غیرعادی بود، اکثر آنها در بریتانیا می‌ماندند. . کسانی که به اندازه کافی خوش شانس هستند که اقوام خود را در کنار ساحل زندگی می کنند، ممکن است با آنها تعطیلات کنند، برخی آپارتمان یا خانه اجاره می کنند، برخی در یک مهمانخانه، B&B یا هتل اقامت می کنند، در حالی که بسیاری به سمت کمپ های تعطیلات مانند می روند.Butlins یا Pontins.

اتاق غذاخوری، اردوگاه تعطیلات Butlins در Pwllheli، اوایل دهه 1960

اردوگاه های تعطیلات، مانند آنچه در کمپ کمدی تلویزیونی «سلام- Di-Hi'، در بریتانیا پس از جنگ با سرگرمی‌های خانوادگی و فعالیت‌هایی که با دستمزد متوسط ​​هفتگی یک مرد در دسترس بود، محبوب شد. سفر به کمپ با چارابانک (مربی) خواهد بود. کارکنان سرگرمی از کمپینگ‌ها استقبال می‌کنند (کت‌های قرمز برای Butlins، آبی برای Pontins). سه وعده غذایی در روز بود که در سالن غذاخوری عمومی سرو می‌شد، فعالیت‌های روزانه برای بزرگسالان و کودکان و البته سرگرمی‌های عصرانه. لذت یک کودک، همه فعالیت‌ها از جمله استخر، سینما، سواری در نمایشگاه و پیست اسکیت رایگان بود!

چه یک روز بیرون از دریا یا یک دو هفته، همه استراحتگاه‌های بریتانیا سرگرمی و فرار را ارائه می‌دهند. از زندگی روزمره در آنجا پاساژهای تفریحی، غرفه‌های آب نبات و کلبه‌های غذای دریایی وجود داشت که کاکل‌ها و کاکل‌ها را در مخروط‌های کاغذی می‌فروشند. کافه‌هایی با میزهای فرمیکا و صندلی‌های چوبی، ماهی و چیپس را همراه با لیوان‌های چای داغ و نان سفید و کره سرو می‌کردند. خر سواری در ساحل، گلف دیوانه‌وار، سرسره‌های اسکلت پناهگاه و جاخالی‌ها وجود داشت. در امتداد گردشگاه، مغازه‌هایی را می‌بینید که سنگ، کارت پستال، سطل و بیل می‌فروشند، همراه با آسیاب‌های بادی پلاستیکی و بسته‌های پرچم برای تزئین قلعه‌های شنی.

Helter Skelter، South Shields، 1950

Awayاز ساحل، در باغ‌های عمومی زینتی و زیبا، یک دکه موسیقی وجود دارد که با صندلی‌های عرشه راه راه احاطه شده است و شاید یک آلاچیق که در آن ارگ Wurlitzer هنگام بارندگی می‌نوازد.

در ساحل، هر آب و هوایی، خانواده هایی را خواهید دید که در پشت بادگیرها پناه گرفته اند. در حالی که بزرگسالان در صندلی‌های عرشه‌ای که برای یک روز یا نیم روز اجاره کرده بودند استراحت می‌کردند، بچه‌ها توپ بازی می‌کردند، قلعه‌های شنی حفر می‌کردند، به استخرهای سنگی می‌رفتند و در دریا پارو می‌زدند. برخی از خانواده ها کلبه های ساحلی را در طول روز یا هفته اجاره می کردند. این مکان‌ها مکان‌های بسیار خوبی برای پناه گرفتن در برابر باران و تعویض لباس‌های شنا بودند.

کلبه‌های ساحلی، فیلی، 1959

بیکینی اختراع شد. در سال 1946 و در دهه 1950 بین زنان بسیار محبوب شد. مردان شورت شنا به سبک بوکسری می پوشیدند، در حالی که بچه ها اغلب لباس های شنا و تنه های شنای دست بافت می پوشیدند - خوب، یعنی تا زمانی که خیس شوند! و البته، روسری منتخب برای جنتلمن فولیکولیک، دستمال گره‌دار بود!

آفتاب‌سوختگی خطری برای سلامتی محسوب نمی‌شد، در واقع کاملا برعکس. اگر از لوسیون برنزه کننده آفتاب استفاده می شد، آن Coppertone بود، در غیر این صورت از روغن بچه و بازتابنده های UV برای رسیدن به رنگ ماهاگونی عمیق مورد نظر استفاده می شد که به همسایگان نشان می داد شما در تعطیلات دور بوده اید.

ساحل در ساوث شیلدز، 1950

شب، سینما، میخانه ها، یکنوع بازی شبیه لوتو، رقص یا سرگرمی زنده درتئاترها سرگرمی‌های کنار دریا یک سنت بسیار بریتانیایی است: همه استراحتگاه‌های ساحلی بزرگ دارای سرگرمی‌های محبوب آن روز هستند، برای مثال Ken Dodd یا Des O'Connor، در نمایش‌های سبک پایانی اسکله. در واقع، اگر به اندازه کافی خوش شانس بودید که در اوایل دهه 1960 در مارگیت در باغ های زمستانی حضور داشتید، بیتلز بخشی از صورت حساب فصل تابستان بود!

تفریح ​​های ساحلی بریتانیا در اوایل شهرت متفاوتی پیدا کردند و در اواسط دهه 1960 گروه‌هایی از نوجوانان - مودها با لباس‌هایشان که سوار اسکوتر می‌شدند و راک‌هایی با چرم‌هایشان روی موتور سیکلت - به‌طور دسته جمعی در تعطیلات بانکی به آنجا می‌رفتند. با تعقیب باندهای رقیب ناگزیر مشکلاتی پیش می آمد: در برایتون در سال 1964، جنگ دو روز طول کشید، در امتداد ساحل به سمت هاستینگز حرکت کرد و تیتر مطبوعات، "نبرد دوم هاستینگز" را به خود اختصاص داد.

اعتبار عکس: فیل سلنز، تحت مجوز CC 2.0 Generic

روزهای شکوه تعطیلات ساحلی بریتانیا با فرا رسیدن عصر جت و تعطیلات تور بسته ارزان به اسپانیا به پایان رسید. جایی که آفتاب (و آفتاب سوختگی) تقریبا تضمین شده بود. سوغاتی های تعطیلات اکنون به جای چوب های سنگ و صدف های دریایی، سومبرو، عروسک های فلامنکو و کاستن ها بودند. اما امروزه، با افزایش محبوبیت برای اقامتگاه‌ها، استراحتگاه‌های ساحلی بار دیگر خود را به‌عنوان مقاصد خانوادگی عالی معرفی می‌کنند.