De vrouwelijke spionnen van de SOE
Nadat Frankrijk in juni 1940 een wapenstilstand met Duitsland had getekend, vreesde Groot-Brittannië dat de schaduw van het nazisme over Europa zou blijven vallen. Om het Franse volk aan het vechten te houden, beloofde premier Winston Churchill de steun van het Verenigd Koninkrijk aan de verzetsbeweging. De Special Operations Executive, of SOE, werd geboren en kreeg de opdracht om "Europa in vuur en vlam te zetten".
Zie ook: Pearly koningen en koninginnenHet officiële doel van de SOE, met hoofdkwartier in Baker Street 64 in Londen, was om Britse speciale agenten ter plaatse te zetten om "de onderdanen van de onderdrukte landen te coördineren, inspireren, controleren en bij te staan". Minister van Economische Oorlogsvoering Hugh Dalton leende de tactieken voor ongeregelde oorlogsvoering die twee decennia eerder door het Ierse Republikeinse Leger werden gebruikt. De "Baker Street Irregulars", zoals ze bekend werden, warenZe werden getraind in sabotage, kleine wapens, radio- en telegraafcommunicatie en ongewapende gevechten. SOE-agenten moesten ook vloeiend de taal spreken van het land waar ze zouden worden ingezet, zodat ze zich naadloos konden integreren in de samenleving. Als hun aanwezigheid te veel argwaan wekte, konden hun missies al voorbij zijn voordat ze begonnen waren.
Odette Sansom Hallowes, ondervraagd en gemarteld door de Gestapo en opgesloten in het concentratiekamp Ravensbruck. De film 'Odette' uit 1950 is gebaseerd op haar oorlogsexploten.
Uitgebreide training in het weerstaan van ondervragingen en het ontwijken van gevangenneming onderstreepte de ernst van hun missies. Angst voor de Gestapo was reëel en gegrond. Sommige agenten verstopten zelfmoordpillen in hun jasknopen voor het geval ze niet konden ontsnappen. Ze wisten dat het onwaarschijnlijk was dat ze hun thuis in het Britse Gemenebest zouden terugzien, maar aanvaardden het risico.
Voor ongeregelde missies was ongeregeld materieel nodig. De afdeling Operations and Research van SOE ontwikkelde unieke apparaten die agenten konden gebruiken bij sabotage en gevechten van dichtbij. Hun uitvindingen, waaronder een exploderende pen en wapens verborgen in alledaagse voorwerpen zoals paraplu's en pijpen, zouden zelfs de inspiratiebron vormen voor de James Bond-romans van Ian Fleming. Operations and Research ontwikkelde ook een opvouwbare fiets genaamd deDe meeste uitvindingen van de groepen, zoals waterdichte containers die de voorraden van agenten beschermden tijdens parachutesprongen, waren praktischer.
De Welbike
Draagbare communicatiemiddelen waren van het grootste belang omdat radio- en telegraafcommunicatie ervoor zorgden dat het Franse verzet (en SOE-agenten) niet afgesneden waren van de buitenwereld. Radio-operators moesten mobiel blijven en droegen hun radioapparatuur vaak op hun rug terwijl ze van schuilplaats naar schuilplaats trokken. Hun overleving hing af van hun vermogen om snel berichten door te geven en zich te verplaatsen.snel.
Samen met onregelmatige tactieken en ongebruikelijk materieel wist de Britse regering dat een onregelmatige oorlog onregelmatige strijders vereiste. Vrouwen bleken van onschatbare waarde te zijn als koeriers, spionnen, saboteurs en radio-operators in het veld. Hoewel vrouwelijke agenten dezelfde training kregen als de mannen, stonden sommigen afwijzend tegenover het idee om vrouwen achter de vijandelijke linies te sturen. Ze stemden er schoorvoetend mee in dat vrouwelijke spionnen aparteVrouwen konden vrij reizen omdat ze overdag niet hoefden te werken. Genderstereotypen hielpen ook om de vrouwen boven verdenking te houden. Wie kon zich immers voorstellen dat een vrouw een levensvatbare strijder in een oorlog kon zijn?
Zie ook: Het Derde Leger - Lord Stanley in de Slag om BosworthViolette Szabo, geëxecuteerd in concentratiekamp Ravensbrück, 1945. 'Carve Her Name With Pride' (1958) is een grotendeels accurate weergave van Szabo's leven in oorlogstijd, naar het gelijknamige boek.
Vrouwen waren echter meer dan levensvatbaar: ze waren cruciaal voor het succes van SOE-missies. Hoewel ze later zouden worden geëerd voor hun "opvallende moed", waren de vrouwelijke spionnen van de SOE succesvol omdat ze leerden onopvallend te zijn. Ze namen geheime identiteiten aan, gingen op geheime missies en werden vertrouwd met de grootste geheimen van hun land. 39 van de 470 SOE-agenten in Frankrijk warenvrouwen, met nog eens zestien ingezet in andere gebieden.
Nancy Grace augustus wake
De Gestapo gaf Nancy Grace August Wake de bijnaam "de witte muis" vanwege haar griezelige vermogen om aan gevangenneming te ontkomen. Toen ze hoorde dat een van de verzetsgroepen geen radio meer had voor communicatie, reed ze bijna 300 kilometer op een fiets om radiocontact te maken met het SOE-hoofdkwartier en een dropping van uitrusting te regelen. Ondanks vele bijna-ongelukken overleefde Wake de oorlog. Eerste hulpOdette Hallowes, lid van de Verpleegkundige Yeomanry (FANY), ontsnapte ook aan de dood. Hallowes werd bij het verzet in Cannes gevangen genomen en naar het concentratiekamp Ravensbrück gestuurd. Ze overleefde twee jaar in de gevangenis, vaak in eenzame opsluiting, voordat het kamp werd bevrijd door de Geallieerden.
Noor Inayat Khan
Andere vrouwen waren niet zo gelukkig. Noor Inayat Khan, codenaam Madeleine, was radiotelegrafiste in Frankrijk. Nadat haar hele team in een hinderlaag was gelokt en gearresteerd, werd ze door een Fransman aan de Gestapo verraden in de hoop op een grote beloning. Khan brak niet tijdens het verhoor en probeerde verschillende keren aan haar ontvoerders te ontsnappen. In september 1944 werd ze naar Dachau gestuurd en bij aankomst geëxecuteerd.Violette Szabo, een agent die in Limoges was geplaatst, onderging een soortgelijk lot in Ravensbrück. Ze was 23 jaar oud.
Plaquette ter ere van Noor Inayat Khan, herdenkingshal, concentratiekamp Dachau
De verhalen van de "ongeregelde" vrouwen van de SOE overstijgen man en vrouw: het zijn menselijke verhalen van durf, moed en opoffering. Sansom, postuum gevolgd door Szabo en Khan, waren de eerste vrouwen die het George Cross kregen, de hoogste Britse dapperheidsonderscheiding voor burgers en gelijkwaardig aan het Victoriakruis voor de strijdkrachten; anderen zoals Wake kregen de daaropvolgende George Medal. Hoewelvechtend, waren ze niet bij de strijdkrachten omdat het vrouwenkorps niet in de strijd mocht: ze moesten zich aansluiten bij de vrijwillige FANY (die nog steeds bestaat), het uniform dat je ziet op de foto's van Sansom en Wake" Het aantal medailles dat postuum werd toegekend, getuigt van de gevaren die SOE-agenten bereid waren te accepteren als de prijs voor het beschermen van de vrijheid. Hun namen zijn niet algemeen, maar dat was hun moed ook niet.De mannen en vrouwen van de Special Operations Executive wijdden hun leven aan het helpen van Europa om aan de schaduw van Hitler te ontsnappen.
Het George Kruis
Door Kate Murphy Schaefer. Kate Murphy Schaefer heeft een MA in geschiedenis met een concentratie in militaire geschiedenis aan de Southern New Hampshire University. Ze is ook de auteur van een blog over vrouwengeschiedenis, www.fragilelikeabomb.com. Ze woont buiten Richmond, Virginia met haar geweldige man en pittige beagle-mix.