مذاکره درباره آداب روز سنت ولنتاین همیشه دشوار است. به عنوان مثال، یک کارتون اخیر را در نظر بگیرید که دریافت کننده خشمگین گل، غذای کوچک و کارت غول پیکر روز ولنتاین را نشان می دهد که دوست پسرش را مورد سرزنش قرار می دهد، زیرا او رژیم غذایی جدیدی داشت و به گل ها حساسیت داشت و کارت به طور پایدار تولید نشد. می توان استدلال کرد که جشن لورو بر اساس سر بریدن یک سرباز رومی همیشه مشکل ساز بود...

پاسخ اخیر باغ وحش ال پاسو به این امر این بود که جنبه تاریک تر را در آغوش بگیرد. روز با پیشنهادی به مردم برای نامگذاری سوسک‌های باغ‌وحش به نام سوسک‌های سابق خود، قبل از تماشای غذا خوردن آن‌ها با یک میری‌کت به‌طور زنده در فیس‌بوک. با کلیشه کارت تبریک «رز قرمز است، بنفش آبی است» فاصله زیادی دارد، و به نظر می رسد کمی خشن به سوسک های بیچاره است، که در همه این ها تماشاگران بی گناهی بیش نیستند. با این حال، هیچ چیز جدیدی در مورد موضوع "ولنتاین بد من" وجود ندارد. و همه چیز در دهه 1840، با ظهور کارت ولنتاین سرکه آغاز شد.

پادزهر عالی برای تبریک توری و قلب "ولنتاین من باش"، ولنتاین سرکه باعث توهین به یک شکل هنری شد. قربانیان آن به کاریکاتورهایی تقلیل یافتند، از جمله خدمتکار پیر، مست، زن سرزنش کننده، شوهر مرغ نوک زده و تعدادی دیگر که منعکس کننده نگرش های اجتماعی آن روز بودند. این کارت ها در بریتانیا و ایالات متحده برای بیش از یک قرن محبوب بودند، اگرچه دو کشور توسعه یافتندطرح‌ها و سبک‌های متفاوت کارت همه طبقات، در نهایت زمانی که میزان تحصیلات و باسوادی در حال افزایش بود، در میان طبقه کارگر محبوبیت خاصی پیدا کردند. در یک نقطه، فروش ولنتاین سرکه با کارت های معمولی مطابقت داشت. برای اضافه کردن توهین به جراحت، در ایالات متحده آمریکا نامه‌ها همچنان می‌توانست «جمع آوری» ارسال شود، که به این معنی است که گیرنده باید هزینه پست را بپردازد. در بریتانیا، اصلاحات رولند هیل و ورود پنی بلک به این معنی بود که قربانیان جیب دیگر مجبور نبودند برای امتیاز توهین هزینه کنند.

کارت ها چقدر توهین آمیز بودند؟ باید گفت که آنها در مقایسه با طوفان میانگین توییتر در یک روز خبری آرام ملایم به نظر می رسند. در اینجا نمونه ای از یکی از بریتانیا آمده است:

«شما همانقدر مبتذل هستید که من دوست دارم ملاقات کنم،

و با این حال شما غرور و غرور بلعیده شده است،

اما من فکر می کنم خیلی زود متوجه خواهید شد،

که همه شما را فردی نادان می پندارند. "

یکی دیگر به گیرنده می گوید که او آنقدر عاشق مشروب است که نمی تواند خود را دوست دختر پیدا کند:

"بوسه بطری لذت قلب شماست،

و هر شب از خانه به رختخواب می روید،

چه اهمیتی برای دختران دارید، مهم نیست چقدر منصفانه؟

به غیر از مشروبات الکلی، شما دوست نداریدیدک.»

البته نکته اینجاست که اینها به صورت ناشناس ارسال شده اند و در نتیجه احتمال سوء تفاهم های پنج ستاره ای ایجاد می شود، البته بحث و مشاجره و حتی دعوا هم وجود ندارد. اگر متوجه شود، فرستنده می تواند ادعا کند که در واقع یک ولنتاین کمیک بوده است، با طنز و نه سوء قصد. با این حال، غیرقابل انکار است که از این خطوط دوری کنم « درخشش تو مرا مجذوب نمی‌کند/ خوب می‌دانم چقدر تلخ/ زندگی من می‌شد، اگر بپذیرم/ تو را برای همسرم، یک مار زنگی ” به عنوان بازيگر بازيگر. اگر گیرنده هنوز در مورد احساسات فرستنده شک داشت، کارتون همراه با یک مار مات با کت و شلوار باید پیام را با ظرافت یک پتک پرنده به خانه هدایت می کرد.

در واقع، برس کردن. به نظر می رسد خواستگاران ناخواسته یکی از کاربردهای اصلی این کارت های ویتریولیک ​​بوده اند. چرا می‌گویید «نه، متشکرم، علاقه‌ای ندارم»، در حالی که می‌توانید آن را در یک شعر چهار بیتی با تمام جذابیت یک بمب بدبو که در پر زرق و برق منفجر شده است بیان کنید؟ خیلی راحت تر و کمتر آزاردهنده تر از گفتن رو در رو است. به قیمت یک پنی کارت و یک پنی برای ارسال آن، انتقام هم شیرین و هم ارزان بود.

بالا: ولنتاین سرکه ای از دهه 1870

اما به این سادگی هم نبود. برخی از دفاتر پست این پیام ها را به قدری توهین آمیز می دانستند که از تحویل آنها خودداری می کردند. احتمالاً گوشه ای از پست وجود داشته استدفتری اختصاص داده شده است تا آنها را درهم نگه دارد، احتمالاً با "هشدار! سمی!» نشانه هایی که با یک یا دو جمجمه و استخوان های متقاطع پشتیبان شده اند. شاید هم به فرستنده و هم به گیرنده لطف می کردند. ریختن یک ولنتاین سرکه در پست ممکن است منجر به همان نوع احساس گناه تاخیری شود که از فشار دادن دکمه "ارسال" برای ایمیلی که در آن زمان ایده خوبی به نظر می رسید، ناشی می شود.

Vinegar Valentines and the رأی دهندگان

به عنوان زنانی که دیده می شد نقشی را که جامعه برایشان مناسب می دانست، یعنی ازدواج و خانه انکار می کردند، رأی دهندگان به عنوان سوژه های ولنتاین سرکه مورد انتقاد قرار گرفتند. یکی از آن‌ها یک سوفراژت بلندقد را نشان می‌دهد که روی کوپید با کلاه بالا فشار می‌آورد و او را به سمت زمین له می‌کند. آیه تا حدودی شوم چنین می‌گوید:

"شاید فکر کنید که کوپید بیچاره غافلگیر کردن، با دست یک حق رای، سرگرم کننده است.

اما او حیله گر و باهوش است، بله، این مالش است،

انتقام دامی است که او خواهد گذاشت."

در در واقع، زنان تاجر، زنان شیک پوش، زنان تحصیل کرده، «دختران ورزشکار» و حتی کسانی که فقط «کتاب خوان» بودند، مورد سوء استفاده مشابه قرار گرفتند. با این حال، پلیس ها، بازیگران، خوانندگان و کانتری ها که خود را عاشق می پنداشتند نیز همین کار را کردند. وقتی نوبت به ولنتاین سرکه می رسید، همه چیز به هم ریخته بود.

اگر سهمیه مورد انتظار پیام های عاشقانه خود را در این روز ولنتاین دریافت نکردید، درحداقل با شانس شما از نسخه مخرب اجتناب کرده اید. به قول معروف، نفرت‌ها متنفر خواهند شد، و همیشه آدم‌هایی هستند که ترجیح می‌دهند کارت‌های روز ولنتاین را با سرکه کافی برای طعم دادن به یک جفت شام ماهی بفرستند. هیچ کس به آن نیاز ندارد. و به عبارتی دیگر، می توانید با عسل بیشتر مگس بگیرید تا سرکه. یا سوسک‌ها، که می‌توان آن‌ها را به یک میرکت در نزدیکی خورانده کرد، البته اگر شما اینقدر تمایل داشته باشید که یکی از آنها را به نام آن سابق نامگذاری کرده‌اید.

Miriam Bibby BA MPhil FSA Scot یک مورخ، مصرشناس است. و باستان شناس با علاقه خاص به تاریخ اسب. میریام به عنوان متصدی موزه، دانشگاهی دانشگاه، ویراستار و مشاور مدیریت میراث کار کرده است. او در حال گذراندن دوره دکترای خود در دانشگاه گلاسکو است.