Nazwa Newgate ma złą sławę w annałach londyńskiej historii. Powstała ze zbioru cel w starych murach miejskich na zachodzie (powyżej "Nowej Bramy"), została założona w 1188 roku za panowania Henryka II w celu przetrzymywania więźniów przed ich procesem przed sędziami królewskimi. Nazwa przeszła do niesławy jako synonim rozpaczy; oubliette, z którego stryczek kata był często jedyną drogą.na zewnątrz.

Rozbój, kradzież, niespłacanie długów - wszystkie te przestępstwa mogły doprowadzić do więzienia, o czym mogli zaświadczyć kolejni słynni więźniowie, od Bena Johnsona po Casanovę. Więzienie znajdowało się bardzo blisko Smith Field, tuż za murami miasta, miejsca, w którym w dni targowe dokonywano uboju bydła, a skazańców wieszano lub palono podczas publicznych egzekucji.

Nie jest zaskoczeniem, że więzienie Newgate, niszczejące serce średniowiecznego miasta, ma swój udział w ponurych i makabrycznych opowieściach, a jedna z nich mówi o poważnym głodzie, który ogarnął kraj za panowania Henryka III. Mówi się, że warunki wewnątrz stały się tak rozpaczliwe, że więźniowie byli zmuszeni do kanibalizmu, aby pozostać przy życiu. Historia głosi, że uczony został uwięzionywśród zrozpaczonych więźniów, którzy nie tracili czasu na obezwładnienie, a następnie pożarcie bezbronnego mężczyzny.

Okazało się to jednak pomyłką, ponieważ uczony został uwięziony za zbrodnie czarów przeciwko królowi i państwu. Oczywiście, jak głosi historia, po jego śmierci pojawił się potworny, czarny jak węgiel pies, który prześladował winnych więźniów w oślizgłych ciemnościach więzienia, zabijając każdego z nich, dopóki nielicznym udało się uciec, oszalałym ze strachu. Jednak praca psaBestia upolowała każdego z mężczyzn i w ten sposób zemściła się na swoim panu zza grobu.

Rysunek przedstawiający Czarnego Psa z Newgate, 1638 r.

Być może ten zły duch był manifestacją brutalnych warunków panujących w środku, opowieścią przekazywaną dzieciom jako ostrzeżenie przed tym, co może się stać, jeśli znajdą się po złej stronie prawa. Ale drobna przestępczość była sposobem na życie dla wielu, którzy często stawali przed wyborem między kradzieżą a głodem. Słynny złodziej Jack Sheppard był jednym z nich, a jego seria brawurowych ucieczek z różnych więzieńuczyniła z niego bohatera ludowego dla klasy robotniczej.

Czterokrotnie udało mu się uciec z więzienia, w tym dwukrotnie z samego Newgate. Pierwszy raz polegał na poluzowaniu żelaznej kraty w oknie, opuszczeniu się na ziemię za pomocą zawiązanego prześcieradła, a następnie ucieczce w damskich ubraniach. Za drugim razem, gdy znalazł się w Jego Brytyjskiej Mości, jego ucieczka była jeszcze bardziej odważna. Wspiął się po kominie z celi do pokoju powyżej,Używając jedynie koca, przedostał się do sąsiedniego budynku, po cichu włamał się na posesję, zszedł po schodach i wyszedł tylnymi drzwiami na ulicę - a wszystko to bez hałasu, który obudziłby sąsiadów.

Kiedy stało się to wiadome, nawet Daniel Defoe (sam będący byłym gościem Newgate) był zdumiony i napisał relację z tego wyczynu. Niestety dla Shepparda, jego kolejny pobyt w Newgate (ponieważ wydaje się, że nie mógł porzucić swoich złodziejskich sposobów) miał być jego ostatnim. Został przewieziony na szubienicę w Tyburn i powieszony 16 listopada 1724 roku.

Jack Sheppard w więzieniu Newgate

Pod koniec XVIII wieku wszystkie publiczne egzekucje zostały przeniesione do Newgate, co zbiegło się w czasie z częstszym stosowaniem kary śmierci, nawet za przestępstwa wcześniej uważane za zbyt drobne, aby zasługiwać na ostateczny wyrok. Tak zwany "Krwawy Kodeks" stworzył ponad dwieście przestępstw, które były teraz karane śmiercią, i nie zostało to złagodzone aż do lat dwudziestych XIX wieku, chociaż transport do więzienia w Newgate nie był możliwy.Kolonie były bardzo często wykorzystywane do różnych przestępstw.

Newgate stało się morzem widzów w dni egzekucji, z wielką sceną wzniesioną na terenie dzisiejszego Old Bailey, aby zapewnić ogromnym tłumom jak najlepszy widok. Jeśli miałeś pieniądze, dom publiczny Magpie and Stump (dogodnie zlokalizowany naprzeciwko większej części więzienia) z przyjemnością wynajmował pokój na piętrze i zapewniał dobre śniadanie. Tak więc, ponieważ skazani mieli prawo doPrzed ostatnią podróżą Dead Man's Walk na szafot, zamożni mogli podnieść kieliszek lepszego rocznika, obserwując kata wykonującego swoją pracę.

Publiczne egzekucje zostały przerwane w latach sześćdziesiątych XIX wieku i przeniesione na dziedziniec samego więzienia. Jednak nadal można znaleźć Srokę i Pniaka w jego starej lokalizacji, z niezbyt podobną klientelą; detektywi i prawnicy ocierają się o dziennikarzy, oczekując na werdykty z niezliczonych sal sądowych w Old Bailey, tłum wyjącego tłumu zastąpiony tłumemkamery telewizyjne.

Publiczne wieszanie przed Newgate, początek XIX wieku

Więzienie Newgate zostało ostatecznie zburzone w 1904 roku, kończąc swoje siedemsetletnie panowanie jako najczarniejsza dziura w Londynie. Ale przejdź się wzdłuż Newgate Street, a zobaczysz stare kamienie dawnego więzienia, które teraz wspierają nowoczesne ściany Centralnego Sądu Karnego. Londyn ma sposób na recykling swojej przeszłości. Jeśli masz ochotę, wybierz się na krótki spacer po drugiej stronie ulicy, gdzie znajduje się kościół św.Wejdź do środka i zejdź w dół nawy, a tam znajdziesz w szklanej gablocie stary dzwon egzekucyjny Newgate. Dzwoniono w nocy przed egzekucją - alarm, który kończył się dla wszystkich trwałym snem.

Edward Bradshaw studiował anglistykę na Royal Holloway, University of London i jest żywo zainteresowany wszystkim, co ma związek z historią Wielkiej Brytanii, ponieważ przez wiele lat pracował w sektorze sztuki i dziedzictwa kulturowego. Jest także profesjonalnym niezależnym przewodnikiem dla City of London Corporation i członkiem City Guide Lecturers' Association. Ed jest także zapalonym pisarzem z dorobkiem scenicznym i radiowym.obecnie pracuje nad swoją pierwszą powieścią.

Wybrane wycieczki po Londynie: