در قرن نوزدهم، تلاش برای کاوش در داخل آفریقا و کشف منبع رودخانه نیل بر ذهن کاشفان اروپایی تسلط یافت. به اکتشافات اولیه آفریقا فکر کنید و نام هایی مانند جیمز بروس و پارک مونگو، استنلی و لیوینگستون، جان هانینگ اسپک و ریچارد برتون به ذهنتان خطور می کند.

در میان معاصران آنها زوجی کمتر شناخته شده بودند که داستانی جذاب پشت سر آنها داشت...ساموئل و فلورانس بیکر.

اگر بخواهید در مورد زندگی فلورانس در یک رمان بخوانید، احساس می کنید که اینطور بوده است. شاید کمی دور از ذهن

فلورانس که در کودکی یتیم شد، در حرمسرا بزرگ شد و سپس در حراج برده های سفیدپوست فروخته شد، تنها در اوایل نوجوانی خود بود که توسط یک ماجراجو و کاشف انگلیسی میانسال که او را با خود برد، "آزاد شد" با او به عمیق ترین آفریقا در جستجوی منبع نیل.

فلورانس فون ساس (Sass Flóra) در اوایل دهه 1840 در مجارستان به دنیا آمد. زمانی که خانواده‌اش درگیر انقلاب 1848/9 مجارستان برای استقلال از اتریش شدند، او فقط یک کودک بود. یتیم و تنها در یک اردوگاه پناهندگان در ویدین، شهری که در آن زمان در امپراتوری عثمانی بود، توسط یک تاجر برده ارمنی گرفته شد و در حرمسرا بزرگ شد.

در سال 1859 زمانی که او حدوداً 14 ساله بود، او را به حراجی بردگان سفیدپوست در شهر بردند تا فروخته شود. در آنجا او با ساموئل بیکر ملاقات کرد و زندگی او برای همیشه تغییر کرد.

ساموئل وایت بیکر یک جنتلمن انگلیسی بود.از خانواده ای ثروتمند با علاقه به شکار. ساموئل فقط 34 سال داشت که همسر اولش هنریتا در سال 1855 بر اثر تب حصبه درگذشت. فرمانروای پنجاب، همچنین یک شکارچی مشتاق بود و در سال 1858 آنها تصمیم گرفتند با هم یک سفر شکار در رودخانه دانوب داشته باشند. سال بعد آنها را در ویدین یافت. در اینجا بود که آنها از روی کنجکاوی تصمیم گرفتند در حراج برده شرکت کنند - حراجی که قرار بود فلورانس در آن فروخته شود.

داستان از این قرار است که پاشا عثمانی ویدین از بیکر برای او پیشی گرفت، اما پس از سقوط بیکر که عاشق فلورانس بور و چشم آبی بود، او را نجات داد و روحیه اش را دور کرد.

اگرچه امروز ما از این واقعیت که فلورانس و بیکر رابطه خود را به زبان ویکتوریایی شروع کردند تنها 14 سال داشت شوکه شدیم. زمانی که بیکر از تلاش دوستش جان هانینگ اسپک برای یافتن منبع نیل شنید، این زوج هنوز در اروپا بودند. اکنون که در فکر اکتشاف و اکتشافات آفریقایی وسواس افتاده بودند، در سال 1861 بیکر به همراه فلورانس به سمت اتیوپی و سودان حرکت کردند.

آنها که تصمیم گرفتند رودخانه را تا سرچشمه آن دنبال کنند، از خارطوم راهی سفر شدند. بالا رود نیل فلورانس ثابت کرد که یکی از اعضای بی‌ارزش حزب است زیرا به زبان عربی روان صحبت می‌کرد و در کودکی در حرمسرا آموخت.

نان‌ها تا آنجا که با قایق سفر کردند.گوندوکور (پایتخت کنونی سودان جنوبی) که در آن روزها پایگاهی برای تجارت عاج و برده بود. در اینجا آنها در راه بازگشت به انگلستان با دوست بیکر اسپک و همسفرش جیمز گرانت برخورد کردند. آنها به تازگی از دریاچه ویکتوریا آمده بودند، جایی که به نظرشان یکی از سرچشمه های رود نیل را کشف کرده بودند. نانواها تصمیم گرفتند به کار دوستان خود ادامه دهند و از گوندوکور تا دریاچه ویکتوریا به جنوب سفر کنند تا مسیر قطعی رودخانه را بیابند.

ساموئل و فلورانس بیکر

ساموئل و فلورانس با پای پیاده در امتداد رود نیل سفید ادامه دادند. پیشرفت آهسته، آلوده به حشرات، پر از بیماری و خطرناک بود. بسیاری از تیم اعزامی شورش کردند و در نهایت آنها را رها کردند. این زوج بیماری های تهدید کننده زندگی را تحمل کردند، اما پایداری کردند و پس از آزمایش ها و مصیبت های فراوان، سرانجام به موفقیت هایی دست یافتند و آبشار مورچیسون و دریاچه آلبرت را در جایی که اکنون اوگاندا نامیده می شود، کشف کردند، که سال ها پس از آن به عنوان منبع اصلی رود نیل در نظر گرفته می شد.

بعد از چهار سال اقامت در آفریقا، ساموئل و فلورانس به انگلستان بازگشتند و در سال 1865 مخفیانه ازدواج کردند. ساموئل مدال طلای انجمن جغرافیای سلطنتی را دریافت کرد و سپس در سال 1866 به عنوان شوالیه اعطا شد. داستان نحوه ملاقات آنها، زندگی مشترک آنها در آفریقا و ازدواج مخفیانه بعدی آنها به ملکه ویکتوریا رسید و معتقد بود که بیکرصمیمیت با همسرش قبل از ازدواج (که داشت)، این زوج را از دادگاه محروم کرد.

با داشتن تجربه تجارت برده، هنگامی که در سال 1869 نانواها توسط اسماعیل پاشا، نایب السلطنه ترک مصر، برای کمک به سرکوب تجارت برده در گوندوکور و اطراف آن دعوت شدند، عازم آفریقا شدند. یک بار دیگر. ساموئل با حقوق سالانه 10000 پوند، که در آن روزها مبلغ هنگفتی بود، فرماندار کل نیل استوایی شد.

تجار برده و اسیران آنها> نانواها که مجهز و ارتش کوچکی بودند، به دنبال بیرون راندن تاجران برده از منطقه بودند. در طی نبردی در ماسیندی، پایتخت بونیورو، فلورانس ظاهراً به عنوان پزشک خدمت می کرد، اگرچه آشکارا آماده جنگ بود، زیرا در کیف هایش تفنگ و یک تپانچه و همچنین، به طرز عجیبی، براندی و براندی به همراه داشت. دو چتر!

بیکر در نوشته‌ها و طرح‌های خود، فلورانس را به‌عنوان یک زن معمولی ویکتوریایی به تصویر می‌کشد، که لباس‌های نامناسبی به مد روز می‌پوشد. این ممکن است زمانی که در جمع دیگر اروپایی‌ها بود صادق باشد، اما در سفر شلوار می‌پوشید و سواره می‌رفت. به گفته همسرش، فلورانس "فریادکننده نبود"، به این معنی که او به راحتی نمی ترسید، که با توجه به داستان زندگی او، تعجب آور نیست. فلورانس یکی از بازماندگان زندگی بود.

چهار سال پس از ورود به بونیورو، بیکرها مجبور شدند شکست خود را بپذیرند.کمپین برای متوقف کردن تجارت برده در امتداد رود نیل. در بازگشت از آفریقا در سال 1873، آنها به سندفورد اورلی در دوون نقل مکان کردند و در دوران بازنشستگی راحت قرار گرفتند. ساموئل به نوشتن در مورد طیف وسیعی از موضوعات ادامه داد و فلورانس یک مهماندار برجسته جامعه شد.

فلورانس لیدی بیکر در حدود. 1875

بیکر در 30 دسامبر 1893 بر اثر حمله قلبی درگذشت. فلورانس تا زمان مرگش در 11 مارس 1916 در خانه آنها در دوون به زندگی ادامه داد. آنها در طاق خانوادگی در گریملی، نزدیک ووستر به خاک سپرده شدند. .

ساموئل بیکر یکی از مهم ترین کاشفان قرن نوزدهم بود که به خاطر سفرها و اکتشافاتش به عنوان شوالیه لقب گرفت. نانواها همچنین به خاطر تلاش هایشان برای لغو تجارت برده در سودان و دلتای نیل به یاد می آیند.