خ. روز پاتریک هر ساله در 17 مارس در بسیاری از جوامع در سراسر جهان جشن گرفته می شود. و اگرچه او ممکن است حامی قدیس ایرلند باشد، اما در ایالات متحده است که جشن ها به یک جشنواره ملی با رژه های خیابانی بزرگ تبدیل شده است، کل رودخانه ها سبز می شوند و مقادیر زیادی آبجو سبز مصرف می شود.

رسم روز سنت پاتریک در سال 1737 وارد آمریکا شد، که اولین سالی بود که به طور عمومی در بوستون جشن گرفته شد. اکثر آمریکایی ها و سایر مردم در سراسر جهان تصور می کنند که پاتریک ایرلندی بوده است: اینطور نیست، بسیاری از محققان معتقدند که او ولزی بود!

پاتریک (پاتریسیوس یا پادریگ) در حدود سال 386 پس از میلاد از والدینی ثروتمند به دنیا آمد. محل تولد پاتریک در واقع محل بحث است، زیرا بسیاری بر این باورند که او در پادشاهی شمالی هنوز ولزی زبان Strathclyde از سهام رومانو-بریتونیک، در Bannavem Taberniae متولد شده است. دیگران زادگاه او را در جنوب ولز در اطراف خور سورن یا در سنت دیویدز در پمبروکشایر، شهر کوچک سنت دیویدز می دانند که مستقیماً در مسیرهای تبلیغی دریایی و تجاری به و از ایرلند نشسته است. نام تولد او Maewyn Succat بود.

درباره زندگی اولیه او اطلاعات زیادی در دست نیست، اما اعتقاد بر این است که او توسط گروهی از غارتگران ایرلندی که به خانواده اش یورش بردند دستگیر و به بردگی با "هزاران نفر" فروخته شد. دارایی.

پاتریک به مدت شش سال برده بود و در این مدت زندگی کرد وبه عنوان یک چوپان در یک زندگی منزوی کار می کرد. او سرانجام موفق شد از اسیرکنندگان خود بگریزد و طبق نوشته هایش، صدایی در خواب با او صحبت کرد و به او گفت که زمان ترک ایرلند فرا رسیده است. برای این منظور، گفته می‌شود که پاتریک نزدیک به 200 مایل از کانتی مایو، جایی که در آن نگهداری می‌شد، تا سواحل ایرلند پیاده‌روی کرد.

پس از فرار، ظاهراً پاتریک مکاشفه دوم را تجربه کرد - فرشته‌ای در خواب که می‌گوید. او به عنوان مبلغ به ایرلند بازگردد. مدت کوتاهی پس از این سفر پاتریک به گول، تحت تعلیمات دینی زیر نظر ژرمنوس، اسقف اکسر، آموخت. دوره تحصیلی او بیش از پانزده سال به طول انجامید و با انتصاب او به عنوان کشیش به اوج رسید.

ورود سنت پاتریک 430 پس از میلاد

او سرانجام به ایرلند بازگشت تا به سایر مبلغان اولیه بپیوندد. ، احتمالاً در ارماغ ساکن شده اند و قصد داشتند مشرکان بومی را به مسیحیت تبدیل کنند. زندگی نامه نویسان قرن هفتم او با اشتیاق ادعا می کنند که او تمام ایرلند را به مسیحیت گروید.

در حقیقت به نظر می رسد که پاتریک در جلب نوکیشان بسیار موفق بود. او که با زبان و فرهنگ ایرلندی آشنا بود، به جای تلاش برای ریشه کن کردن باورهای بومی، آیین های سنتی را در درس مسیحیت خود تطبیق داد. او از آتش سوزی برای جشن عید پاک استفاده کرد، زیرا ایرلندی ها عادت داشتند خدایان خود را با آتش گرامی بدارند، او همچنین یک خورشید، نماد قدرتمند بومی، را بر روی صلیب مسیحی قرار داد.برای ایجاد چیزی که اکنون صلیب سلتیک نامیده می شود.

ناراحت کننده درویدهای سلتیک محلی گفته می شود که پاتریک چندین بار زندانی شد، اما هر بار موفق به فرار شد. او سفرهای زیادی به سراسر ایرلند کرد، صومعه‌ها را در سراسر کشور تأسیس کرد، مدارس و کلیساهایی را تأسیس کرد که به او در تبدیل ایرلندی‌ها به مسیحیت کمک می‌کرد.

مأموریت سنت پاتریک در ایرلند تقریباً سی سال به طول انجامید. پس از آن زمان به کانتی داون بازنشسته شد. گفته می شود که او در 17 مارس سال 461 پس از میلاد درگذشت و از آن زمان به بعد، این تاریخ به عنوان روز سنت پاتریک یاد می شود.

سنت غنی از افسانه ها و افسانه های شفاهی سنت پاتریک را احاطه کرده است، که بیشتر آنها را احاطه کرده است. بدون شک در طول قرن ها اغراق شده است - چرخاندن داستان های هیجان انگیز به عنوان وسیله ای برای به خاطر سپردن تاریخ همیشه بخشی از فرهنگ ایرلند بوده است.

برخی از این افسانه ها به یاد می آورند که چگونه پاتریک مردم را از مردگان زنده کرد، برخی دیگر که او همه را راند. مارهای ایرلند دومی واقعاً یک معجزه بود، زیرا مارها هرگز در جزیره ایرلند حضور نداشتند. با این حال، برخی ادعا می‌کنند که مارها با مشرکان بومی مشابه هستند.

یک داستان ایرلندی دیگر که ممکن است عنصری از حقیقت نیز در مورد آن داشته باشد، نشان می‌دهد که چگونه پاتریک از شبدر سه‌برگی برای توضیح تثلیث استفاده کرد. او ظاهراً از آن برای نشان دادن اینکه چگونه پدر، پسر و روح القدس می توانند به عنوان عناصر جداگانه وجود داشته باشند استفاده کرد.از همان موجودیت پیروان او رسم پوشیدن شبدر در روز جشن او را پذیرفتند و سبز شبدری رنگ اصلی جشن‌ها و جشن‌های امروزی است.