Mungo Park یک مسافر و کاوشگر باهوش و جسور بود که اصالتاً اهل اسکاتلند بود. او در طول قرن هجدهم، غرب آفریقا را کاوش کرد و در واقع اولین غربی بود که به بخش مرکزی رودخانه نیجر سفر کرد. در طول عمر کوتاه خود توسط یک رئیس مورها زندانی شد، سختی های ناگفته ای متحمل شد، هزاران مایل در آفریقا و سراسر جهان سفر کرد، در برابر تب و حماقت تسلیم شد، و حتی به اشتباه مرده فرض شد. زندگی او ممکن است کوتاه باشد، اما پر از جسارت، خطر و اراده بود. او به درستی به عنوان یک کاوشگر در میان درجات و کالیبر کاپیتان کوک یا ارنست شاکلتون یاد می شود. پسر یک کشاورز مستاجر از سلکرک، چه چیزی باعث شد پارک اینقدر از سواحل نمکی اسکاتلند به عمیق‌ترین و تاریک‌ترین آفریقا سفر کند؟

Mungo Park بود. در 11 سپتامبر 1771 به دنیا آمد و در سال 1806 در سن 35 سالگی درگذشت. او در یک مزرعه مستاجر در سلکرکشایر بزرگ شد. این مزرعه متعلق به دوک بوکلوش بود که اتفاقاً یکی از اجداد شخصیت تخیلی بی نظیر نیک کاراوی، معتمد و دوست جی گتسبی مرموز در اثر معروف اف. اسکات فیتزجرالد، «گتسبی بزرگ» بود. چه کسی می‌داند چه چیزی باعث شد فیتزجرالد دوک باکلوش را به‌عنوان پیشینیان دوردست اسکاتلندی انتخاب کند؟

اما دوک واقعی نیز از اهمیت کمتری برخوردار نبود، زیرا او صاحبخانه پارک جوان بود.در 17 سالگی مزرعه خانوادگی را رها کرد تا تحصیلات خود را ادامه دهد و در دانشگاه مشهور ادینبورگ تحصیل کند. بدون شک تصادفی نیست که پارکی که به زودی به شهرت رسید در دوران عصر روشنگری در اسکاتلند در دانشگاه ادینبورگ تحصیل می کرد. برخی از معاصران قبلی پارک در دانشگاه، چه به عنوان دانشجو یا استاد، متفکران و فیلسوفان معروف اسکاتلندی مانند دیوید هیوم، آدام فرگوسن، گرشوم کارمایکل و دوگالد استوارت بودند. انکارناپذیر است که این دانشگاه تعدادی از مهم ترین متفکران، کاشفان، ماجراجویان، مخترعان، دانشمندان، مهندسان و پزشکان زمان را به وجود آورده است. پارک قرار بود هم به عنوان پزشک و هم به عنوان کاشف به این صفوف بپیوندد. مطالعات پارک شامل گیاه شناسی، پزشکی و تاریخ طبیعی بود. او در سال 1792 عالی شد و فارغ التحصیل شد.

پس از پایان تحصیلات خود، تابستان را به انجام کار میدانی گیاه شناسی در ارتفاعات اسکاتلند گذراند. اما این برای رفع کنجکاوی مرد جوان کافی نبود و نگاهش به سمت شرق و به مشرق زمین مرموز چرخید. مونگو به عنوان جراح به یک کشتی شرکت هند شرقی پیوست و در سال 1792 به سوماترا، آسیا سفر کرد. او با نوشتن مقالاتی در مورد گونه جدیدی از ماهی سوماترا بازگشت. او با اشتیاق خود به گیاه شناسی و تاریخ طبیعی، بسیاری از خصوصیات طبیعت شناس چارلز داروین را داشت که قرار بود چند سال بعد از او پیروی کند. آنچه در مورد پارک واضح استتجربیات طبیعت در سوماترا این است که آنها به وضوح شور و شوق سفر را در روح او برانگیختند و مسیر بقیه زندگی شجاعانه و جسورانه او را تعیین کردند. به بیان دیگر، در سوماترا بود که بذر اکتشاف و ماجراجویی کاشته شد و سفر و اکتشاف به طور محکم در قلب بی باک پارک ریشه دوانید.

در سال 1794 پارک به انجمن آفریقا پیوست و در سال 1795 شروع به کار کرد. با کشتی به نام «Endeavour» به سمت گامبیا در غرب آفریقا حرکت کنید. این سفر قرار بود دو سال طول بکشد و تمام عزم و اراده پارک را آزمایش کند. او حدود 200 مایل از رودخانه گامبیا را طی کرد و در این سفر بود که توسط یک رئیس مورها دستگیر و به مدت 4 ماه زندانی شد. شرایط زندان او را فقط می توان تصور کرد. به نحوی، او با کمک یک تاجر برده موفق به فرار شد، اما فاجعه دیگری برای او رخ داد که او به تب شدید تسلیم شد و فقط توانست زنده بماند. در بازگشت به اسکاتلند در دسامبر 1797، پس از دو سال سفر، از جمله سفر بازگشتش از طریق هند غربی، او در واقع مرده فرض شده بود! پارک با بازگشت نسبتا سالم همه را بسیار شگفت زده کرد!

Mungo Park با یک زن آفریقایی "در Sego، در Bambara"، تصویری از "یک درخواست به نفع آن طبقه از آمریکایی ها به نام آفریقایی" '، 1833.

او همچنین با فهرست کردن حماسه خود دست خالی برنگشت.سفر در اثری که به سرعت به یکی از پرفروش ترین های آن زمان تبدیل شد. این اثر با عنوان «سفر در مناطق داخلی آفریقا» (1797) بود و علاوه بر این که مجله تجربیات او و طبیعت و حیات وحشی بود که با آن روبرو شد، همچنین در مورد تفاوت‌ها و شباهت‌های بین اروپایی‌ها و آفریقایی‌ها توضیح داد و ضمن اشاره به تفاوت های فیزیکی، این نکته را نشان می دهد که ما به عنوان انسان، اساساً یکسان هستیم. پارک در مقدمه می نویسد: «به عنوان یک ترکیب، چیزی جز حقیقت برای توصیه به آن ندارد. این یک داستان ساده و بدون رنگ است، بدون هیچ گونه ادعایی، به جز اینکه مدعی است که دایره جغرافیای آفریقا را تا حدودی گسترش می دهد. این کار موفقیت بزرگی بود و اعتبار پارک را به عنوان یک متخصص در آفریقای غربی و یک کاوشگر شجاع تثبیت کرد.

مونگو سپس برای مدت کوتاهی نسبتاً آرام زندگی کرد و در سال 1801 به Peebles در مرزهای اسکاتلند نقل مکان کرد و در سال 1801 ازدواج کرد. 1799. او به مدت دو سال به طور محلی طبابت کرد، اما هوس سرگردانی او بدون ترس باقی ماند و قلبش در آفریقا ماند.

در سال 1803، هنگامی که دولت از او درخواست کرد که سفر دیگری به آفریقای غربی راه اندازی کند، تسلیم شد و در سال 1805 او به قاره ای که دلتنگش بود بازگشت. او با کشتی به گامبیا بازگشت، این بار مصمم بود رودخانه را تا انتهای آن در ساحل غربی دنبال کند. با این حال، این سفر از همان ابتدا با شگون بدی همراه بود. با اينكهزمانی که با حدود 40 اروپایی در 19 اوت 1805 به آفریقا رسیدند، پس از یک حمله اسهال خونی کشتی را ویران کرد، تنها 11 اروپایی زنده ماندند. با این حال، این هیچ مانعی برای او نداشت و در یک قایق ساخته شده از قایق‌های قایق‌ران، او با هشت نفر از همراهان باقی‌مانده‌اش شروع به عبور از رودخانه کرد.

او بیش از 1000 مایل را طی کرد، در حالی که حملات هر دو بومی مهاجم را دفع می‌کرد. و حیات وحش حریص او در نامه‌ای به رئیس دفتر استعماری که در مسیر نوشته شده بود، نوشت: «با تصمیم قطعی به سمت شرق حرکت خواهم کرد تا پایان نیجر را کشف کنم یا در این تلاش هلاک شوم. اگر چه همه اروپایی‌هایی که با من هستند باید بمیرند و من خودم نیمه جان بودم، باز هم استقامت می‌کردم و اگر نتوانستم در هدف سفرم موفق باشم، حداقل در نیجر می‌مردم.

یادبود پارک مونگو در سلکرک، اسکاتلند

همانطور که مشخص شد، مونگو پارک، کاشف، ماجراجو، جراح و اسکاتلندی، قرار بود به آرزویش برسد. قایق رانی کوچک او سرانجام توسط یک حمله بومی غرق شد و او در ژانویه 1806 در رودخانه ای که بسیار دوستش داشت غرق شد، فقط در 35 سالگی. گفته می‌شود بقایای او در سواحل رودخانه در نیجریه دفن شده است، اما اینکه آیا این واقعاً درست است یا نه، احتمالاً یک راز باقی خواهد ماند. با این حال، آنچه غیرقابل انکار است، این است که مانگو پارک به سرانجامی رسید که او می خواستبه، توسط رودخانه نیجر در آفریقا، یک کاوشگر تا آخرین بار بلعیده شده است.

توسط خانم تری استوارت، نویسنده مستقل.