Keizerrijk Dag

 Keizerrijk Dag

Paul King

Het idee alleen al van een dag die ..."herinneren kinderen eraan dat ze deel uitmaakten van het Britse Rijk en dat ze samen met anderen in landen aan de andere kant van de zee kunnen nadenken over wat het betekende om zonen en dochters van zo'n glorieus Rijk te zijn." en dat "De kracht van het Rijk hing van hen af en dat mogen ze nooit vergeten.", Het beeld van een moederlijke koningin Victoria, keizerin van India, als hoogste heerseres zou worden gedeeld door een rijk dat bijna een kwart van de hele wereld omvatte.

Het was echter pas na de dood van koningin Victoria, die op 22 januari 1901 overleed, dat Empire Day voor het eerst werd gevierd. De eerste 'Empire Day' vond plaats op 24 mei 1902, de verjaardag van de koningin. Hoewel het pas in 1916 officieel als jaarlijks evenement werd erkend, vierden veel scholen in het Britse Rijk het al voor die tijd. In een Nieuw-Zeelands schooljournaal uit 1910 staat het volgende: "Dit is de 'Union Jack'; en nu het weer Empire Day is, zul je de geschiedenis ervan horen. Het is echt een gekleurde afbeelding uit een geschiedenisboek, die vertelt over dingen die gebeurd zijn, lang voordat jij geboren was".

Elke Empire Day salueerden miljoenen schoolkinderen uit alle lagen van de bevolking over de hele lengte en breedte van het Britse Rijk de union flag en zongen patriottische liedjes zoals Jeruzalem en God Save the Queen Ze hoorden inspirerende toespraken en luisterden naar verhalen over 'gedurfde daden' uit het hele Rijk, verhalen over helden als Clive van India, Wolfe van Québec en 'Chinese Gordon' van Khartoem. Maar het echte hoogtepunt van de dag voor de kinderen was natuurlijk dat ze vroeg uit school mochten om deel te nemen aan de duizenden marsen, meiboomdansen, concerten en feesten dievierden het evenement.

In Groot-Brittannië werd een Empire Movement opgericht, met als doel, in de woorden van de Ierse oprichter Lord Meath, "het bevorderen van de systematische training van kinderen in alle deugden die bijdragen aan de vorming van goede burgers." Deze deugden werden ook duidelijk omschreven in de leuzen van de Empire Movement: "Verantwoordelijkheid, Sympathie, Plicht en Zelfopoffering".

Viering Empire Day 1917, Beverley, West-Australië (foto met dank aan Corinne Fordschmid)

Empire Day bleef een essentieel onderdeel van de kalender voor meer dan 50 jaar, gevierd door talloze miljoenen kinderen en volwassenen, een kans om trots te tonen dat ze deel uitmaakten van het Britse Rijk. Tegen de jaren 1950 begon het Britse Rijk echter af te nemen, en de relatie van Groot-Brittannië met de andere landen die het Rijk vormden was ook veranderd, omdat zij begonnen met het vieren van hunPolitieke partijen van extreem-links en pacifistische dissidenten begonnen Empire Day zelf ook aan te grijpen om het Britse imperialisme aan te vallen.

Politieke correctheid lijkt te hebben 'gewonnen' toen in 1958 Empire Day werd omgedoopt tot British Commonwealth Day, en nog later in 1966 toen het bekend werd als Commonwealth Day. De datum van Commonwealth Day werd ook veranderd in 10 juni, de officiële verjaardag van de huidige koningin Elizabeth II. De datum werd in 1977 opnieuw veranderd in de tweede maandag in maart, wanneer elk jaar The Queen nog steedsstuurt een speciale boodschap naar de jeugd van het Rijk via een radio-uitzending naar alle verschillende landen van het Gemenebest.

Een nu grotendeels vergeten verjaardag, misschien herinneren alleen je grootouders zich het gezang nog Onthoud, onthoud Empire Day, 24 mei.

Alleen je grootouders en een paar miljoen trouwe Canadezen vieren nog steeds elk jaar Victoria Day op de laatste maandag voor 24 mei.

Herinneringen aan Empire Day

Bovenstaand artikel werd oorspronkelijk in 2006 samengesteld door Historic UK-onderzoekers. Jane Allen heeft echter onlangs contact met ons opgenomen, omdat uit haar herinneringen blijkt hoe Empire Day werd gevierd in Cardiff, Wales:

"Ik moet een van de laatste kinderen zijn geweest die dit op school hebben gevierd. Ik weet niet zeker in welk jaar, want ik was erg jong, maar het moet tussen 1955-57 zijn geweest. Op de kleuterschool in Wales werden we meegenomen naar de speelplaats en werd de Union Jack gehesen, die vervolgens werd neergelaten nadat we ons lied hadden gezongen:-

Zie ook: Geoffrey Chaucer

Helder, helder, zon van de lente op deze gelukkige dag

Schijn op ons als we deze 24ste mei zingen

Schijn ook op onze broeders,

Ver over de blauwe oceaan,

Als we ons loflied verheffen

Op deze glorieuze Dag van het Rijk".

En van de andere kant van het Empire, van Steve Porch in Australië:

"Australisch & midden jaren 1950. Empire Day (24 mei) was cracker night! Een soort Guy Fawkes Night. Zo leuk dat iemand anders zich herinnert wat zo'n leuk onderdeel van het leven was in die vervlogen jaren. We hadden grote vreugdevuren, skyrockets, & allemaal dingen die nu als onveilig worden beschouwd, maar ik heb me nooit bezeerd? Empire Day was altijd iets om naar uit te kijken als Australisch kind."

En nog recenter, in november 2018, werd er contact met ons opgenomen door Susan Patricia Lewis, die zich herinnert dat ze als vijfjarige in 1937 het volgende lied zong rondom de Union Flag op de speelplaats van The Avenue Infants School, Wellingborough, Northamptionshire:-

We zijn vanochtend naar school gekomen

Het is 24 mei en wij vieren mee

Wat onze Empire Day wordt genoemd.

We zijn nog maar kleine kinderen,

Zie ook: Het pucklegeweer of verdedigingsgeweer

Maar ons deel nemen we graag op ons,

We willen allemaal onze plicht doen

Omwille van onze koning en ons land".

Neil Welton nam in november 2020 ook contact met ons op:

"Hoewel de Empire Day in 1958 eindigde, werd er nog steeds van ons verwacht dat we Commonwealth Day en andere Koninklijke gelegenheden op school vierden. Dat was zeker het geval voor ons op mijn basisschool in de jaren tachtig en, afgaande op wat ik hier heb gelezen, lijken deze vieringen op mijn school erg op de Empire Day. Een moment om ons er als kinderen aan te herinneren, op een manier die we nooit zullen vergeten, dat we deel uitmaken van iets veel belangrijkers dan Empire Day.iets dat groter is dan onszelf en waaraan we een plicht of een loyaliteit verschuldigd zijn. Iets dat al lang voor onze geboorte bestond en waarvoor we worden uitgenodigd om er deel van uit te maken en ons bij aan te sluiten. Iets dat zo bijzonder is dat zelfs onze voorvaderen bereid waren ervoor te vechten en te sterven. De geboorte van prins William in 1982 was daarom dit moment waarop mijn eigen generatie werd uitgenodigd om zich bij de natie of stam aan te sluiten. Een moment waaropwaren allemaal uitgenodigd om de geboorte van een prins te vieren. Om te markeren en te erkennen dat een kleine baby van onze generatie onze koning zou worden. Nadat we waren verzameld in de hal van onze school, moesten we allemaal rechtop in onze rijen gaan staan. We mochten niet zenuwachtig zijn of ons naar een vriend wenden voor een praatje, maar we moesten recht voor ons kijken "alsof we soldaten of standbeelden waren". Een UnieJack werd toen binnengedragen door een Standard Four jongen en op het podium geplaatst naast een foto van de Koningin. Ons schoolhoofd vertelde ons hoe bijzonder het voor de Koningin was dat haar kleinzoon onze Koning zou worden. Hoe bijzonder het was dat zoveel kleinkinderen de geboorte van haar kleinzoon wilden vieren. We zongen toen patriottische liederen en hymnen, zeiden enkele gebeden om God te danken voor zijn komst, en ookVoordat we het volkslied zongen, zei onze directeur tegen ons dat we onze gedachten moesten leegmaken en ons moesten voorstellen dat we de koningin konden zien.

In maart 2022 deelde Charles Liddle zijn herinneringen als volgt:

"Tijdens mijn tijd op de lagere school in Northumberland in de jaren 1950 werden op elke Empire Day enkele kinderen uit het vierde jaar gekozen om het leger, de marine en de luchtmacht te vertegenwoordigen. In mijn vierde jaar werd ik gekozen om het leger te vertegenwoordigen en droeg ik mijn vaders oude gevechtstenue, passend gemaakt. De kinderen die de marine en luchtmacht vertegenwoordigden droegen ook de uniformen van hun vertegenwoordigde...service.

Daarna stonden we vooraan bij de bijeenkomst en zongen samen met iedereen Rule Britannia en het volkslied voordat we voor vandaag werden weggestuurd met een patriottische boodschap van het schoolhoofd."

In juni 2022 herinnerde Maurice Geffrey Norman zich de viering van Empire Day op zijn basisschool in Bedfordshire:

"Tussen 1931 en 1936 was ik een leerling op de Arlesey Siding Primary School in Bedfordshire. Elk jaar op 24 mei vierden we Empire Day. We kregen een rode wereldkaart te zien met daarop de landen van het Empire en er werd over hen verteld. We tekenden de Union Jack en madeliefjes, die het Gemenebest voorstelden. We zongen dit liedje en gingen dan naar de weilanden bij de rivier...voor wedstrijden gevolgd door een halve dag vakantie.

Wat kan ik voor Engeland doen?

Dat doet zoveel voor me?

Een van haar trouwe kinderen

Dat kan en zal ik zijn."

Paul King

Paul King is een gepassioneerd historicus en fervent ontdekkingsreiziger die zijn leven heeft gewijd aan het blootleggen van de boeiende geschiedenis en het rijke culturele erfgoed van Groot-Brittannië. Geboren en getogen op het majestueuze platteland van Yorkshire, ontwikkelde Paul een diepe waardering voor de verhalen en geheimen die verborgen liggen in de eeuwenoude landschappen en historische monumenten die overal in het land te vinden zijn. Met een graad in archeologie en geschiedenis aan de beroemde Universiteit van Oxford, heeft Paul jarenlang in archieven gedoken, archeologische vindplaatsen opgegraven en avontuurlijke reizen door Groot-Brittannië gemaakt.Pauls liefde voor geschiedenis en erfgoed is voelbaar in zijn levendige en meeslepende schrijfstijl. Zijn vermogen om lezers terug in de tijd te vervoeren en hen onder te dompelen in het fascinerende wandtapijt van het Britse verleden, heeft hem een ​​gerespecteerde reputatie opgeleverd als een vooraanstaand historicus en verhalenverteller. Via zijn boeiende blog nodigt Paul lezers uit om met hem mee te gaan op een virtuele verkenning van de historische schatten van Groot-Brittannië, waarbij hij goed onderzochte inzichten, boeiende anekdotes en minder bekende feiten deelt.Met de vaste overtuiging dat het begrijpen van het verleden de sleutel is tot het vormgeven van onze toekomst, dient Paul's blog als een uitgebreide gids, die lezers een breed scala aan historische onderwerpen presenteert: van de raadselachtige oude steencirkels van Avebury tot de magnifieke kastelen en paleizen die ooit koningen en koninginnen. Of je nu een doorgewinterde bentgeschiedenisliefhebber of iemand die op zoek is naar een kennismaking met het boeiende erfgoed van Groot-Brittannië, Paul's blog is een go-to-resource.Als doorgewinterde reiziger beperkt Pauls blog zich niet tot de stoffige boekdelen uit het verleden. Met een scherp oog voor avontuur gaat hij regelmatig op ontdekkingstocht ter plaatse, waarbij hij zijn ervaringen en ontdekkingen documenteert door middel van verbluffende foto's en boeiende verhalen. Van de ruige hooglanden van Schotland tot de pittoreske dorpjes van de Cotswolds, Paul neemt lezers mee op zijn expedities, ontdekt verborgen juweeltjes en deelt persoonlijke ontmoetingen met lokale tradities en gebruiken.Pauls toewijding aan het promoten en behouden van het erfgoed van Groot-Brittannië gaat ook verder dan zijn blog. Hij neemt actief deel aan instandhoudingsinitiatieven, helpt historische locaties te herstellen en lokale gemeenschappen voor te lichten over het belang van het behoud van hun culturele erfenis. Door zijn werk streeft Paul er niet alleen naar om te onderwijzen en te entertainen, maar ook om meer waardering te wekken voor het rijke tapijt van erfgoed dat overal om ons heen bestaat.Ga met Paul mee op zijn boeiende reis door de tijd terwijl hij je begeleidt om de geheimen van het Britse verleden te ontrafelen en de verhalen te ontdekken die een natie hebben gevormd.