در سال 1853، بازدیدکنندگان برومپتون بای سادون در نزدیکی اسکاربرو در یورکشایر شاهد منظره خارق‌العاده‌ای بودند. یک جنتلمن مسن، سر جورج کیلی، در حال انجام آخرین تنظیمات دستگاه پرنده خود، یک گلایدر، بود تا برای پرتاب یک مرد بالغ به هوا آماده شود.

طبق روایت نوه کیلی، خلبان تا حدودی تمایلی نداشت. -مسافر یک کالسکه سوار بود، جان اپلبی. او جای خود را در یک کالسکه قایق‌مانند کوچک که زیر بال‌ها آویزان بود، گرفت. گلایدر به درستی به فضا پرتاب شد، توسط اسبی در حال تاخت و در پروازی که باید فقط چند ثانیه طول بکشد، اما بدون شک برای کالسکه‌دار وحشت‌زده ساعت‌ها احساس می‌شد، ماشین 900 فوت در سراسر دره پرواز کرد. این اولین پرواز ثبت شده یک هواپیمای بال ثابت بود که یک فرد بالغ را حمل می کرد.

پس از پرواز کوتاه و موفقیت آمیز آن، گلایدر سقوط کرد. کاوشگر جان سالم به در برد. سخنان او در مورد فرود ثبت نشده است. با این حال، در مدت زمان بسیار کوتاهی با درخواستی صمیمانه به کارفرمای خود احوالپرسی کرد: «لطفاً، سر جورج، می‌خواهم به شما اطلاع بدهم. من برای رانندگی استخدام شدم، نه برای پرواز!» گلایدر سر جورج کیلی بسیار غیرقابل پیش‌بینی‌تر از یک هواپیمای چهار نفره بود.

سفر هوایی این کالسکه در سراسر برومپتون دیل اوج طول عمر سر جورج کیلی برای درک اصول پرواز بود. در واقع، اگر به خاطر این واقعیت نبود که کیلی نزدیک به 80 سال داشت،او احتمالاً خودش جای مربی را می گرفت.

کیلی که در سال 1773 به دنیا آمد، ششمین دارنده بارونیت کیلی بود. او در برومپتون هال زندگی می کرد و یک زمیندار محلی بود که پس از مرگ پدرش چندین ملک را به ارث برد. او به طیف فوق‌العاده‌ای از موضوعات، عمدتاً مرتبط با مهندسی علاقه داشت. کیلی که یک مخترع تخیلی و همچنین یک مهندس با استعداد است، بیشتر به دلیل تحقیقاتش در مورد اصول و مکانیک پرواز، و همچنین پروژه‌های عملی که بعداً از کارهای نظری اولیه‌اش توسعه داد، شناخته می‌شود.

سهم کیلی در تاریخ پرواز سرنشین دار آنقدر مهم است که بسیاری او را به عنوان "پدر هوانوردی" می شناسند. در اوایل سال 1799، او به موضوع اساسی سنگین تر از پرواز با هوا پی برده بود، که بالابر باید وزن را متعادل کند و نیروی رانش باید بر کشش غلبه کند، که باید به حداقل برسد. خلاصه او در رساله پروازش، درباره ناوبری هوایی ، که در سالهای اولیه قرن 19 منتشر شد، ارائه شد: « کل مشکل در این حدود محدود می شود، یعنی ایجاد یک تکیه گاه سطحی. یک وزن معین با اعمال قدرت در هوا .”

کیلی چهار نیرویی را که بر روی هواپیما در حال پرواز عمل می کنند، شناسایی و تعریف کرده بود: بالابر، وزن، رانش و کشش. تحقیقات اخیر، در سال 2007، نشان می دهد که طرح هایی از دوران دانش آموزی او ممکن است نشان دهد که او قبلاً از این موضوع آگاه بوده است.اصول یک هواپیمای تولید کننده بالابر تا سال 1792.

نتیجه گیری های او بر اساس مشاهدات و محاسبات نیروهای مورد نیاز برای نگه داشتن آن ماشین های پرنده واقعی، پرندگان، بود. از این تحقیقات، او توانست طرحی برای هواپیمایی ارائه دهد که تمام عناصر قابل تشخیص در هواپیماهای مدرن از جمله بال های ثابت و سیستم های بالابر، رانش و کنترل را داشته باشد.

سکه 1799 کیلی

برای ثبت ایده های خود، در سال 1799 کیلی تصویری از طراحی هواپیمای خود را بر روی یک دیسک کوچک نقره ای حک کرد. این دیسک که اکنون در موزه علوم لندن است، یک هواپیمای قابل تشخیص را با بال‌های ثابت، کالسکه‌ای مانند قایق، بال‌هایی برای رانش و دمی صلیب‌شکل نشان می‌دهد. در این سمت، کیلی حروف اول خود را نیز حک کرد. از طرف دیگر، او نمودار چهار نیرویی را که بر روی هواپیما در حال پرواز در یک خط مستقیم پرواز می کردند، ثبت کرد.

کیلی روی مدل هایی از ایده های خود کار کرد و یکی از آنها را با موفقیت به فضا پرتاب کرد و در سال 1804 با آن پرواز کرد. این توسط یک مورخ هوانوردی، سی. اچ. گیبز اسمیت، به عنوان اولین «پرواز واقعی هواپیما» در تاریخ شناخته شد. سطح بال حدود 5 فوت مربع و به شکل بادبادک بود. در عقب گلایدر دارای یک دم قابل تنظیم با تثبیت کننده ها و یک باله عمودی بود.

به موازات علاقه او به هواپیماهای بال ثابت، کیلی نیز مانند چندین مخترع دیگر زمان خود، بهاصول پرنده کوپتر، بر اساس ایده بال زدن برای ایجاد پرواز. در فرانسه، Launoy و Beinvenu یک مدل ضد چرخش دوقلو با استفاده از پرهای بوقلمون ایجاد کردند. ظاهراً به طور مستقل، کیلی یک مدل هلیکوپتر روتور را در دهه 1790 توسعه داد و آن را "کالسکه هوایی" خود نامید. Attribution-Share Alike 3.0 مجوز منتقل نشده.

از سال 1810 به بعد، کیلی در حال انتشار مجموعه سه قسمتی خود در ناوبری هوایی بود. همچنین در این نقطه بود که جنبه رویایی کیلی شروع به نشان دادن کرد. او تا آن زمان می دانست که نیروی انسانی به تنهایی هرگز برای پرواز موفقیت آمیز یک هواپیما کافی نخواهد بود. هر چقدر هم که مکتب پرواز "یک مجموعه بزرگ بال درست کن و آنها را مثل جهنم بزن"، همانطور که توسط Jacob Degen (که با بالن هیدروژنی تقلب کرد) به تصویر کشیده شد (یا تظاهر به باور داشت)، بال زدن جواب بود، کیلی چیز دیگری می دانست. . او توجه خود را به موضوع نیرو برای هواپیماهای بال ثابت که از هوا سنگین تر بودند معطوف کرد.

در اینجا، او واقعاً خیلی جلوتر از زمان خود بود. البته ماشین های سبک تر از هوا مانند بالون ها با موفقیت پرواز می کردند. ماشین‌های سنگین‌تر از هوا به نیرو نیاز داشتند و تنها نیروی موجود در آن نقطه، نیرویی بود که توسط فناوری نوظهور بخار تولید می‌شد. او به استفاده از موتور بخار بولتون و وات توجه کردبه طور قابل توجهی، کیلی با پیش بینی قابل توجهی اصول موتور احتراق داخلی را پیش بینی کرد و حتی آن را تشریح کرد. او تلاش کرد تا موتورهای هوای گرم را با استفاده از منابع مختلف انرژی از جمله باروت اختراع کند. اگر یک موتور سبک وزن در دسترس او بود، کیلی تقریباً بدون شک اولین هواپیمای سرنشین دار و موتوردار را ایجاد می کرد.

همزمان با تحقیقات هوانوردی او، ذهن پرسشگر و عملی او او را به ابداع یا توسعه سبک وزن سوق داد. چرخ های کششی، نوعی تراکتور کاترپیلار، سیگنال های خودکار برای گذرگاه های راه آهن و بسیاری موارد دیگر که ما امروز آنها را بدیهی می دانیم. او همچنین به معماری، زهکشی و بهبود زمین، اپتیک و برق علاقه داشت.

کیلی همچنین به پرواز با بالون توجه کرد و طرح های ساده ای ارائه کرد که اساساً نمونه اولیه کشتی های هوایی بودند که با بخار کار می کردند. او همچنین ایده استفاده از کیسه های گاز جداگانه در کشتی های هوایی را به عنوان یک ویژگی ایمنی برای کاهش تلفات گاز از طریق آسیب در نظر داشت. بنابراین، ایده‌های او سال‌ها پیش‌نمایش کشتی‌های هوایی بود.

پرواز معروفی که کارمندش را در سال 1853 به پرواز درآورد، قبل از پروازی در سال 1849 با یک پسر ده ساله در هواپیما انجام شد. طرح‌های گلایدر او بر اساس مدلی بود که سال‌ها قبل، در سال 1799 ایجاد کرده بود.

بحث‌هایی در مورد اینکه چه کسی واقعاً در این پروازها نقش داشته است وجود دارد - برخی گزارش‌ها می‌گویند که این متعلق به او بود.نوه‌ای که در پرواز 1853 شرکت کرد، نه کالسکه‌اش، که به نظر می‌رسد برای رفتار با بستگان، حتی برای علم، روشی بی‌سابقه است. کیلی بدون شک روح علمی واقعی داشت، زیرا او یکی از بنیانگذاران انجمن فلسفی یورکشایر و انجمن فلسفی اسکاربورو بود و همچنین به تأسیس و ترویج انجمن بریتانیایی برای پیشرفت علم در سال 1831 کمک کرد.

در در واقع، کیلی احساس کرد که این یک "ننگ ملی" است که انجمن هوانوردی وجود ندارد و چندین بار تلاش کرد تا یک انجمن را راه اندازی کند. او می خواست برای بریتانیا ادعا کند " شکوه این که اولین کسی بود که کشتیرانی خشک اقیانوس جهانی جو زمینی را ایجاد کرد ". کیلی در توصیف ماشین‌های خود می‌تواند غنایی و همچنین علمی باشد. او در مورد طراحی گلایدر خود نوشت: « دیدن این پرنده سفید نجیب که با شکوه از بالای یک تپه به هر نقطه از دشت زیر آن با ثبات و ایمنی کامل دریانوردی می کند بسیار زیبا بود .

کیلی در دوران بسیار خوبی برای مهندسان چه در بریتانیا و چه در خارج از کشور زندگی می کرد. او ممکن است منابع مالی بیشتری نسبت به استفنسون های شمال شرقی انگلستان، جیمز وات، فانوس دریایی استیونسون اسکاتلند یا بسیاری از نام های معروف دیگر آن زمان داشته باشد. با این حال، آنچه در آثار همه پیشگامان به یاد ماندنی این دوره به وضوح مشاهده می شود، علمی برابری طلبانه آنهاست.روحیه و همچنین جاه طلبی رقابتی تجاری آنها. افرادی مانند کیلی فهمیدند که این آزمایش‌هایی هستند که همه باید به آن‌ها دسترسی داشته باشند و مطمئن شوند که تحقیقات او در دسترس عموم است.

همچنین از مشارکت او قدردانی شد. همانطور که ویلبر رایت در سال 1909 اظهار داشت: « حدود 100 سال پیش، یک مرد انگلیسی به نام سر جورج کیلی، علم پرواز را به نقطه ای رساند که قبلاً هرگز به آن نرسیده بود و به ندرت در قرن گذشته به آن رسیده بود "

هنگامی که کیلی از سال 1832 تا 1835 که یکی از پرتلاطم ترین سال های تاریخ سیاسی بریتانیا بود، به عنوان عضو ویگ برای برومپتون در پارلمان کرسی خود را نگرفت، بیشتر وقت خود را در برومپتون گذراند و در کارهای مختلف خود شرکت داشت. آزمایشات و علایق تحقیقاتی او در 15 دسامبر 1857 در آنجا درگذشت. پس از مرگش، همکارش دوک آرگیل سرانجام رویای کیلی را در مورد جامعه‌ای که به تحقیقات هوانوردی اختصاص داشت، با تأسیس انجمن هوانوردی بریتانیای کبیر، به حقیقت پیوست.

Miriam Bibby BA MPhil FSA Scot یک مورخ، مصرشناس و باستان شناس است که علاقه خاصی به تاریخ اسب دارد. میریام به عنوان متصدی موزه، دانشگاهی دانشگاه، ویراستار و مشاور مدیریت میراث کار کرده است. او در حال حاضر در حال تکمیل دکترای خود در دانشگاه گلاسکو است.