جنگ جهانی اول در دریا
در یک جنگ جهانی، فرماندهی دریاها به اندازه موفقیت در میدان نبرد برای تضمین پیروزی حیاتی است. 20 کشتی جنگی دردنوت و چهار رزمناو جنگی داشت، در برابر ناوگان آلمانی متشکل از 13 کشتی دردنوت و سه رزمناو جنگی.
جنگ در دریا فقط در شمال انجام نشد: در سال 1914، قدرتمندترین اسکادران آلمانی خارج از شمال دریا اسکادران شرق آسیا بود. در 1 نوامبر 1914 کشتی های آلمانی در کورونل در سواحل شیلی مورد حمله قرار گرفتند که منجر به از دست دادن دو کشتی انگلیسی و شکست نادر بریتانیا شد. سپس آلمانی ها جزایر فالکلند را مورد توجه قرار دادند. رزمناوهای جنگی Invincible و Inflexible بلافاصله به جنوب به بندر استنلی اعزام شدند. اسکادران آلمانی قبل از اینکه متوجه شوند دو رزمناو جنگی آنجا هستند، حمله خود را آغاز کردند. در حال عقب نشینی، آنها به راحتی توسط رزمناوهای جنگی با قدرت آتش برتر خود از زمین خارج شدند. تهدید اسکادران شرق آسیا از بین رفت.
مردم بریتانیا انتظار داشتند که ترافالگار دومی رخ دهد - یک رویارویی طولانی مدت بین نیروی دریایی سلطنتی و دریای آزاد آلمان. ناوگان - و اگرچه نبرد دریایی در یوتلند در سال 1916 هنوز بزرگترین نبرد در تاریخ است، اما با وجود تلفات بریتانیاییهای HMS Indefatigable، HMS Queen Mary و HMS، نتیجه آن قطعی نبود.شکست ناپذیر.
با این حال، جنگ در زیر امواج جدی تر شد. هر دو طرف اقدام به محاصره کردند تا عرضه غذا و مواد خام به طرف مقابل را قطع کنند. زیردریاییهای آلمانی (به نام U-boats ( Unterseebooten )) اکنون کشتیهای تجاری متحدان را با سرعتی نگرانکننده غرق میکردند. U-boat ها در هنگام دید تمایل به شلیک داشتند و در 7 مه 1915 کشتی مسافربری Lusitania توسط U-20 غرق شد و بیش از 1000 جان خود را از دست داد، از جمله 128 آمریکایی. فریاد جهانی بعدی و فشار واشنگتن، آلمانی ها را مجبور کرد که حمله به کشتی های بی طرف و کشتی های مسافربری توسط قایق های زیر دریایی را ممنوع کنند.
U-38 German Submarine
<0 در سال 1917، جنگ قایق های زیرین به نقطه بحرانی رسیده بود. اکنون زیردریاییها کشتیهای تجاری متفقین را به قدری غرق میکردند که بریتانیا تنها چند هفته با کمبود جدی مواد غذایی فاصله داشت. نیروی دریایی سلطنتی کشتیهای کیو (کشتیهای تجاری مسلح در لباس مبدل) را امتحان کرد و بعداً سیستم کاروان معرفی شد.تا سال 1918، U-boatها تا حد زیادی از بین رفتند و نیروی دریایی سلطنتی آلمان را در کانال مانش محاصره کرد. و پنتلند فرث او را به مرز گرسنگی رسانده بود. در 21 نوامبر 1918، ناوگان دریای آزاد آلمان تسلیم شد.
پس از آتش بس، ناوگان دریای آزاد در اسکاپا فلو در اسکاتلند توقیف شد، در حالی که تصمیمی در مورد آینده آن گرفته شد. از ترس این که کشتی ها توسط ارتش تصرف شوندبرندگان، ناوگان در 21 ژوئن 1919 به دستور فرمانده آلمانی دریاسالار فون رویتر غرق شد.
همچنین ببینید: اول ژوئن 1794 باشکوه>> بعدی: نبرد برای آسمان ها
همچنین ببینید: آداب و رسوم انگلیسی>> بیشتر جنگ جهانی اول
>> جنگ جهانی اول: سال به سال