آنها کشتی های نیروی دریایی بریتانیا بودند که رسما وجود نداشتند. کشتی های مرموز جنگ جهانی اول کاپیتانها و خدمه آنها باید نه تنها برای خودشان بلکه در کشتی هایشان استاد مبدل باشند. از هر جهت، کشتی‌ها کشتی‌های کوچک و نازک، کشتی‌های بخار ولگرد، لباس‌های ماهیگیری و چمدان‌هایی بودند که توسط سگ‌های دریایی نمکی که رفتاری بی‌معنی نسبت به زمین‌خواران نداشتند، سرنشین آن‌ها بودند. در پشت این نماها تفنگ های 12 پوندی و ماکسیم و دو برابر خدمه ای که یک کشتی تجاری به آن نیاز دارد حمل می کردند. ماموریت آنها فریب دادن و نابود کردن زیردریایی های آلمانی بود. آنها پاسخ بریتانیا به تهدید زیردریایی بودند.

جنگ جهانی اول، در نگاهی به گذشته، یک جنگ استیم پانک بود که با هر نوع سلاح معاصر از جمله واحدهای سواره نظام پرشور Zoave و Hussar، تانک‌ها، هواپیماها، هواپیماها و قطارهای بخار در جریان بود. توپخانه‌های اسب‌کشی و قاطرهای باری، در کنار تلفن‌های صحرایی و بی‌سیم، کارهایی را که همیشه انجام می‌دادند، انجام می‌دادند. این جنگی بود که در آن اشکال قدیمی تخصص نظامی به ناچار جای خود را تحت فن آوری های جدید وحشتناک ترکش های انفجاری قوی و جنگ گازی خواهند داد.

زیردریایی ها یکی از مخوف ترین جنبه های فناوری جدید تسلیحات بودند. فرماندهی عالی آلمان در پذیرش این زیردریایی بسیار جلوتر از دریاسالاری بود و "تهدید زیردریایی" تهدیدی بود که یوبوت های آلمانی برای کشتیرانی بریتانیا ایجاد می کردند. تهدید به همان اندازه بودروان بریتانیایی مثل هر چیز دیگری. تا زمانی که زیردریایی‌های دشمن می‌توانستند ظاهر شوند و ناپدید شوند، کشتی‌های تجاری، بازرگانی و نیروی دریایی سلطنتی غرق شوند، بریتانیا دیگر بر امواج حکومت نخواهد کرد. زیردریایی‌ها جان غیرنظامیان و ملوانان را تهدید می‌کردند و هزاران تن تدارکات حیاتی را از بین می‌بردند.

کشتی‌های اسرارآمیز پاسخی غیرقابل انکار عجیب و غریب و بریتانیایی به تهدید زیردریایی بودند. با این حال، همانطور که دریاسالار گوردون کمپبل در خاطرات خود "کشتی های اسرارآمیز من" نوشت: " نباید تصور کرد که کشتی های اسرارآمیز اختراعات جنگ بوده اند، زیرا تلاش برای فریب دادن دشمن به همان اندازه که می تواند قدیمی است. . بالا بردن رنگ های کاذب یک عمل دیرینه است و طبیعی است که افسران مبتکر کمی جلوتر رفته و کشتی های خود را مبدل کرده و به نیرنگ های اضافی فکر کنند. ”

بالا: دریاسالار گوردون کمپبل

برافراشتن رنگ‌های کاذب، چه از طرف یک ملت بی‌طرف یا متحد، تا لحظه درگیری که پرچم سفید به اهتزاز در آمد، تنها یکی از فریب هایی بود که کشتی های مرموز برای فریب دادن زیردریایی های دشمن استفاده می کردند. کشتی‌ها مجهز به قیف‌های دروغین بودند، اسلحه‌ها در مرغداری‌ها و محموله‌های عرشه پنهان می‌شدند، و کشتی‌ها دارای پهلوهای لولایی بودند که می‌توانستند به سرعت رها شوند تا اسلحه‌های سنگین 12 پوندی که آماده شلیک بر روی برج محاصره بودند، در هنگام بیرون آمدن زیردریایی در سطح.

بالا: الفاسلحه مخفی در یک کشتی Q-British

زیردریایی ها یک تهدید مرگبار بودند، اما آنها محدودیت های خاص خود را داشتند. آن‌ها اژدر حمل می‌کردند، اما مطمئن‌تر از این بود که این اژدرها در فاصله نسبتاً کوتاهی مورد اصابت قرار می‌گرفتند، زیرا کشتی‌های هدف‌گیری می‌توانستند در صورت مشاهده مسیر حباب اژدر در آب، سریعاً از آنها جلوگیری کنند. شلیک اژدرها در فاصله کوتاه به این معنی بود که خود زیردریایی در معرض خطر آسیب ناشی از انفجار و همچنین کوبیدن کشتی قرار می گرفت. ظرفیت حمل اژدر یوبوت‌ها محدود بود، بنابراین نیاز به استفاده کم داشت. هنگامی که بر روی سطح قرار گرفتند، می‌توانستند انسان‌سازی کنند و از تفنگ خود استفاده کنند، اما این باعث می‌شد در برابر آتش متقابل آسیب‌پذیر شوند. آنها باید به سطح زمین می‌رسند، زیرا فرماندهان قایق‌های دریایی از فرماندهان کشتی‌هایی که روی آن شلیک کرده‌اند می‌خواهند اسناد خود را قبل از غرق شدن کشتی، در صورت امکان، تحویل دهند. این به عنوان مدرک موفقیت و ارزش اطلاعاتی آن به فرماندهی عالی بازگردانده می‌شود.

کشتی‌های اسرارآمیز از این آسیب‌پذیری‌ها نهایت بهره را بردند تا زیردریایی‌ها را به شلیک یکی از اژدرهای گران‌بها و نه تشویق آن‌ها سوق دهند. با برپایی «پارتی های وحشت» دروغین مردانی که ظاهراً تلاش می کنند ناامیدانه از کشتی فرار کنند، ظاهر شود. این امر زیرساخت ها را تشویق کرد تا از فاصله نزدیک به کشتی نزدیک شوند. به محض اینکه برج و عرشه محاصره زیرزمینی یک هدف مطمئن به دست آورد، همه پنهان‌کاری‌ها رها می‌شوند زیرا کشتی مرموز خود را یک کشتی جنگی نشان می‌دهد.پنهان کردن، باز کردن آتش و سپس انداختن گلوله‌های عمقی در حالی که زیردریایی به سرعت تلاش کرد دوباره به زیر آب برود.

این کاری بود که اعصاب فولادی و ظرفیت طبیعی برای فریب و پنهان کردن را می‌طلبد، همانطور که پیام کم‌بل ارسال شده توسط کمپبل به دریاسالار سر لوئیس بیلی پس از اولین برخورد موفق نشان می دهد:

«از فارنبرو، 6.40. بدنه زیردریایی دیده شد. موقعیت، عرض جغرافیایی 57° 56' 30" N.; طول جغرافیایی 10° 53' 45 "W.

"7.5. کشتی در حال شلیک توسط زیردریایی.

«7.45. زیردریایی دشمن را غرق کرده اند.

"8.10. آیا برگردم تا گزارش کنم یا به دنبال دیگری بگردم؟»

بالا: HMS Tamarisk

این فقط نبود یک مورد اتخاذ مبدل در دریا. خدمه به رهبری افسران حرفه ای نیروی دریایی، اما متشکل از مردانی با پیشینه های مختلف، باید در نقش هایی که بازی می کردند زندگی می کردند. وقتی آنها یک بندر را ترک می کردند، کشتی آنها یک نام و هویت داشت. پس از ورود به بندر دیگری پس از عملیات، ممکن است کاملاً متفاوت به نظر برسد و تحت نام و پرچم دیگری باشد. لباس‌های مبدل آنقدر مؤثر بودند که برخی از همکارهای کمپبل R.N. افسران او را در پشت شخصیت ریشو و ژولیده اش به عنوان استاد یک کشتی یا کشتی چوبی نشناختند.

همه انواع کشتی ها، از جمله لاینرها، به عنوان کشتی های مرموز استفاده می شدند. در مورد کشتی های مسافربری، برخی از خدمه فریب لباس زنانه می پوشیدند - اما فقط از کمر به بالا، برای ایجادبرداشت درست همانطور که در کنار کشتی از طریق پریسکوپ مشاهده می شود. هنگامی که "پارتی های وحشت" کمپبل به قایق ها رفتند، آنها یک طوطی پر شده را در قفس با خود حمل کردند تا به اعتبار خدمه بازرگانی که وحشت زده کشتی را رها کرده و طلسم خود را با خود می بردند، بیفزایند.

در حوضچه‌های کشتی، کشتی‌های اسرارآمیز با نام‌های مختلفی شناخته می‌شدند، از کشتی‌های طعمه که تا حدودی بازی را از بین می‌بردند، تا «Q-ships» یا «S.S. (نام)» کشتی ها. "S.S." در این مورد مخفف "خدمات ویژه (کشتی)" است. پیشنهاد می‌شود که «Q» به این دلیل بود که آنها از کوئین‌تاون، کاب کنونی، در ایرلند فعالیت می‌کردند. آنها در حین خدمت، دامنه وسیعی داشتند و با حرکت در جستجوی زیردریایی های دشمن، هویت خود را تغییر دادند. کمبل می نویسد: «قبل از رسیدن به برمودا، ما دیگر فارنبورو یا Q.5 نبودیم و دوباره لودرر شدیم. ما این کار را انجام دادیم زیرا Loderer در کتاب ثبت نام لویدز بود و Farnborough نبود." بعداً در جنگ، کشتی‌های اسرارآمیز خود از اژدر استفاده کردند و یک عنصر شگفت‌انگیز اضافی را به لباس مبدل اضافه کردند.

بالا: تصاویری که موقعیت اسلحه ها و دیگر جنبه های پنهان کشتی Q-Farnborough.

کشتی های طعمه توسط زیردریایی ها مورد حمله قرار گرفتند و غرق شدند. این اتفاق برای کمپبل و همچنین برای ستوان هارولد اوتن، کاپیتان نیروی سهام رخ داد، که این حادثه الهام‌بخش یک رویداد اولیه بود.فیلم صامت کمپبل و اوتن هر دو دریافت کنندگان صلیب ویکتوریا بودند.

داستان کشتی های اسرارآمیز بینشی منحصر به فرد از روش های مبتکرانه ای را ارائه می دهد که بریتانیا با استفاده از زیردریایی ها در جنگ به محض شروع عملیات مقابله کرد. همچنین در راه خود یک داستان کلاسیک از دریانوردی است، داستانی که به درستی جای خود را در تاریخ طولانی داستان های دریایی به عنوان بخشی از میراث جزایر بریتانیا می گیرد.

Miriam Bibby BA MPhil FSA اسکات یک مورخ، مصر شناس و باستان شناس است که علاقه خاصی به تاریخ اسب دارد. میریام به عنوان متصدی موزه، دانشگاهی دانشگاه، ویراستار و مشاور مدیریت میراث کار کرده است. او در حال حاضر در حال تکمیل دکترای خود در دانشگاه گلاسکو است.