„Venjulegar reglur um kurteislega hegðun í samfélaginu eða meðal meðlima ákveðinnar starfsstéttar eða hóps. – Siðir, skilgreining Oxford English Dictionary.

Þó að enska tilhneigingin til mannasiða og félagslega viðeigandi hegðunar sé fræg um allan heim, þá er orðið siðir sem við vísum svo oft til upprunalega í frönsku eðli – “að festa eða festa”. Reyndar má tengja nútímaskilning orðsins við hirð franska konungsins Loðvíks XIV, sem notaði lítil spjöld sem kallast siðir , sem áminningu til hirðmanna um viðurkenndar „húsreglur“ eins og að ganga ekki í gegnum ákveðnar svæði hallargarðanna.

Sérhver menning í gegnum aldirnar hefur verið skilgreind af hugtakinu siðareglur og viðurkennd félagsleg samskipti. Hins vegar eru það Bretar – og Englendingar sérstaklega – sem hafa í gegnum tíðina verið þekktir fyrir að leggja mikla áherslu á góða siði. Hvort sem það er í tengslum við tal, tímasetningu, líkamstjáningu eða borðhald er kurteisi lykilatriði.

Breskir siðir segja til um kurteisi á öllum tímum, sem þýðir að mynda skipulega biðröð í búð eða í almenningssamgöngur og segja afsakið. þegar einhver er að loka vegi þínum og segja vinsamlega og þakka þér fyrir alla þjónustu sem þú hefur fengið er de rigueur.

Hið orðspor Breta fyrir að vera frátekið er ekki án verðleika. Ofþekking á persónulegu rými eðahegðun er stór nei-nei! Þegar þú hittir einhvern í fyrsta skipti er handabandi alltaf æskilegra en faðmlag og koss á kinn er eingöngu ætlaður nánum vinum. Að spyrja persónulegra spurninga um laun, sambandsstöðu, þyngd eða aldur (sérstaklega ef um er að ræða „þroskaðri“ dömur) er líka illa séð.

Hefð er eitt besta dæmið um breska siðareglur mikilvægi þess. um stundvísi. Það er talið dónalegt að mæta of seint á viðskiptafund, læknisheimsókn eða formlega félagsvist eins og brúðkaup. Sem slíkt er ráðlegt að mæta 5-10 mínútum of snemma til að sýnast fagmannlegur, tilbúinn og óáreittur til að sýna gestgjafanum virðingu. Aftur á móti, ef þú mætir of snemma í matarboð, gæti þetta líka virst svolítið dónalegt og eyðilagt andrúmsloftið fyrir kvöldið ef gestgjafinn er enn að klára undirbúninginn. Af sömu ástæðu er ótilkynnt húsleit oft illa séð vegna hættu á að valda húseiganda óþægindum.

Ef þér er boðið í breskt matarboð er venjan að kvöldverðargestur komi með gjöf handa gestgjafanum eða gestgjafanum, svo sem vínflösku, blómvönd eða súkkulaði. Góðir borðsiðir eru nauðsynlegir (sérstaklega ef þú vilt vera boðið aftur!) og nema þú sért að mæta á grill eða óformlegt hlaðborð er illa séð að nota fingur frekar en hnífapör til að borða. Hnífapörinætti líka að halda rétt, þ.e.a.s. hnífnum í hægri hendi og gafflinum í vinstri hendi með tönnina niður á við og matnum þrýst á bakhlið gaffalsins með hnífnum frekar en að „skoa“. Í formlegu kvöldverðarboði þegar mörg áhöld eru á staðnum er venjan að byrja með áhöldin að utan og vinna sig inn á við með hverjum rétt.

Eins og gesturinn það er kurteisi að bíða þar til allir við borðið hafa fengið afgreiðslu og gestgjafi þinn byrjar að borða eða gefur til kynna að þú eigir að gera það. Þegar máltíðin er hafin er ókurteisi að teygja sig yfir disk einhvers annars eftir hlut eins og kryddi eða matardiski; það er tillitssamara að biðja um að hluturinn sé færður til þín. Að halla olnbogunum á borðið á meðan þú borðar er líka álitið dónalegt.

Það er algjörlega illa séð að slurra eða gefa frá sér önnur slík hávaða á meðan þú borðar. Eins og með geispa eða hósta er einnig talið mjög dónalegt að tyggja opinn munn eða tala þegar það er enn matur í munninum. Þessar aðgerðir gefa til kynna að einstaklingur hafi ekki verið alinn upp til að fylgja góðum siðum, gagnrýni gegn ekki aðeins brotamanni heldur fjölskyldu sinni líka!

Félagsstéttir

Siðareglur eru venjulega óskrifaðar og samþykktar frá kynslóð til kynslóðar, þó að á liðnum dögum hafi verið algengt að ungar dömur sæktust í lokaskóla til að tryggja hegðun sínavoru á fullu. Eiginleiki sem þótti sérstaklega mikilvægur til að tryggja sér eiginmann við hæfi!

Þó í dag er litið á góða siði og siðareglur sem merki um virðingu, sérstaklega við þá sem eru eldri (hvort sem þeir eru á aldrinum eða í stöðunni), í Victorian Englandi þegar stéttakerfið var lifandi og vel, siðareglur voru oft notaðar sem félagslegt vopn í þágu félagslegra framfara eða útilokunar.

Þróun siðareglur

Nú nýlega hefur fjölmenning aukist, a breytt hagkerfi og innleiðing félagslegra og kynbundinna jafnréttislaga hafa öll átt sinn þátt í því að Bretland hefur fjarlægst stíft stéttakerfi sitt til forna og því hefur óformlegri afstaða til félagslegra siða komið upp. Hins vegar, í dag – eins og um allan heim – hefur Bretland orðið fyrir áhrifum af mikilvægi siðareglur fyrirtækja, með áherslubreytingu frá félagslegu umhverfi eða heimilisaðstæðum yfir í áherslu á siðareglur og siðareglur fyrirtækja. Þar sem allt hugtakið um siðareglur er háð menningu, til að fyrirtæki nái árangri á alþjóðavettvangi, er mikilvægt að vera meðvitaður um að það sem telst góður siður í einu samfélagi getur verið dónalegt við annað. Til dæmis er „allt í lagi“ bendingin – gerð með því að tengja þumalfingur og vísifingur í hring og halda hinum fingrum beinum, viðurkennd í Bretlandi og Norður-Ameríku sem merki um að efast um eða staðfesta að einstaklingur sé heill eða öruggur. Hins vegarí hluta Suður-Evrópu og Suður-Ameríku er þetta móðgandi látbragð.

Þannig hafa siðareglur í viðskiptum orðið að safni skriflegra og óskrifaðra hegðunarreglna sem gera félagsleg samskipti greiðari, hvort sem er í samskiptum við vinnufélaga eða samskipti við utanaðkomandi eða alþjóðlega samstarfsmenn.

Reyndar hefur aukningin á vefverslun og samfélagsmiðlum jafnvel orðið til þess að „netsamfélag“ hefur skapast um allan heim, sem krefst þess að eigin hegðunarreglur, almennt kallaðar Netiquette, eða netsiðir. Þessar reglur varðandi samskiptareglur fyrir samskipti eins og tölvupóst, spjallborð og blogg eru stöðugt endurskilgreind eftir því sem internetið heldur áfram að þróast. Þannig að þó að hefðbundin hegðun forðum daga hafi ef til vill ekki þau áhrif sem þau höfðu einu sinni, mætti ​​halda því fram að siðareglur séu jafn mikilvægir í víðtæku samfélagi nútímans og þau hafa nokkru sinni verið.