این مقاله نقش رهبری جان ناکس را در موفقیت اصلاحات پروتستان اسکاتلند در سال 1560 نشان می دهد.

جان ناکس، متولد تقریباً 1514 در هادینگتون، شرق لوتین، اسکاتلند، به عنوان یکی از افراد در نظر گرفته می شود. بنیانگذاران اصلاحات اسکاتلند که در سال 1560 تأسیس شد. آغاز ناگوار ناکس کاتالیزوری برای افشاگری های جاه طلبانه او در مورد اصلاحات و تعهد به انطباق با باورهای ملی قلمرو اسکاتلند فراهم کرد.

آنچه در مورد زندگی اولیه ناکس شناخته شده است محدود است، اما اعتقاد بر این است که منشأ فروتنی دارد، با فقر و مسائل بهداشتی مشخص می شود، که بدون شک پایه ای برای مبارزه او برای تغییر ایجاد کرد. لوید جونز استدلال می کند که ناکس "در فقیر، در خانواده ای فقیر بزرگ شد، بدون پیشینیان اشرافی و کسی که او را توصیه کند". بنابراین، جای تعجب نیست که ناکس تصمیم گرفت برای دستیابی به موقعیت بهتری کار کند و از اشتیاق خود به پروتستانتیسم برای ارتقاء موقعیت اجتماعی خود و بهبود وضعیت مالی خود استفاده کند.

جان ناکس

قلمرو اسکاتلند در زمان وجود ناکس تحت سلسله استوارت و کلیسای کاتولیک بود. ناکس نارضایتی‌های اقتصادی در میان فقرا را به گردن کسانی می‌اندازد که از قدرت سیاسی برای تغییر وضعیت برخوردار بودند، به ویژه ماری دو گیز، نایب السلطنه اسکاتلند و در بازگشت به اسکاتلند در سال 1560، ملکه مری استوارت یا همان طور که او محبوبیت بیشتری دارد.شناخته شده، مری ملکه اسکاتلند. این نارضایتی‌های سیاسی ناکس علیه مسئولین و جاه‌طلبی او برای اصلاح کلیسای ملی اسکاتلند منجر به مبارزه برای تأسیس کلیسای پروتستان اصلاح‌شده منجر به اصلاحات پروتستانی شد که نظام حکومتی و اعتقادی در اسکاتلند را تغییر داد.

در سالهای اولیه زندگی، ناکس از دست دادن همتایان خود پاتریک همیلتون و جورج ویشارت را که رهبران آرمان پروتستان بودند، تجربه کرد. همیلتون و ویشارت هر دو به دلیل "عقاید بدعت آمیز" توسط دولت اسکاتلند که در آن زمان کاتولیک بود اعدام شدند. در اوایل قرن شانزدهم پروتستانتیسم مفهومی نسبتاً جدید بود و در اروپای مدرن اولیه پذیرفته نشده بود. اعدام‌های ویشارت و همیلتون ناکس را برانگیخت و او از ایده‌های شهادت و آزار و اذیت در نوشته‌هایش برای انتقاد علیه نهادهای کاتولیک و تبلیغ فساد در دنیای اولیه مدرن استفاده کرد.

در کتاب ناکس «نخستین انفجار شیپور علیه هنگ هیولایی زنان» که در سال 1558 منتشر شد، او نشان داد که کرک اسکاتلندی توسط رهبران فاسد و خارجی رهبری می شد و این کشور برای پیشرفت و اخلاق دینی خود نیاز به اصلاح و تغییر دارد:

«ما کشور خود را برای دعای ملت‌های خارجی فراتر می‌بینیم، خون برادران خود را می‌شنویم، اعضای مسیح عیسی را با ظالمانه‌ترین شکل ممکن می‌شنویم. ریخته شدن، و هیولاامپراتوری زنان ظالم (به استثنای مشاوره پنهانی خدا) که ما می دانیم که تنها مناسبت همه بدبختی ها است ... قدرت آزار و اذیت تمام قلب پروتستان ها را تحت تأثیر قرار داده بود.

زبان ناکس در این نشریه بیانگر نارضایتی اصلاح طلبان پروتستان علیه حاکمان کاتولیک خود و مدیریت آنها بر شکاف های مذهبی و اجتماعی موجود در قلمرو است. خشم عمیقی را نسبت به فقدان اخلاق دینی و عدم تسکین ضعیف به تصویر می کشد.

ناکس پس از تبعید خود از اسکاتلند مدتی را در انگلستان گذراند و بنابراین توانست بر روی اصلاحات پروتستانی خود تحت سلطنت ادوارد ششم، پادشاه جوان تودور کار کند.

ناکس از پادشاه به عنوان پادشاه یاد کرد. علیرغم اینکه خردسال بود، از خرد بالایی برخوردار بود و فداکاری او به آرمان پروتستان برای مردم انگلستان بسیار ارزشمند بود. پیشرفت ناکس در انگلستان با مرگ ناگهانی ادوارد در سال 1554 و جانشینی ملکه کاتولیک مری تودور متوقف شد. ناکس استدلال می کرد که مری تودور اراده خدا را بر هم زده است و حضور او به عنوان ملکه انگلیس مجازاتی برای فقدان یکپارچگی مذهبی مردم است. او استدلال می‌کرد که خداوند «ناراحتی شدیدی داشته است... همانطور که اعمال سلطنت ناخوشایند او به اندازه کافی شاهد آن است.» جانشینی مری تودور در سال 1554 جرقه نوشته‌های اصلاح‌طلبان پروتستان مانند ناکس و توماس بیکن انگلیسی در برابر فساد کاتولیکحاکمان انگلستان و اسکاتلند در این زمان، و از ماهیت جنسیت خود نیز صرفاً برای تضعیف اقتدار و اخلاق مذهبی خود استفاده کردند. در سال 1554، بکن اظهار داشت:

«آه پروردگار! گرفتن امپراتوری از یک مرد و دادن آن به یک زن، به نظر می رسد نشانه آشکاری از خشم شما نسبت به ما انگلیسی ها باشد. رکود اصلاحات پروتستان به دلیل ملکه های کاتولیک مری تودور و مری استوارت و رژیم های کاتولیک آنها.

ناکس با مشارکت خود در "کتاب دعای مشترک" انگلیسی که بعداً توسط ملکه الیزابت اول انگلستان در بازسازی کلیسای پروتستان انگلستان در سال 1558 اقتباس شد، اثر خود را بر کلیسای انگلیسی گذاشت.

بعدها ناکس مدتی را در ژنو تحت رهبری اصلاح طلب جان کالوین گذراند و توانست از آنچه ناکس به عنوان "کامل ترین مکتب مسیح" توصیف می کند، بیاموزد.

ژنو مثال کاملی برای ناکس ارائه کرد که چگونه ، با فداکاری یک اصلاحات پروتستانی در یک قلمرو امکان پذیر بود و می توانست شکوفا شود. ژنو پروتستان کالوین به ناکس ابتکار عمل برای مبارزه برای اصلاحات پروتستان اسکاتلند را ارائه داد. با بازگشت او به اسکاتلند در سال 1560 و با کمک این بار افراد پروتستان مانند جیمز، ارل موری، برادر ناتنی ملکه اسکاتلند، اصلاحات پروتستانی در اسکاتلند می تواند موفقیت آمیز باشد.

جان ناکس به ماری ملکه توصیه می کنداسکاتلندی، حکاکی توسط جان برنت

وقتی مری ملکه اسکاتلند به اسکاتلند بازگشت، معمولاً مشخص است که او و ناکس بهترین دوستان نبودند. ناکس مشتاق بود که اصلاحات پروتستانی را به پیش ببرد، در حالی که مری مانعی برای این کار بود، زیرا او کاملاً کاتولیک بود و اقدامات ناکس را که به قدرت و اعتقادات او حمله می کرد، تحقیر می کرد. اگرچه مری ملکه اسکاتلند باقی ماند، اما قدرت پروتستان‌های اسکاتلند روز به روز در حال افزایش بود و در سال 1567، مری در مبارزه برای تاج خود شکست خورد و در حبس خانگی به انگلستان فرستاده شد.

پروتستان های اسکاتلند اکنون کنترل را در دست داشتند و پروتستانتیسم به دین این قلمرو تبدیل شد. در این زمان، الیزابت اول معترض بر انگلستان حکومت می کرد و مری استوارت را تحت کنترل خود داشت.

در حالی که تا زمان مرگ ناکس در سال 1572، اصلاحات پروتستانی به هیچ وجه کامل نشده بود، اسکاتلند در این زمان توسط یک پادشاه پروتستان اسکاتلند، جیمز ششم، پسر مری ملکه اسکاتلند، اداره می شد. او همچنین تاج انگلستان را به ارث خواهد برد تا پادشاه جیمز اول انگلستان شود و هر دو کشور را تحت پروتستانیسم متحد کند.

نوشته‌های ناکس و عزم او برای مبارزه برای پروتستان بودن اسکاتلند باعث شد که ملت اسکاتلند و هویت آن برای همیشه تغییر کند. امروزه مذهب ملی اسکاتلند ماهیت پروتستانی دارد و بنابراین، نشان می دهد که اصلاحات اسکاتلندی ناکس آغاز شده در سال 1560 موفقیت آمیز و طولانی مدت بوده است.

نوشته شده توسط لیا ریانون ساویج 22 ساله، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد تاریخ از دانشگاه ناتینگهام ترنت. در تاریخ بریتانیا و عمدتاً تاریخ اسکاتلندی تخصص دارد. همسر و معلم مشتاق تاریخ. نویسنده پایان نامه در مورد جان ناکس و اصلاحات اسکاتلند و تجربیات اجتماعی خانواده بروس در طول جنگ های استقلال اسکاتلند (1296-1314).