ຄວາມສາມາດໃນການສື່ສານຜ່ານພາສາທີ່ໃຊ້ຮ່ວມກັນແມ່ນສິ່ງທີ່ພວກເຮົາທຸກຄົນຍອມຮັບ. ມັນແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງປະເພນີແລະວັດທະນະທໍາຂອງຊາດ, ແນວໃດກໍ່ຕາມໃນຫຼາຍສັດຕະວັດແລ້ວ, ບາງພາສາໄດ້ຖືກຂົ່ມຂູ່ແລະໄດ້ຕໍ່ສູ້ເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດ.

ຍົກຕົວຢ່າງ, Cymraeg, ຫຼື Welsh, ເຊິ່ງເປັນພາສາທີ່ເກີດຈາກເກາະອັງກິດ. , ມາຈາກພາສາ Celtic ທີ່ເວົ້າໂດຍຊາວອັງກິດບູຮານ. ຕະຫຼອດປະຫວັດສາດຂອງມັນມັນໄດ້ປະເຊີນກັບສິ່ງທ້າທາຍຈໍານວນຫລາຍຕໍ່ການມີຢູ່ຂອງມັນ.

ພາສາເວວແມ່ນພາສາ Brythonic, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າ British Celtic ໃນຕົ້ນກໍາເນີດແລະຖືກເວົ້າໃນ Britain ເຖິງແມ່ນວ່າກ່ອນການຍຶດຄອງ Roman. ຄິດວ່າໄດ້ມາຮອດປະເທດອັງກິດປະມານ 600 BC, ພາສາ Celtic ໄດ້ພັດທະນາຢູ່ໃນເກາະອັງກິດເປັນພາສາ Brythonic ເຊິ່ງສະຫນອງພື້ນຖານບໍ່ພຽງແຕ່ສໍາລັບຊາວເວລ, ແຕ່ຍັງພາສາ Breton ແລະ Cornish. ໃນເວລານີ້ໃນເອີຣົບ, ພາສາ Celtic ໄດ້ຖືກເວົ້າໃນທົ່ວທະວີບເຖິງແມ່ນວ່າໄປເຖິງຕຸລະກີ.

ໜຶ່ງ​ໃນ​ຄຳ​ສັບ​ທຳ​ອິດ​ໃນ​ເວ​ລ​ສ໌​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຮັກ​ສາ​ໄວ້​ແລະ​ຖືກ​ບັນ​ທຶກ​ໄວ້​ໃນ​ປີ 700 AD ຢູ່​ເທິງ​ຫລຸມ​ຝັງ​ສົບ​ໃນ​ໂບດ St Cadfan ໃນ Tywyn, ໃນ​ເຂດ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ຂອງ Merionethshire. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ພາສາເວວສ໌ທີ່ຂຽນເປັນຄັ້ງທຳອິດແມ່ນຄິດວ່າຈະກັບມາອີກ 100 ປີ, ເຊິ່ງສະທ້ອນເຖິງປະຫວັດສາດອັນອຸດົມສົມບູນຂອງພາສານີ້.

ຊາວເວວຍຸກທຳອິດຂອງຊາວເຊລຕິກຂອງຊາວເວລ ໄດ້ກາຍເປັນສື່ກາງຂອງນັກກະວີຊາວເວລໃນຍຸກກາງເຊັ່ນ: Aneirin ແລະ Talesin. ຕົວ​ເລກ​ທັງ​ສອງ​ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ bards ເດັ່ນ​ແລະ​ວຽກ​ງານ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຖືກ​ຮັກ​ສາ​ໄວ້​ສໍາ​ລັບ​ການ​ລຸ້ນຕໍ່ໆໄປເພື່ອຄວາມມ່ວນຊື່ນ.

Aneirin ແມ່ນນັກກະວີ Brythonic ຈາກຍຸກກາງສະໄໝຕົ້ນ ເຊິ່ງວຽກງານດັ່ງກ່າວໄດ້ຖືກເກັບຮັກສາໄວ້ໃນໜັງສືໃບລານທີ່ມາຈາກສະຕະວັດທີ 13 ທີ່ເອີ້ນວ່າ “Book of Aneirin”. ຢູ່ໃນຂໍ້ຄວາມນີ້, ການປະສົມປະສານຂອງ Old Welsh ແລະ Middle Welsh ຖືກນໍາໃຊ້. ເຖິງວ່າບໍ່ມີໃຜແນ່ໃຈກ່ຽວກັບເວລາອັນແນ່ນອນຂອງບົດກະວີນີ້, ແຕ່ຄຸນຄ່າຂອງປະເພນີປາກເວົ້າທີ່ຖ່າຍທອດມາສູ່ຄົນລຸ້ນຫຼັງແມ່ນເຫັນໄດ້ຊັດເຈນ.

ຜົນງານທີ່ມີຊື່ສຽງທີ່ສຸດຂອງ Aneirin ທີ່ມີຊື່ວ່າ “Y Gododdin” ເປັນບົດກະວີຊາວເວລໃນຍຸກກາງທີ່ປະກອບດ້ວຍບັນດາບົດຟ້ອນສຳລັບທຸກຄົນທີ່ຕໍ່ສູ້ເພື່ອອານາຈັກ Brittonic ຂອງ Gododdin. ນັກຮົບເຫຼົ່ານີ້ມາຈາກອານາຈັກ Brittonic ທາງພາກເຫນືອໄດ້ຖືກຄິດວ່າຈະພົບກັບຊະຕາກໍາຂອງພວກເຂົາໃນປີ 600 AD ເມື່ອພວກເຂົາເສຍຊີວິດຕໍ່ສູ້ກັບ Angles of Deira ແລະ Bernicia ໃນຮົບຂອງ Catraeth.

ໃນຂະນະດຽວກັນ, ເພື່ອນ bard ທີ່ເອີ້ນວ່າ Taliesin ເປັນນັກກະວີທີ່ມີຊື່ສຽງ. ຜູ້ທີ່ຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນສານຂອງກະສັດ Brythonic ຫຼາຍໆຄົນ. ດ້ວຍບົດກະວີຂອງຍຸກກາງຫຼາຍບົດຖືກຍົກຍ້ອງໃຫ້ລາວ, ມັນບໍ່ຍາກທີ່ຈະເຂົ້າໃຈວ່າເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າ Taliesin Ben Beirdd ຫຼື Taliesin, ຫົວຫນ້າ Bards.

ພາຍໃຕ້ Anglo-Saxons ພາສາ Welsh ຄ່ອຍໆພັດທະນາ. ໃນພາກພື້ນຕາເວັນຕົກສຽງໃຕ້ຂອງອັງກິດ, ພາສາໄດ້ພັດທະນາໄປສູ່ພື້ນຖານຕົ້ນຂອງ Cornish ແລະ Welsh, ໃນຂະນະທີ່ຢູ່ໃນພາກເຫນືອຂອງປະເທດອັງກິດແລະເຂດທົ່ງພຽງ Scotland ພາສາໄດ້ພັດທະນາໄປສູ່ Cumbric.

Welsh ເວົ້າໃນຍຸກກາງ, ລະຫວ່າງ1000 ແລະ 1536, ໄດ້ກາຍມາເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນນາມຊາວເວວກາງ.

ຈາກສະຕະວັດທີ 12 ເປັນຕົ້ນມາ, ຊາວເວວກາງໄດ້ສ້າງພື້ນຖານໃຫ້ໜຶ່ງໃນບັນດາໜັງສືໃບລານທີ່ມີຊື່ສຽງທີ່ສຸດໃນອັງກິດ, Mabinogion. ການສະສົມວັນນະຄະດີທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງບົດເລື່ອງສຸພາສິດນີ້ແມ່ນໜຶ່ງໃນຕົວຢ່າງທຳອິດຂອງປະເພດຂອງມັນ, ຄິດວ່າຕັ້ງແຕ່ສະຕະວັດທີ 12 ຫຼື 13th ແລະໄດ້ຮັບການດົນໃຈຈາກການເລົ່າເລື່ອງກ່ອນໜ້ານີ້.

ເລື່ອງ Mabinogion ເປັນຄຳເວົ້າທີ່ປະສົມປະສານ ແລະ ສົມບູນແບບທີ່ສະເໜີໃຫ້ຜູ້ອ່ານມີຫຼາກຫຼາຍປະເພດໃຫ້ເລືອກ. ຄວາມກວ້າງຂອງຮູບແບບທີ່ກວມເອົາໃນຂໍ້ຄວາມປະກອບມີຄວາມໂລແມນຕິກແລະຄວາມໂສກເສົ້າເຊັ່ນດຽວກັນກັບຈິນຕະນາການແລະຕະຫລົກ. ລວບລວມຈາກນັກເລົ່າເລື່ອງຕ່າງໆໃນໄລຍະເວລາ, Mabinogion ເປັນຫຼັກຖານສະແດງເຖິງ Middle Welsh ແລະປະເພນີປາກເປົ່າທີ່ລອດຊີວິດ.

ນີ້ຍັງເປັນໄລຍະເວລາໃນປະຫວັດສາດຂອງຊາວ Welsh ເຊິ່ງຖືກຄອບງໍາໂດຍເຈົ້າຊາຍຈໍານວນຫຼາຍທີ່ປົກຄອງດິນແດນຂອງພວກເຂົາ. , ການນໍາໃຊ້ Welsh ເປັນເຄື່ອງມືການບໍລິຫານເຊັ່ນດຽວກັນກັບການນໍາໃຊ້ປະຈໍາວັນໃນບັນດາຊັ້ນສູງ.

ຕົວຢ່າງຂອງຄໍາຮ້ອງສະຫມັກຂອງຕົນໃນການບໍລິຫານຂອງຊາວເວລແມ່ນການສ້າງກົດຫມາຍຂອງຊາວເວນທີ່ຮູ້ຈັກເປັນ 'Cyfraith Hywel', ປະກອບຢູ່ໃນສິບ. ສະຕະວັດໂດຍ Hywel ap Cadell, ກະສັດຂອງ Wales. ຕົວ​ເລກ​ປະຫວັດສາດ​ນີ້​ໄດ້​ເຂົ້າ​ຄວບ​ຄຸມ​ຜືນ​ແຜ່ນດິນ​ອັນ​ກວ້າງ​ໃຫຍ່​ໄພສານ ​ແລະ ​ໃນ​ເວລາ​ນັ້ນ​ກໍ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຄວບ​ຄຸມ​ທັງ​ພາກ​ພື້ນ. ມັນແມ່ນຢູ່ໃນຈຸດນີ້, ທີ່ລາວຮູ້ສຶກວ່າມັນກ່ຽວຂ້ອງກັບການນໍາເອົາກົດຫມາຍທັງຫມົດຂອງ Wales ຮ່ວມກັນ. ສະບັບຕົ້ນຈາກສະຕະວັດທີສິບສາມມີຊີວິດລອດໃນທຸກມື້ນີ້.

ໃນຊ່ວງເວລານີ້ ໂບດຄຣິສຕຽນຍັງມີບົດບາດອັນມີຄ່າໃນການສຳເນົາ ແລະບັນທຶກເອກະສານເພື່ອຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ. ຄໍາສັ່ງທາງສາສະຫນາເຊັ່ນ: ໂບດ Cistercian ແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນໂດຍສະເພາະ.

ໄລຍະເວລາທີ່ສໍາຄັນຕໍ່ໄປໃນປະຫວັດສາດຂອງພາສາເວວ, ແມ່ນຕັ້ງແຕ່ເວລາຂອງ Henry VIII ແລະຂະຫຍາຍໄປສູ່ຍຸກສະໄຫມໃຫມ່. ມັນແມ່ນມາຈາກປີ 1536 ແລະກົດຫມາຍວ່າດ້ວຍສະຫະພັນຂອງ Henry VIII ທີ່ພາສາເວວເລີ່ມທົນທຸກໂດຍຜ່ານກົດຫມາຍທີ່ໄດ້ຜ່ານໄປເຊິ່ງສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສະຖານະພາບຂອງຕົນເປັນພາສາບໍລິຫານຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.

ນີ້ເປັນໄລຍະເວລາຂອງການປ່ຽນແປງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ສໍາລັບເກາະອັງກິດທັງຫມົດແລະກັບ. ອະທິປະໄຕຂອງອັງກິດຕໍ່ Wales, ການໃຊ້ພາສາເວວໄດ້ຖືກຫ້າມແລະສະຖານະພາບທາງການຂອງມັນໄດ້ຖືກໂຍກຍ້າຍ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ທາງດ້ານວັດທະນະທໍາ, ການປ່ຽນແປງໄດ້ເກີດຂຶ້ນກັບສະມາຊິກຫຼາຍຄົນຂອງຊາວເວວທີ່ຍອມຮັບທັດສະນະຂອງພາສາອັງກິດເປັນໃຈກາງ, ສະຫນັບສະຫນູນພາສາແລະທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ມາພ້ອມກັບມັນ.

ສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງປະຊາກອນຊາວເວນຕ້ອງປະຕິບັດຕາມ. ກົດລະບຽບທີ່ເຂັ້ມງວດໃຫມ່ເຫຼົ່ານີ້. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ນີ້ບໍ່ສາມາດປ້ອງກັນການເວົ້າພາສາ Welsh ໃນບັນດາປະຊາກອນທົ່ວໄປ, ເຊິ່ງມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຍຶດຫມັ້ນໃນພາສາ, ຮີດຄອງປະເພນີແລະປະເພນີຂອງເຂົາເຈົ້າ.

ຢ່າງໃດກໍຕາມບັນຫາແມ່ນສັບສົນຫຼາຍ, ຍ້ອນວ່າການປົດຕໍາແຫນ່ງຢ່າງເປັນທາງການຂອງຕົນເປັນ. ພາສາບໍລິຫານຫມາຍຄວາມວ່າປະຊາຊົນຄາດວ່າຈະສື່ສານພາສາອັງກິດໃນບ່ອນເຮັດວຽກ. ການຂັດຂວາງນີ້ຍັງໄດ້ຂະຫຍາຍໄປສູ່ການສຶກສາເປັນວິທີການສະກັດກັ້ນພາສາຕັ້ງແຕ່ອາຍຸຍັງນ້ອຍ.

ແຜ່ນປ້າຍເພື່ອລະນຶກເຖິງອະທິການ William Morgan ທີ່ໂບດ Llanrhaeadr ym Mochnant. ໃນ​ປີ 1588 ລາວ​ເປັນ​ເຈົ້າ​ການ​ຢູ່​ທີ່​ນີ້ ເມື່ອ​ລາວ​ແປ​ຄຳພີ​ໄບເບິນ​ເປັນ​ພາສາ​ແວວ. ທີ່ມາ: Eirian Evans. ອະນຸຍາດພາຍໃຕ້ໃບອະນຸຍາດ Creative Commons Attribution-Share Alike 2.0 Generic.

ອີກເທື່ອໜຶ່ງ ສາດສະໜາມີບົດບາດສຳຄັນໃນການຮັບປະກັນວ່າພາສາດັ່ງກ່າວຈະຍັງຄົງຖືກນຳໃຊ້, ຮັກສາ ແລະ ບັນທຶກ. ໃນປີ 1588 ຄຳພີໄບເບິນທີ່ເອີ້ນວ່າ William Morgan's Bible ໄດ້ຖືກຕີພິມເປັນເທື່ອທຳອິດໃນພາສາເວວ.

ການທ້າທາຍເພີ່ມເຕີມຕໍ່ກັບການຮັກສາຊາວເວນແມ່ນມາຈາກການມີຜູ້ເວົ້າພາສາອັງກິດເຂົ້າມາໃນປະເທດໃນສະຕະວັດທີສິບແປດ, ສ່ວນໃຫຍ່. ມາຈາກຜົນກະທົບຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກໍາ.

ນີ້ແມ່ນຍຸກຂອງການເຄື່ອນຍ້າຍຝູງຊົນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະພາຍໃນບໍ່ດົນ, ພາສາອັງກິດທັງຫມົດໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຈະ swamp ສະຖານທີ່ເຮັດວຽກເຊັ່ນດຽວກັນກັບຖະຫນົນຫົນທາງຂອງ Wales, ຢ່າງໄວວາກາຍເປັນເລື່ອງທົ່ວໄປ. ພາສາເວົ້າໂດຍທຸກຄົນ.

ໃນສະຕະວັດທີ XIX, ພາສາເວວຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກລະດັບການຮູ້ຫນັງສືທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນໃນບັນດາປະຊາຊົນທົ່ວໄປ. ໃນຂະນະທີ່ເດັກນ້ອຍຕ້ອງເຂົ້າໂຮງຮຽນ, ເວນບໍ່ແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຫຼັກສູດຂອງໂຮງຮຽນ. ພາສາອັງກິດຍັງຄົງເປັນພາສາທີ່ເດັ່ນ ເພາະມັນສະແດງເຖິງການບໍລິຫານ ແລະທຸລະກິດໃນຍຸກຂອງການຂະຫຍາຍຈັກກະພັດ.ຕົວຢ່າງ, ໃນປີ 1942 ຜູ້ເວົ້າພາສາເວວຖືກຈຳແນກຢ່າງເປັນທາງການ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍສານເວວໄດ້ແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ຈຳເລີຍ ແລະໂຈດຖືກບັງຄັບໃຫ້ເວົ້າໃນພາສາອັງກິດ ແລະ ໄດ້ນຳໃຊ້ກົດໝາຍໃໝ່ທີ່ອະນຸຍາດໃຫ້ໃຊ້ໃນສານຊາວເວລ.

ໃນປີ 1967, ກົດໝາຍສະບັບໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນ ແລະ ມີຄວາມສຳຄັນຫຼາຍໄດ້ຖືກນຳສະເໜີຍ້ອນການໂຄສະນາຫາສຽງຂອງບຸກຄົນຫຼາຍຄົນລວມທັງ Plaid Cymru ແລະສະມາຄົມພາສາເວລ. ເຊິ່ງລະບຸວ່າເວລຕ້ອງມີຄວາມສະເໝີພາບກັບພາສາອັງກິດໃນສານ, ທັງຂຽນ ແລະເວົ້າ.

ນີ້ເປັນຈຸດສຳຄັນເມື່ອຄວາມລຳອຽງທີ່ເກີດຂື້ນໃນຊ່ວງໄລຍະ Tudor ເລີ່ມຖືກປີ້ນຄືນ. ໃນທຸກມື້ນີ້ ພາສາເວວຖືກຍອມຮັບ ແລະເວົ້າຢູ່ໃນບ້ານ, ໃນບ່ອນເຮັດວຽກ, ໃນຊຸມຊົນ ແລະໃນລັດຖະບານ. ໃນການສໍາຫຼວດໃນປີ 2011, ປະຊາຊົນຫຼາຍກວ່າ 562,000 ຄົນຕັ້ງຊື່ພາສາເວວເປັນພາສາຫຼັກຂອງເຂົາເຈົ້າ.