امروز 5 مارس، روز سنت پیران، روز ملی کورنوال، را با آرزوی "Lowen dydh sen Pyran" برای همسایگان خود جشن بگیرید.

طبق داده های سرشماری سال 2011، 100 زبان مختلف در این کشور صحبت می شود. انگلستان و ولز، از شناخته شده تا تقریباً فراموش شده. نتایج سرشماری نشان می دهد که 33 نفر در جزیره من گفتند که زبان اصلی آنها مانکس گالیک است، زبانی که به طور رسمی در سال 1974 منقرض شده است، و 58 نفر گفتند که زبان گالیکی اسکاتلندی عمدتاً در جزایر هایلند و غربی اسکاتلند صحبت می شود. بیش از 562000 نفر ولزی را به عنوان زبان اصلی خود نامیده اند.

در حالی که بسیاری از مردم بریتانیا از زبان ولزی و گالیکی آگاه هستند، تعداد کمی از زبان کورنی به عنوان یک زبان جداگانه شنیده اند، علیرغم این واقعیت که در سرشماری، تعداد زیادی از آنها به عنوان زبان مجزا شناخته شده اند. 557 نفر زبان اصلی خود را به عنوان "کرنیش" فهرست کردند.

پس چرا کورنی ها زبان خود را دارند؟ برای درک، ما باید به تاریخچه این منطقه نسبتاً دورافتاده و جنوب غربی انگلستان نگاه کنیم.

کورنوال برای مدت طولانی نسبت به بقیه انگلستان نزدیکی نزدیکتر با کشورهای سلتیک اروپایی داشته است. زبان کورنیش که از زبان‌های بریتونیک گرفته شده است، ریشه‌های مشترکی با برتون و ولزی دارد. قبیله Cornovii که قبل از فتح رومیان در کورنوال امروزی ساکن بودند. تهاجم آنگلوساکسون ها به بریتانیا در قرون 5 تا 6 میلادی رانده شدسلت ها در حومه های غربی بریتانیای کبیر. با این حال، هجوم مبلغان مسیحی سلتیک از ایرلند و ولز در قرن پنجم و ششم بود که فرهنگ و ایمان مردم کورنیش اولیه را شکل داد.

این مبلغان که بعداً بسیاری از آنها به عنوان مقدسین مورد احترام قرار گرفتند، ساکن شدند. در سواحل کورنوال و شروع به گرویدن گروه های کوچکی از مردم محلی به مسیحیت کرد. نام آنها امروزه در اسامی مکان های کورنیش زنده است و بیش از 200 کلیسای باستانی به آنها اختصاص داده شده است.

کورنشی ها اغلب با ساکسون های غربی که آنها را Westwalas می نامیدند در جنگ بودند. (ولز غربی) یا Cornwalas (کورنیش). این امر تا سال 936 ادامه یافت، زمانی که پادشاه آتلستان انگلستان، رودخانه تامار را مرز رسمی بین این دو اعلام کرد، و در واقع کورنوال را به یکی از آخرین عقب نشینی‌های بریتانیایی‌ها تبدیل کرد و بدین ترتیب توسعه هویت متمایز کورنی را تشویق کرد. ( تصویر سمت راست: جنگجوی آنگلوساکسون)

در طول قرون وسطی، کورنیش ها به عنوان نژاد یا ملتی جداگانه، متمایز از همسایگان خود، با زبان، جامعه و آداب و رسوم خاص خود دیده می شدند. . شورش ناموفق کورنیش در سال 1497 احساس کورنی را از "جدا بودن" از بقیه انگلستان نشان می دهد.

در سالهای اولیه سلسله جدید تودور، پرکین واربک مدعی (که خود را ریچارد، دوک اعلام کرد) یورک، یکی از شاهزادگان دربرج)، تاج پادشاه هنری هفتم را تهدید می کرد. واربک با حمایت پادشاه اسکاتلند به شمال انگلستان حمله کرد. از کورنیش ها خواسته شد تا در پرداخت مالیات برای لشکرکشی پادشاه در شمال مشارکت کنند. آنها از پرداخت پول خودداری کردند، زیرا فکر می کردند که این کمپین ارتباط چندانی با کورنوال ندارد. شورشیان در ماه مه 1497 از بودمین حرکت کردند و در 16 ژوئن به حومه لندن رسیدند. حدود 15000 شورشی در نبرد بلک هیث با ارتش هنری هفتم روبرو شدند. حدود 1000 نفر از شورشیان کشته شدند و رهبران آنها به قتل رسیدند.

شورش کتاب دعا علیه قانون یکنواختی در سال 1549 نمونه دیگری از ایستادگی کورنیش ها برای فرهنگ و زبان خود بود. قانون یکنواختی همه زبانها به جز انگلیسی را از خدمات کلیسا ممنوع کرد. شورشیان اعلام کردند که خواهان بازگشت به مراسم و اعمال مذهبی قدیمی هستند، زیرا برخی از کورنیشمن ها انگلیسی نمی دانند. بیش از 4000 نفر در جنوب غربی انگلستان تظاهرات کردند و توسط ارتش پادشاه ادوارد ششم در فننی بریج در نزدیکی هانیتون قتل عام شدند. این گسترش زبان انگلیسی در زندگی مذهبی مردم کورنیش به عنوان یکی از عوامل اصلی نابودی کورنیش به عنوان زبان رایج مردم کورنیش دیده می شود.

همانطور که زبان کورنیش ناپدید شد، مردم کورنوال تحت یک فرآیند جذب انگلیسی قرار گرفت.

اما احیای سلتی که در اوایل قرن بیستم آغاز شدزبان کورنیش و میراث سلتی کورنیش را احیا کرد. تعداد فزاینده ای از مردم در حال مطالعه این زبان هستند. کورنیش در بسیاری از مدارس تدریس می شود و یک برنامه دو زبانه هفتگی در رادیو کورنوال بی بی سی وجود دارد. در سال 2002، زبان کورنی بر اساس منشور اروپایی برای زبان‌های منطقه‌ای یا اقلیت‌ها به رسمیت شناخته شد.

زبان کورنی حتی در فیلم و کتاب افسانه‌های پاییز نویسنده آمریکایی دیده می‌شود. جیم هریسون، که زندگی یک خانواده آمریکایی کورنیشی را در اوایل قرن بیستم به تصویر می‌کشد.

در اینجا چند نمونه از عبارات روزمره در کورنیش آورده شده است:

صبح بخیر: "Metten daa"

عصر بخیر: "Gothewhar daa"

سلام: "شما"

خداحافظ: "Anowre"