Vier op 5 maart de nationale feestdag van Cornwall, St Piran's Day, door je buren "Lowen dydh sen Pyran!" te wensen.

Volgens de gegevens van de volkstelling van 2011 worden er in Engeland en Wales 100 verschillende talen gesproken, variërend van bekend tot bijna vergeten. Uit de resultaten van de volkstelling blijkt dat 33 mensen op het eiland Man zeiden dat hun hoofdtaal Manx Gaelic was, een taal die in 1974 officieel als uitgestorven werd geregistreerd, en 58 mensen zeiden Schots Gaelic, dat vooral in de Schotse Hooglanden en westelijke eilanden wordt gesproken.Meer dan 562.000 mensen noemden Welsh als hun hoofdtaal.

Terwijl veel Britten Welsh en Gaelic kennen, hebben maar weinigen gehoord van 'Cornish' als aparte taal, ondanks het feit dat bij de volkstelling maar liefst 557 mensen hun hoofdtaal als 'Cornish' opgaven.

Waarom hebben de Cornish dan hun eigen taal? Om dat te begrijpen, moeten we kijken naar de geschiedenis van deze relatief afgelegen, zuidwestelijke regio van Engeland.

Cornwall heeft lange tijd een nauwere verwantschap gevoeld met de Europese Keltische naties dan met de rest van Engeland. De Cornish taal is afgeleid van de Brythonische talen en heeft gemeenschappelijke wortels met zowel Bretons als Welsh.

De woorden "Cornwall" en "Cornish" zijn afgeleid van het Keltische Cornovii De Angelsaksische invasie van Groot-Brittannië in de 5e en 6e eeuw dreef de Kelten verder naar de westelijke rand van Groot-Brittannië. Het was echter de instroom van Keltische christelijke missionarissen uit Ierland en Wales in de 5e en 6e eeuw die de cultuur en het geloof van de vroege Cornish vorm gaven.

Deze missionarissen, van wie velen later als heiligen werden vereerd, vestigden zich aan de kust van Cornwall en begonnen kleine groepen lokale mensen tot het christendom te bekeren. Hun namen leven vandaag de dag nog voort in de plaatsnamen van Cornwall en meer dan 200 oude kerken zijn aan hen gewijd.

De Cornish waren vaak in oorlog met de West-Saksen, die naar hen verwezen als de Westwalas (West-Welsh) of Cornwalas (Dit bleef zo tot 936, toen koning Athelstan van Engeland de rivier de Tamar uitriep tot de formele grens tussen de twee, waardoor Cornwall in feite een van de laatste toevluchtsoorden van de Britten werd en de ontwikkeling van een aparte Cornish identiteit werd gestimuleerd ( Afgebeeld rechts: Angelsaksische krijger)

Door de Middeleeuwen heen werden de Cornish gezien als een apart ras of volk, anders dan hun buren, met hun eigen taal, samenleving en gewoonten. De mislukte Cornish Rebellion van 1497 illustreert het Cornish gevoel van 'afgescheiden zijn' van de rest van Engeland.

Tijdens de beginjaren van de nieuwe Tudor-dynastie bedreigde de huichelaar Perkin Warbeck (die zichzelf voordeed als Richard, hertog van York, een van de prinsen in de Tower) de kroon van koning Hendrik VII. Met de steun van de Schotse koning viel Warbeck het noorden van Engeland binnen. De Cornish werden gevraagd bij te dragen aan een belasting om de campagne van de koning in het noorden te betalen. Ze weigerden te betalen, omdat zeDe rebellen vertrokken in mei 1497 vanuit Bodmin en bereikten de buitenwijken van Londen op 16 juni. Ongeveer 15.000 rebellen stonden tegenover het leger van Hendrik VII in de Slag bij Blackheath; ongeveer 1.000 van de rebellen werden gedood en hun leiders ter dood gebracht.

De Prayer Book Rebellion tegen de Act of Uniformity van 1549 was een ander voorbeeld van de Cornish die opkwamen voor hun cultuur en taal. De Act of Uniformity verbood alle talen behalve het Engels in kerkdiensten. De rebellen verklaarden dat ze terug wilden naar de oude religieuze diensten en gebruiken, omdat sommige Cornishmen geen Engels verstonden. Meer dan 4.000 mensen in het zuidwesten van Cornwall kwamen op voor hun cultuur en taal.van Engeland protesteerden en werden afgeslacht door het leger van koning Edward VI bij Fenny Bridges, in de buurt van Honiton. Deze verspreiding van het Engels in het religieuze leven van de Cornish wordt gezien als een van de belangrijkste factoren in de ondergang van het Cornish als de gemeenschappelijke taal van de Cornish bevolking.

Terwijl de Cornish taal verdween, ondergingen de inwoners van Cornwall een proces van Engelse assimilatie.

Een Keltische opleving die in het begin van de 20e eeuw begon, heeft de Cornish taal en het Keltische erfgoed nieuw leven ingeblazen. Een toenemend aantal mensen studeert nu de taal. Cornish wordt op veel scholen onderwezen en er is een wekelijks tweetalig programma op BBC Radio Cornwall. In 2002 werd de Cornish taal officieel erkend in het kader van het Europees Handvest voor Regionale of Regionale Ontwikkeling.Minderheidstalen.

De Cornish taal komt zelfs voor in de film en het boek, Legenden van de Val van de Amerikaanse auteur Jim Harrison, waarin het leven van een Cornish-Amerikaanse familie aan het begin van de 20e eeuw wordt beschreven.

Hier zijn een paar voorbeelden van alledaagse zinnen in het Cornish:

Goedemorgen: "Metten daa"

Goedenavond: "Gothewhar daa".

Hallo: "Jij".

Afscheid: "Anowre