در سال 43 پس از میلاد، چهار لژیون رومی به رهبری سناتور Aulus Plautius پا به بریتانیا گذاشتند. سربازان رومی پاسخ امپراتور کلودیوس به تبعید وریکا، پادشاه اتربات ها و متحد روم بودند. طلوع آن فصل در تاریخ بریتانیا بود، تقریباً 400 سال، که به بریتانیای روم معروف بود.

امپراتوری روم مسلماً توسعه یافته ترین و قدرتمندترین جامعه آن زمان بود، و همانطور که سربازان رومی جایگاه بیشتری را در آن زمان به دست آوردند. بریتانیا، آنها شیوه زندگی و فرهنگ خود را در میان مردم محلی گسترش دادند.

نوآوری های معرفی شده توسط رومیان در بریتانیا بی شمار است، از معماری، هنر و مهندسی گرفته تا قانون و جامعه. از جمله بخش‌هایی از فرهنگ بریتانیایی که بیشتر تحت تأثیر رومی‌ها قرار گرفت، اما با این وجود در میان کمترین صحبت‌ها، کشاورزی و غذا بود.

'Il Parassita', Roberto Bompiani, 1875

زمانی که امپراتوری روم بریتانیا را اشغال کرد، روم قبلاً یک سیستم کشاورزی بسیار توسعه یافته و سنت های آشپزی دقیق داشت. فرهنگ رومی بر اهمیت کشاورزی و زندگی روستایی به عنوان یک شیوه زندگی اصیل تأکید داشت و رومی ها به سرعت اسرار کشاورزی را از فرهنگ های دیگری که ادغام کرده بودند (یعنی یونانی ها و اتروسک ها) به دست آوردند. تجارت مواد غذایی و محصولات کشاورزی در دوران روم به مقیاس بی‌سابقه‌ای رسیده است: اهمیت اجتماعی غذا و ضیافت‌ها در فرهنگ رومی به قدری مستند است که چنین نیست.نیاز به معرفی دارد سنت های کشاورزی و ترجیحات آشپزی رومی ها بیانگر پیشینه مدیترانه ای آنها بود، بنابراین جای تعجب نیست که زمانی که رم بریتانیا را اشغال کرد و سنت های آشپزی و کشاورزی خود را به همراه آورد، غذا و کشاورزی بریتانیا را برای همیشه تغییر داد.

اما رومی ها دقیقا چگونه غذای بریتانیا را تغییر دادند؟

تأثیر غذاهای رومی در بریتانیا حتی قبل از اشغال رومیان آغاز شد: در واقع، تجارت بین دو کشور از قبل شکوفا شده بود و نخبگان سلتیک بریتانیایی ذائقه برخی از محصولات "عجیب" که از امپراتوری می آمد را داشتند. مانند شراب و روغن زیتون. اما تنها پس از فتح، زمانی که جامعه رومی به طور فزاینده ای به بریتانیا نقل مکان کرد، چشم انداز کشاورزی و آشپزی کشور به شدت تغییر کرد.

رومی ها میوه های زیادی معرفی کردند. و سبزیجاتی که قبلاً برای بریتانیایی ها ناشناخته بودند، که برخی از آنها هنوز بخشی از رژیم غذایی ملت مدرن هستند: به عنوان مثال، مارچوبه، شلغم، نخود فرنگی، سیر، کلم، کرفس، پیاز، تره فرنگی، خیار، کنگر کره زمین، انجیر، ملس، شاه بلوط شیرین، گیلاس و آلو همگی توسط رومی ها معرفی شدند.

در میان میوه های جدید، فصل خاصی باید به انگور اختصاص داده شود: در واقع، عموماً توافق بر این است که رومی ها انگور را معرفی کردند و صنعت شراب را در بریتانیا ایجاد کردند. علاقه پیش از روم به شراب توسطوجود آمفوراهای شراب که قدمت آن به قبل از فتح روم می رسد. با این حال، شراب وارداتی گران بود و پس از فتح رومیان، تعداد زیادی از رومیان ساکن بریتانیا حاضر به ترک نوشیدنی مورد علاقه خود نبودند. این نیاز به شراب ارزان‌تر، همراه با دانش شراب‌سازی و شراب‌سازی رومی‌ها، منجر به افزایش تمایل به شراب داخلی و معرفی شراب‌سازی در بریتانیا شد.

تأثیر تسلط روم بر غذاهای بریتانیا نیز بسیار عمیق بود. غذاهای رومی بسیار پیچیده‌تر از غذاهای انگلیسی‌ها بود و از مواد «عجیب‌انگیز» مانند ادویه‌ها و گیاهانی که قبلاً در بریتانیا ناشناخته بودند، استفاده زیادی می‌کرد. در نتیجه گیاهان و ادویه هایی مانند نعناع، ​​گشنیز، رزماری، تربچه و سیر معرفی شدند و به طور فزاینده ای کشت شدند. حیوانات مزرعه جدیدی مانند گاو سفید، خرگوش و احتمالاً مرغ نیز معرفی شدند.

غذاهای دریایی یکی دیگر از عناصر مهم رژیم غذایی رومیان بود که پس از فتح رومیان در بریتانیا محبوبیت فزاینده ای پیدا کرد. رومی‌ها به صدف‌ها، به‌ویژه صدف‌ها علاقه خاصی داشتند، و برخی از غذاهای دریایی از بریتانیای ساحلی، حتی در رم، بسیار ارزشمند شد. صدف‌های کولچستر یکی از محبوب‌ترین صدف‌ها در امپراتوری روم شدند، اما صدف‌ها در مکان‌های دیگر در سراسر بریتانیا نیز تولید می‌شدند، همانطور که با پیدا کردن زباله‌های صدف ثابت شد.قدمت آن به دوران رومیان برمی گردد.

طبیعت بی جان با ماهی ها و صدف ها. نقاشی دیواری رومی از خانه عاشقان عفیف، پمپئی

نمونه دیگر گاروم، سس ماهی تخمیر شده معروف رومی است که به بریتانیا وارد شد و پس از حمله رومیان محبوبیت بیشتری پیدا کرد.

0> با این حال، همه افراد در بریتانیا به یک شکل تحت تأثیر رژیم غذایی فاتحان قرار نگرفتند، و میزان "رومی شدن" رژیم غذایی افراد به گروه اجتماعی که آنها به آن تعلق داشتند نیز بستگی داشت. نخبگان بریتانیایی بیشتر تحت تأثیر شیوه زندگی رومی بودند و خوردن و نوشیدن محصولات وارداتی راهی برای نشان دادن موقعیت اجتماعی بالاتر آنها بود. طبقات پایین تر، اگرچه به میزان کمتری تحت تأثیر قرار گرفتند، اما همچنان از معرفی سبزیجات و میوه های جدید بهره مند شدند.

در سال 410 پس از میلاد، پس از بیش از 400 سال تسلط، لژیون های رومی عقب نشینی کردند و به حکومت رومیان پایان داد. بریتانیا. با خروج رومیان، فرهنگ رومی-بریتانیایی همراه با بیشتر سنت های آشپزی وارد شده توسط رومی ها به تدریج از بین رفت. با این حال، تغییرات دائمی که آنها در کشاورزی ایجاد کردند، از حکومت آنها جان سالم به در برد، و میراث آنها در میوه ها و سبزیجاتی که برای اولین بار به بریتانیا آوردند، باقی ماند.