سرزمین سرسبز و دلپذیر ما در طول قرن ها میزبان بسیاری از واژه سازان برجسته بوده است. هنگامی که از شعر انگلیسی صحبت می کنیم، نام هایی مانند شکسپیر، چاسر، وردزورث و کیتس به طور خودکار به ذهن خطور می کند. اما این سنت افتخارآمیز چگونه آغاز شد و "نخستین" شاعر انگلیسی چه کسی بود؟ شاید تعجب آور باشد که اولین شعر ثبت شده در انگلیسی باستان ریشه بسیار فروتنی دارد و به گاوداری خجالتی و بازنشسته به نام Caedmon نسبت داده شده است.

اگرچه کادمون بارها در ادبیات قرون وسطی به آن اشاره شده است، اما به عنوان "پدر تاریخ انگلیسی»، Bede ارجمند (672 - 26 مه 735 پس از میلاد) که برای اولین بار در اثر اصلی خود در سال 731 پس از میلاد، Historia ecclesiastica gentis Anglorum (تاریخ کلیسایی مردم انگلیس) به کادمون اشاره می کند. به گفته Bede، Caedmon از حیواناتی که متعلق به صومعه Northumbrian Streonæshalch (بعدها به ویتبی ابی تبدیل شد) در زمان سنت هیلدا به عنوان ابیس بین سال های 657-680 بعد از میلاد نگهداری می کرد.

ویتبی ابی، عکس © سوزان کرخوپ، ویتبی شگفت انگیز

همانطور که افسانه می گوید، کادمون قادر به خواندن نبود و شعر نمی دانست، هر زمان که چنگ دور می زد، بی سر و صدا سالن مید را ترک می کرد. که در مقابل همسالان باسوادترش خجالت نکشد. در یکی از غروب‌هایی که در میان حیواناتی که از او مراقبت می‌کردند به خواب رفت، گفته می‌شود کادمون در خواب دید که ظاهری در برابر او ظاهر شد و به او گفت.او از principium creaturarum یا "آغاز چیزهای خلق شده" بخواند. به طور معجزه آسایی، کادمون ناگهان شروع به خواندن کرد و خاطره رویا با او ماند و به او اجازه داد تا آیات مقدس را برای استادش، هیلدا و اعضای حلقه درونی او به یاد بیاورد. شعر تصمیم گرفته شد که این هدیه یک نعمت از جانب خداوند است. او نذر خود را ادا کرد و راهب شد و کتاب مقدس خود و تاریخ مسیحیت را از دانشمندان هیلدا آموخت و شعرهای زیبایی را در همان حال تولید کرد. زندگی خود را و اگرچه هرگز رسماً به عنوان یک قدیس شناخته نشد، Bede خاطرنشان می کند که کادمون به دنبال یک بیماری کوتاه پیش بینی مرگ خود را دریافت کرد - افتخاری که معمولاً برای مقدس ترین پیروان خدا محفوظ است - که به او اجازه داد برای آخرین بار مراسم عشای ربانی را دریافت کند و ترتیبی دهید که دوستانش با او باشند.

متاسفانه تمام چیزی که از شعر کادمون امروز باقی مانده است شعر نه بیتی است که به سرود کادمون معروف است، که Bede در Historia ecclesiastica <خود آورده است. 3>و گفته می شود که شعری است که کادمون برای اولین بار در خواب خود سرود. جالب اینجاست که Bede ترجیح داد نسخه انگلیسی قدیمی سرود Cædmon را در نسخه اصلی خود از Historia ecclesiastica وارد نکند، اما در عوض سرود به زبان لاتین نوشته شده بود، احتمالاً برای جذابیت در سراسر جهان.مخاطبانی که با زبان آنگلوساکسون ناآشنا هستند. سرود به زبان انگلیسی باستان در نسخه های بعدی Historia ecclesiastica که توسط آنگلوساکسون ها از قرن هشتم به بعد ترجمه شد ظاهر می شود.

بده ارجمند در Historia Ecclesiastica در مورد Caedmon صحبت می کند IV. 24: Quod in monasterio eius fuerit frater, cui donum canendi sit divinitus concessum - "چگونه در این صومعه برادری بود که هدیه آواز به او داده شد."

ترجمه‌ها و اصلاحات بی‌شماری Historia ecclesiastica Bede در طول سال‌ها به این معنی است که ما نمی‌توانیم کلمات اصلی سرود Caedmon را با قطعیت بدانیم، به خصوص که بسیاری از نسخه‌های انگلیسی قدیمی ترجمه مستقیم از لاتین Bede - بنابراین در واقع ترجمه یک ترجمه است. Bede همچنین تاریخ خاصی برای سرود ارائه نمی دهد، به جز این که بگویم کادمون در زمان هیلدا به عنوان ابیس در صومعه Streonæshalch زندگی می کرد و کادمون در حوالی زمان آتش سوزی بزرگ در ابی Coldingham مرد، که گفته می شود بین سال های 679 - 681 بعد از میلاد اتفاق افتاده است.

اگرچه در اصل برای خواندن با صدای بلند در ستایش خداوند ساخته شده بود، اما شکل و ساختار "سرود" کادمون در واقع بیشتر شبیه یک شعر است تا یک سرود به معنای سنتی. سرود همچنین به شدت دارای حروف نویسی است و دارای یک خط میانی مکث است، سبکی که مورد علاقه انگلیسی قدیم است.شعری که خود نتیجه سنت‌های شفاهی بود که برای خواندن طراحی شده بود، نه گفتار یا خواندن.

طبیعت خیال‌انگیز الهام‌بخش کادمون برای سرود، بسیاری از مورخان را به تردید در صحت داستان بدی سوق داده است. شعر سنتی آنگلوساکسون که مخصوص پرستش پادشاهان است نیز از اصل " برنج‌ها" (نگهبان پادشاهی) به " heofonrices weard" (حافظ از پادشاهی بهشت) در سرود Caedmon، نشان دهنده الهام کمتر الهی است. با این حال، اگرچه بعید است که سرود Caedmon اولین شعری باشد که به زبان انگلیسی باستان سروده شده است، اما قطعاً به عنوان اولین شعر بازمانده از نوع خود، کاملاً جدا از آغاز ظاهراً معجزه آسا، جایگاه خود را در تاریخ می گیرد.

سرود Caedmon به انگلیسی قدیمی و ترجمه مدرن آن (گزیده ای از اولین شعرهای انگلیسی ، ویرایش سوم، کتابهای پنگوئن، 1991):

'Nu sculon herigean heofonrices Weard,

Meotodes meahte ond his modgeþanc,

weorc Wuldorfæder; swa he wundra gehwæs

ece Drihten یا onstealde.

He ærest sceop eorðan bearnum

heofon to hrofe, halig Scyppend:

þa middangeard moncynnes Weard,

ece Drihten, æfter teode

firum foldan, Frea ælmihtig.'

اکنون ستایش نگهبان ملکوت آسمان،

قدرتخالق، ذهن ژرف

پدر باشکوه، که آغاز هر شگفتی را شکل داد، خداوند ابدی.

او برای فرزندان انسان اول شد

بهشت را به عنوان یک سقف، خالق مقدس.

سپس پروردگار مردم، شبان جاودان،

در میان به عنوان مسکن مقرر،

پروردگار متعال، زمین برای مردم.